Vraag, Antwoord & GGZ bezoekersforum

geachte heer/mevrouw

ik wil graag een cursus volgen om te leren hoe moet ik omgaan met mijn zoon met psychische probleem

En wat vindt de psycholoog: als de cliënt op reis gaat of langdurig afwezig is?
Merendeel van de psychologen loopt dan te zeuren dat de cliënt zich niet houdt aan de ‘regelmaat’ van de afspraken.
Opeens is er dan stof genoeg om te discussiëren met hun cliënt. Is er dan begrip voor de cliënt? Of zal de hulpverlener zijn inkomstenverlies dan voorop plaatsen en alsnog te cliënt proberen te overhalen… ? Spiegeltje spiegeltje… dat durven ze er waarschijnlijk niet bij te zeggen.

Je gaat wel een beetje voorbij aan de enorme schade en verwoesting die ze (kunnen) aanrichten. Dat wordt maar een keer zijdelings benoemd en is wel een groot onderdeel van de redenen waarom dit type mens soms als monter gezien wordt. Dat staat los van hoe vervelend je het voor zo iemand kunt vinden wat die aan trauma’s heeft meegemaakt, maar de verwoesting waar mijn dochter en ik mee te maken hebben gehad dankzij haar vader zal voor de rest van onze levens een rol spelen en nooit meer helemaal herstellen, en het is mede doordat dat zo slecht gezien wordt dat er geen hulp is.

In het verleden, toen ik samen met mijn vierjarige dochter bij mijn ex wegging, had hij geen juridisch gezag, maar ik heb me nooit bemoeid met de band tussen vader en dochter. Telkens als ze werd teruggebracht, was ze stil en teruggetrokken. Ik dacht dat het door de overgang van haar vader naar mij kwam. Op een ochtend stond mijn ex, buiten de afspraken om, ineens heel vroeg voor de deur, het was zes uur. Hij duwde me opzij, haalde mijn dochter uit huis, schreeuwde dingen en fietste met haar weg. BAM! Helemaal van de kaart. Geen instantie kon ik bereiken op dat uur en mijn familie liet zich (heel triest) manipuleren door mijn ex. Het was een nachtmerrie die ik nooit had kunnen bedenken (gelukkig maar, anders zou ik ook een narcist zijn). Ik was alleen maar bezig om haar weer thuis te krijgen. Toen eindelijk een gesprek, bij mijn ex thuis. Ik stapte de woonkamer binnen en schrok me rot. Geen dochter, maar onverwachts zaten daar: de vader en moeder van mijn ex en mijn eigen vader en moeder. Ik ging zitten en luisterde naar alles wat in hun hoofd is gezet. Het sfeer voelde freaky, heel erg freaky, en angst bekroop me. Op den duur ben ik uit het gesprek gerend, uit huis gerend, zo hard dat ik de bocht niet eens kon halen en de bosjes in ben gerend. Ik zag mijn ex achter me aankomen en hij zei: “Het spijt me.” Ik stond op en ging snel naar huis. Ik ben in therapie gegaan, waar mijn ex handig gebruik van maakte om gezag over mijn dochter te krijgen. Tijdens een omgangsregeling maakte ik nog mee hoe ze me terloops toefluisterde: “Mam, ik weet wel beter.” Zelfs dat heeft haar vader weten te onderdrukken, door haar op haar 15e een therapie over mij te laten volgen, waar ik niets over weet. Ik heb haar sindsdien nooit meer gezien of gesproken. Ze is nu 23. Het enige wat ik nog heb, is haar verjaardag, dan mail ik haar waarvan ik niet weet of ze die nog gebruikt – en feliciteer ik haar en zeg ik dat ik van haar hou. Ik heb geleerd van het gedrag van mijn ex en van iedereen die zo creepie praat als mijn ex: ze spelen toneel, zo zie ik dat. Narcisten voelen het als je ze niet behaagt ze geven je een of ander afkeurend nep gevoel en vluchten als een hond met zijn staart tussen de poten van je vandaan. Maar ooit komt de dag dat ik mijn dochter tegenkom, en daar wacht ik op en in tussen ben ik een goed en vrolijk mens door zelf respect dat niemand ooit van me af kan pakken! )

Wat ik het allerbelangrijkste vind, is dat iedereen die zelf narcistisch misbruik ondervonden heeft, helemaal zelf bepaalt op welke manier hij of zij er mee omgaat. Dé manier bestaat niet, ervaringsdeskundigen zijn allemaal individuen. Heeft iemand het voor zichzelf nodig om diegene, die hem of haar getraumatiseerd heeft een monster te noemen, doe het lekker. Doe wat goed voelt voor jezelf. Na de hel van misbruik, gaslighten en totale gekte, heeft een slachtoffer recht op wat hij/zij nodig heeft. Iedereen doet herstellen en omgaan met trauma’s van misbruik op een eigen manier en dat is helemaal ok. Tenzij je jezelf of anderen beschadigt natuurlijk.

Ik lees ook vaker dat ervaringsdeskundigen of professionals hameren op vergeving. Ik vind dat zo fout. Laat ieder lekker zijn eigen route nemen. Juist dát is belangrijk wanneer ǰe bent gecontroleerd, vernederd en gediskwalificeerd als mens. Oftewel ontmenselijkt. Eindelijk heeft iemand weer autonomie terug, kan iemand weer zelf de regie gaan nemen over zijn leven en als anderen dan gaan vertellen wat je moet doen, vind ik dat niet ok. Laat iemand weer lekker leren vertrouwen op zijn eigen kunnen.

Mijn moeder, een vriendje, een baas, een zus en vriend hebben mij behoorlijk getraumatiseerd. Allemaal gedroegen ze zich volgens de typische narcistische patronen en dat heeft alles bij elkaar enorm impact op mijn leven gehad en nog steeds. Ik heb echter ook tien jaar gewerkt als sociotherapeut met o.a. mensen met NPS. Door deze ervaringen zeg ik, maar hee dat is mijn visie, dat iedereen vooral moet doen waar die zich goed bij voelt. Mijn zus bijvoorbeeld heeft mij zo belasterd, gekleineerd en behandeld als een stuk stront, dat ik haar omschrijf als serpent. Het helpt mij ontladen op momenten dat ik herbeleef.

Ook vergeven doe ik niet aan, tot afschuw van sommige mensen. Maar ik richt me volledig op mezelf, hang zeker niet vast in wrok en dit is voor mij de manier. Ik krijg echt enorme jeuk als iemand tegen mij gast benadrukken dat ik persé moet vergeven. Laat me, ik ben niet achterlijk en kan dus prima voor mezelf denken.
Herstellen zal ik nooit meer helemaal, want hèhè, na vijf trauma’s van misbruik heb ik behoorlijk wat beschadigingen. Die ik trouwens niet afreageer op een ander, omdat ik te laf ben om mijn eigen emoties onder ogen te komen. Ja inderdaad, die sneer moest even.
Ik ga mijn emoties aan. Tot afschuw van die mensen die mij liever klein zien dan krachtig, zoals het serpent 😉

wordt er met de polyvagaal theories gewerkt in de ggz

ggz geeft aan dat iemand geen hulp meer wil, maar het is andersom. 6-10 sessies (wat mij sowieso al te kort leek voor een zeer zware burn-out). Na 6 sessies kreeg ik te horen dat het wel goed ging. Helemaal niet!!! oké kijken we nog even verder. 8e keer wéér te horen dat het wel goed ging. Dus 10 sessies hoezo??? Ggd is het enige wat volledig vergoed wordt, maar mensen met weinig geld mogen het allemaal zelf uitvogelen. Want geld voor een goede therapeut is er niet.

Dan moet je maar eens naar een arts gaan. Dat dokteren via internet kont niks goeds van. De ene liegt nog harder dan de andere.

De mensen naast ons hebben in 2022 vergunningsvrij in hun achtertuin aan hun woning een uitbouw geplaatst. gezien de bestaande gemeenschappelijke schutting (vermoedelijk toen op de erfgrens was geplaatst in 2009) na meting van het Kadaster in juni van 2022 niet op de erfgrens was geplaatst, maar op onze grond/perceel. De erfgrens lag 8 cm naar rechts, volgens de meting. De mensen naast ons gaven het Kadaster de schuld niet goed gemeten te hebben, een tweede meting volgde waaruit bleek dat de eerste meting 200% goed was. De uitbouw stond 8 cm op onze grond, als de geplaatste overkapping (geplaatst in juni van 2017) stond ook op onze grond. Een juridische gevecht ontstond met gevolg vernederingen, dreigementen, intimidaties uitdagingen om fysiek te vechten. Alles werd ontkend, als zij de politie belden stond deze gelijk op de stoep, belden wij dan kwam de politie pas na 3 maanden. Heb de mensen naast ons op 29 april van 2022 een aangetekende brief verstuurd, met mijn naam adres maar zonder handtekening, met de eis dat de grond van ons was. Op 3 mei van 2022 heb ik dit moeten bekopen dat ik bewusteloos ben geslagen, en dat mensen die mij hebben zien liggen als wilden helpen maar door hun zijn weg gestuurd. Hoe lang ik achter onze auto bewusteloos heb gelegen weet ik niet, dat stuk ben ik kwijt. Gezien er afgelopen week in de achter tuin een confrontatie heeft voort gedaan, is de boel weer opgelaaid. Deze mensen gaan verhuizen, gezien ik in gelijk ben gesteld door onze advocate , dat de grond waar zowel de uitbouw als overkapping is neergezet van ons is. Gezien deze mensen bij woordenwisseling gelijk in de ontkenning modes gaan en alles op ons richten, ben ik op internet gaan zoeken.
En toen kwam ik bij Gaslighting (Narcistische persoonlijkheid) uit. Gezien de persoon in kwestie mij openlijk uitdaagt om te komen vechten, om te laten blijken dat hij meer macht (denkt) te hebben over ons. Inmiddels weten we dat wij ze compleet moeten negeren als de confrontatie uit de weg moeten gaan. We zijn niet bang, en staan ook boven hun intimidaties. Maar je kunt niet alles ontlopen, maar hij moet wel met zijn vingers van mij afblijven. Wat voor mogelijkheden zijn er nog meer, gezien ze alles en iedereen om hun vingers draaien.

aan annoniem: 12 juni 00;30h

bereid u goed voor,. stel innerlijke grenzen. roep nooit met de termen narcisten zeker niet naar de narsist zelf. neem een vriendin of iemand die dicht bij je staat in vertrouwen en vertel alles.

verdiep je in de hulpverleningen. veilig thuis is meestal de eerste regie houder. ook zijn er plekken waar je terrecht kan ook met je kinderen. zoals, filomena (Rotterdam en groningen)

het hangt een beetje af van jouw persoonlijke situatie. koop of huur woning? vader met gezag? kijk hoe het bij jullie geregeld is en hoe je een situatie voor je ziet.

het hangt er ook van af of er fysiek geweld is geweest en hoe de veiligheid van de kinderen en jezelf op dit moment is. zet wat er is gebeurd op een rijtje. verzamel belangrijke bewijsmaterialen die jou met eventuele aangifte kunnen helpen (bij fysiek geweld bijv. maar ook psychisch leed)

leg alvast belangrijke papieren op een vaste plek waar je ze zo weg kan pakken. denk aan pasjes zoals pinpas, zorg pas id kaart plus van de kinderen rijbewijs, usb stick met foto’s et cetera

vooropgesteld is dat je nu deze vraag stelt je al wat verder bent in een proces wat nog lang en zwaar zal zijn. je bent je waarschijnlijk al bewust van patronen en wil ze doorbreken. super knap! je mag trots op jezelf zijn.

ik hoop dat ik je zo een beetje opweg heb geholpen. heel veel succes en dat je maar goed en snel uit de klauwen van de narsist bent.