Over narcisme – deel 5 (slot): De pot verwijt de ketel

De pot verwijt de ketel

Over narcisme – deel 5 (slot): De pot verwijt de ketel

Bianca Verbeek is de auteur van KWAADAARDIG. Haar debuut en een vormingsroman over de hemelse hel en helse hemel van narcisme. Zij is meervoudig ervaringsdeskundige op dit gebied; daarnaast verzorgt zij lezingen, bijeenkomsten en vragen-vuurtjes over narcisme en narcistisch misbruik. Haar levensmissie is het op de kaart zetten van (verborgen) narcisme en codependentie. Onderstaand artikel is het slotstuk van haar reeks voor ggz.nl over het herkennen van narcisme.

Hoe kruipen narcisten onder de huid, in het hoofd, het hart en de ziel van anderen?

Er vindt een meer en minder subtiele manier van hersenspoeling plaats. Heel verraderlijk, heel onnatuurlijk en heel kwaadaardig. Ze komen vaak aardig, sympathiek en charismatisch over, maar achter dat masker schuilt een verborgen schadelijke ware aard.

Mensen zonder stoornis denken en handelen niet zoals iemand met een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Daarom is het zo moeilijk om deze materie te begrijpen en om als leek heel snel in de gaten te hebben wat er eigenlijk gebeurt. Men doorziet het niet, het is ongelooflijk en onbestaanbaar. Surrealistisch vooral.

Om het te kunnen ‘begrijpen’, zou je ook ‘zo’ moeten zijn. Eigenlijk zouden slachtoffers hun zegeningen dus mogen tellen dat ze het niet begrijpen, echter als mens zitten we nu eenmaal vaak zo in elkaar dat we de ‘waarom-vraag’ beantwoord willen krijgen. We zoeken naar verklaringen, maar die komen nooit.

Door een abnormale en tegenstrijdige manier van ‘communiceren’ worden slachtoffers c.q. prooien in de war gebracht. Velen gaan aan hun eigen waarnemingsvermogen twijfelen, doordat men uitgaat van normale omgangs- en communicatievormen. Men verwacht dat een ander dezelfde pure intenties en gevoelens heeft als zijzelf en even altruïstisch, eerlijk, oprecht en liefdevol in het leven staat. Helaas is dat bij narcisme allesbehalve het geval. Het is abnormaal, toxisch en het beschadigt mensen zeer ernstig in psychologisch opzicht en niet minder vaak als gevolg daarvan, direct of indirect, ook fysiek.

Doordat (verborgen) narcisten aan de buitenkant helaas niet direct herkenbaar zijn (er staat geen gevarendriehoek op hun voorhoofd) en de inhoudelijke kennis over narcisme nog niet goed in de samenleving is geïntegreerd, is het vaak al te laat voordat iemand erover wordt geïnformeerd (als dat al gebeurt) en zich ertegen kan gaan verdedigen en wapenen. Dan is het leed al geschied. Dan zijn de slachtoffers zichzelf al kwijtgeraakt en de kinderen vaak ook.

Gewoon projecteren doet iedereen al dan niet bewust wel eens. Ervaringen en emoties vanuit het (recente) verleden zijn dan van invloed op meningen en reacties, waardoor je reactie niet geheel objectief meer is. Die is beïnvloed door het referentiekader van die ervaring of die emotie uit het verleden. So far so good.

Projectieve identificatie ofwel primitieve projectie ofwel gaslighting is een manier om eigenschappen en emoties van zichzelf te ontkennen of te verbergen door deze toe te dichten aan iets of iemand anders. Deze manipulaties, om iets of iemand anders ergens onverschrokken en onterecht de schuld van te geven, de ander aan zichzelf te gaan laten twijfelen, zich op den duur met de narcist te gaan laten vereenzelvigen, de ander op termijn te laten veranderen zonder dat diegene dit zelf in de gaten heeft, worden door (verborgen) narcisten tot kunst verheven. Het is het omdraaien van de werkelijke feiten en omstandigheden. Het tegengestelde beweren. Het volledig uit de context halen. De achtergrond en de referenties ontkennen en aan de ander toebedelen als ‘nieuwe’ waarheid.

Mensen worden beschuldigd van zaken die de narcisten zelf doen. Zelfs aantoonbare feiten! Het is de wereld op z’n kop. Het is mindfucking, hersenspoelen. Het is de basis van emotioneel en psychisch misbruik. De tools waarmee narcisten hun slachtoffers uit balans brengen doen de rest. In deze boobytrap worden slachtoffers beschuldigd, genegeerd, worden er zaken ontkend, gedevalueerd, mensen geïsoleerd van familie en vrienden, bedreigd, pathologisch voorgelogen, gekleineerd, beledigd, geïndoctrineerd, gedenigreerd, maar ook gepaaid, gecomplimenteerd en opgehemeld. De combinatie van deze manipulatietactieken heet gaslighting, het is projectieve identificatie / primitieve projectie.

Een veel voorkomend voorbeeld is dat narcisten hun partners bijvoorbeeld beschuldigen van vreemdgaan, terwijl de (verborgen) narcist(e) in werkelijkheid zelf degene is die buiten de pot pist. Met een pokerface beschuldigen narcisten anderen van van alles en nog wat. Zij worden bijvoorbeeld beschuldigd van het slecht voor de kinderen zorgen, terwijl het dan de narcist is die zelf eigenlijk amper naar de kinderen omkijkt en niets van de kinderen kan verdragen. Of er wordt gezegd: ‘Ik voel me veel beter zonder jou!’ Je voelt ‘m al aankomen… niet dus!

Of ‘Het is allemaal jouw schuld.’ Terwijl hij/zij dondersgoed weet dat dat helemaal niet het geval is. Zonder enig pardon wordt het boetekleed aan de ander gegeven. Of: ‘Jij bent een borderliner’, ‘Jij bent een narcist’ of ‘Kijk eens hoe jij reageert, vind je dat normaal?’ Allemaal gevleugelde uitspraken van narcisten tegen partners en anderen.

Bij vechtscheidingen traineren zij vaak de procedure en willen zij het laten lijken alsof de ex-partner dat doet. Ook drogredenen waarom diegene dat dan zou doen verzinnen zij er in een haai en een draai bij. Ze zijn enorm vindingrijk en velen trappen in de krokodillentranen van de slachtofferrol van narcisten. Narcisten zetten zichzelf in de spotlight als slachtoffer in plaats van wat hij/zij daadwerkelijk is: de dader, de pleger.

Het is heel onnatuurlijk. Dat doet veel met slachtoffers van emotioneel en psychisch misbruik, die het vaak willen gaan begrijpen. De eenvoudigste manier om het te begrijpen is het plaatsen van een spiegel tussen de gesprekspartners, vanzelfsprekend met de spiegelzijde naar de narcist(e) gericht, waardoor zichtbaar wordt dat de narcist(e) in feite over zichzelf spreekt.

Als je narcisten aanspreekt op hun gedrag, dan ontkennen zij hun eigen aandeel glashard en schaamteloos. Je komt er dus niet uit, omdat narcisten volharden in hun uitingen of er middels een woordensalade een gespreksdraai aan geven. Ze draaien zelfs een leugendetector een rad voor ogen. Ook voor het zelf fabriceren of manipuleren van zogenaamd bewijsmateriaal draaien zij hun hand niet om. Ze schuwen niets. Het knippen en plakken van teksten in WhatsApp- en sms-berichten en e-mails evenmin. The sky is the limit, weliswaar in negatieve zin.

Ze doen dingen die andere mensen niet voor mogelijk of serieus houden en daardoor vaak ook niet geloven of begrijpen: Waarom doet iemand zoiets? Waarom zou je het doen? Het is toch niet normaal? Dat is toch gemeen? Dit kan niet waar zijn. Slachtoffers breken zich het hoofd erover. Zij blijven zich vaak afvragen: Waarom? Was ik ooit goed genoeg? Heeft hij/zij wel ooit echt van mij gehouden? Het antwoord is: NEE! Iemand met deze persoonlijkheidsstoornis kan niet van iemand houden. Ze maken geen connectie. Mensen in hun omgeving moeten functioneel zijn. Een rol hebben. Nuttig zijn.

Zo overtuigen narcisten ook anderen, waaronder medewerkers van organisaties zoals jeugdzorg, de Raad voor de Kinderbescherming, psychologen en in het verlengde daarvan ook rechters. Door alles om te draaien plegen narcisten karaktermoord op anderen, zodat hun eigen ware gezicht niet aan het licht komt en als het ware op de ander wordt geplakt. Zij misbruiken daarvoor de bestaande wet- en regelgeving en het ontbreken van kennis en ervaring bij professionals met betrekking tot deze onzichtbare en ontastbare psychologie.

Als je de zaken omdraait hoor je dus vaak de waarheid. De pot verwijt de ketel! Echter dit gebeurt op zo’n vernuftige manier dat het zonder veel kennis en ervaring niet eenvoudig is om degene met de cluster-B-persoonlijkheidsstoornis eruit te halen. Niet zelden lukt het de narcist om de projectieve identificatie in stand te houden. Vanzelfsprekend heel frustrerend voor de slachtoffers, die hierdoor vaak extra worden opgescheept met een gevoel van onrechtvaardigheid, angst- en agressieklachten en fysiek malheur. Opgefokt en leeggezogen en niet te vergeten het onbegrip van de buitenwereld! Dat is vaak ‘the second rape’ voor de slachtoffers. Met deze onmacht kunnen zij nergens terecht. Er is nauwelijks herkenning en erkenning voor deze mensen.

Gebleken is dat personen met een narcistische persoonlijkheidsstoornis of een andere cluster-B-persoonlijkheidsstoornis in staat zijn om dit zonder wroeging, spijt of berouw te doen. Dat behoort voor hun slachtoffers en voor leken ook weer tot de categorie: onbegrijpelijk. Er is geen ratio tegenop gewassen.

‘Waar twee kijven hebben twee schuld’, gaat niet op bij relaties met mensen met een narcistische persoonlijkheidsstructuur. Tot een normale communicatie zoals men die zou mogen verwachten tussen twee volwassen personen zal het nooit komen.
De narcist(e) is de oorzaak, het onzichtbare probleem.

Indien gewenst kan Bianca Verbeek bij complexe narcismevraagstukken en rechtszaken worden ingeschakeld, zowel particulier als zakelijk. Contact opnemen kan via afb.kwaadaardig.2020@gmail.com.

42 Reactie's
  • Hetty van Leeuwen
    Geplaatst op 14:57h, 08 april Beantwoorden

    Helaas , zo waar , jammer dat zo weinig mensen er van weten en je altijd zoveel moet proberen uit te leggen !!!

  • M. Van Erven
    Geplaatst op 17:23h, 08 april Beantwoorden

    Dit is zeker helemaal waar maar wij als slachtoffers weten dat het uitleggen aan mensen die hier niet mee te maken hebben niets uithaalt. En degene die wel een vermoeden hebben dat er iets niet klopt, steken liever hun hoofd in het zand en willen zich er niet in mengen.
    Mijn ervaring is probeer andere slachtoffers te benaderen zodat je begrepen wordt. Herkenning en erkenning en samen sta je sterker door ervaringen uit te wisselen. Je kan ook proberen het een positieve wending te geven. Mij heeft het enorm veel kracht gegeven om uit de relatie met een narcist te stappen. Het gaat zeker met pieken en dalen maar elke keer klim ik steeds hoger en zal nooit meer in de afgrond storten. De narcist zal nooit veranderen, leer zelf hoe hiermee om te gaan. Ik ben er voor mijn kinderen dat ze een veilige haven hebben bij mij en verder is het aan de kinderen om ook te leren hoe om te gaan met hun narcistische vader. Ik heb ze nooit bij hem weg gehouden, wel duidelijke regels afspreken en zorgen dat ook door de narcist de regels worden nageleefd. Stoppen zal het nooit zeker nu ik degene ben geweest die hem verlaten heeft waardoor hij ontzettend is gekrenkt.

  • Ivy Sharrard
    Geplaatst op 01:15h, 09 april Beantwoorden

    Ik heb het geluk dat mijn advocaat hem doorziet en hij op leugens en rare acties betrapt is en ik een paar mensen heb die het weten en herkennen. En ik heb mijn verhaal gedaan. Toch ben ik bang. Ik maak me zorgen als ik zie dat hij voor 5000 mensen (facebook) een uitgebreide show ophangt om nieuwe slachtoffers te krijgen. Hij stelt zich op als slachtoffer (nu van PTSD) maar hij is spiritueel narcist/therapeut en zeer begaafd in het laten voelen en zien van dingen bij kwetbare mensen. Ik maak me zorgen om mijn leven en alle mensen die kwetsbaar zijn. Ik maak me zorgen om de wereld zolang hij erin rondloopt. Ik was 19 toen ik met hem in contact kwam. Hij was NEI therapeut en deed exorcismes. Ik ben nu 37 en heb de afgelopen 6 jaar als een slaaf als zijn echthenote en ‘dochter’ geleefd. Het eindigde met mijn vraag om professionele hulp gevolgd door mesbedreigingen en daarna de politie en omgeving vertellen dat ik psychotisch ben en hij niks meer voor me kan doen. Hij draait nu ineens alles om en vertelt dingen die ík voel alsof híj ze meemaakt! Hij doet mijn zenuwtrekjes na waar hij vroeger commentaar op had (in eigen handen knijpen). Maar hij doet alles zo knap. Hoe kan hij alles altijd weten? Het lijkt alsof hij gedachten kan lezen. Ik vind het zo eng. Waarom kan de politie hier niets tegen doen.

  • Erna
    Geplaatst op 07:55h, 09 april Beantwoorden

    Ik lees wat mij is overkomen. 7 jaar in een vechtscheiding . Alles wat wij deden was dacht ik SAMEN tenminste die spiegel werd mij altijd voorgehouden. Maar SAMEN was meneer zelf. Ik heb toch heel veel van deze man gehouden door hem te adoreren. Ik zag tegen hem op maar maakte mij kapot. Zijn denken was zijn waarheid en daar kon ik het mee doen. 🥲

  • Bertus Amelink
    Geplaatst op 09:59h, 10 april Beantwoorden

    Heel herkenbaar, zeker in de context van vechtscheiding en ouderverstoting. Wat mij enigszins stoort in dit artikel is de morele lading. De narcist wordt moreel gediskwalificeerd, en dat komt tegemoet aan de wens van de ‘prooi/slachtoffer’ (de woordkeuze is veelzeggend…), maar is niet het gegeven dat het een persoonlijkheidsstoornis is, dat de narcist wordt ‘vrijgepleit’? Hij of zij is ziek, bijgevolg ontoerekeningsvatbaar.

  • Deedee
    Geplaatst op 13:35h, 18 april Beantwoorden

    Twee kijven twee schuld is in een narcistische relatie misschien niet waar. Maar wat ik wel heb gemerkt bij de personen die in de ban komen van een narcist is dat zij nog wel iets te verwerken hebben. Zij laten dit wel toe. Sterke mensen maar wel.pleasers ….oorzaak begint vaak al in de jeugd en teruggaan hoe je bent opgevoed, ontwikkeld, welke rol je had thuis en op school etc is erg goed om erachter te komen waarom wij dit gedrag toelaten en al.onze grenzen voorbij gaan. Terwijl we echt wel van binnen voelen dat het niet klopt…angst om te verliezen…of.mij lukt dit wel zijn voor mij belangrijke zinnen die ik had.

  • Jasmijn Couwenberg
    Geplaatst op 13:48h, 05 mei Beantwoorden

    Goed beschreven en weer een stukje erkenning voor wie dit meemaakt.

    Ik wilde na mijn narcistische relatie ook álles gaan begrijpen en lees en schrijf er nog steeds heel veel over.
    Hoe meer inzicht je krijgt in hoe zo’n stoornis werkt, hoe beter je het gedrag kunt plaatsen en de mist optrekt.
    Zo kun je je er steeds meer van losmaken.

    Ook jaren later kun je nog emotionele wonden en blokkades bij jezelf ontdekken die je mag gaan helen, is mijn ervaring.
    Dat bleek de oorzaak te zijn waarom ik op bepaalde gebieden nog wel eens vastliep.
    De nasleep kan lang duren, maar herstellen is zeker mogelijk.

  • Jasmijn Couwenberg
    Geplaatst op 13:59h, 05 mei Beantwoorden

    Deedee, ik herken wat je zegt over het nog iets te verwerken hebben.
    Als je het als een spiegel gaat zien, kun je veel over jezelf leren.
    Dat je bijvoorbeeld nog iets mag helen op het gebied van eigenwaarde, zelfliefde opbouwen, angsten onderzoeken en overwinnen, enzovoorts.
    Waarvoor je ook terug moet gaan naar je jeugd, daar ligt de daadwerkelijke oorsprong.
    Zo kan er een interessante zoektocht ontstaan in jezelf die jou alleen maar sterker zal maken.

  • Jan Provily
    Geplaatst op 15:57h, 09 mei Beantwoorden

    Op dit moment lig ik gelukkig in scheiding van een vrouw die mij in zes jaar tijd kapot heeft gemaakt met haar ’therapiedrift’. Door haar toedoen, omdat zij denkt alle wijsheid in pacht te hebben en zij zich slimmer acht dan iedereen (typisch voor een narcist)’ heeft mijn PTSS dergelijke vormen aangenomen dat angst en paniekaanvallen een dagelijkse onderdelen van mijn leven zijn.

    Ondanks dat ik er in eerste instantie veel weerstand tegen bood, omdat ik vind dat ptss uitsluitend door een proffesional kan worden behandeld, heeft zij zich opgesteld als een psychiater die mij wel even zou helpen om mijn ptss te ‘fixen’. En toen alle ‘deuren’ bij mij open gingen en mijn leven compleet op z’n kop stond, en ik in grote paniek in een week tijd drie ts pogingen heb gedaan, heeft ze mij verlaten en mij aan (het door haar veroorzaakte) lot overgelaten.
    En uiteraard, wat iedere narcist doet, het meest vreselijke verhaal vol leugens en onwaarheden verteld en openlijk op facebook geplaatst. En na deze zeer associale actie is ze haar laster en smaad campagne nog steeds aan het voortzetten. Uiteraard wil ze met mij op geen enkele wijze direct contact omdat zij weet dat zij dan ontmaskerd zal worden.

    Ik weet hoe zij denkt over anderen, zij vind zichzelf superieur en velen zijn bang voor haar, en terecht! Zij heeft oa haar moeder net zo lang geterroriseerd totdat zij brak met haar broers, zussen en zelfs haar eigen moeder. Mijn toekomstige ex-vrouw heeft zo nog veel andere mensen gemanipuleerd, ook haar enige broertje moest het ontgelden. Gelukkig voor hem brak hij met z’n zus en ging z’n eigen leven leiden.

    Zij hoorde stemmen in haar hoofd en kwam jaren geleden via een kennis van mij naar mij en mijn collega toe voor hulp. Wij hebben haar mogen coachen om de stemmen in haar hoofd het zwijgen op te leggen. Helaas zijn die stemmen blijkbaar recentelijk weer bij haar in haar hoofd teruggekomen. Ze verdenkt nu zelfs haar eigen moeder haar seksueel misbruikt te hebben.
    Ze kan ‘praten als brugman’ en is super sluw. Veel mensen trappen in haar act van slachtoffer spelen wat ze op commando kracht bijzet met krokkodillen tranen. Ze heeft niet voor niets zeven jaar theateropleidingen gevolgd. Deze vrouw is zeer gevaarlijk voor iedereen die met haar te maken heeft en krijgt, zij is de ultieme narcist en is tevens borderline.

    Ik hoop van harte dat zij zeer proffesionele hulp zal krijgen die haar manipulaties doorziet en haar werkelijk kan helpen. Ik heb haar proberen te helpen door veel liefde en aandacht te geven maar ben daar zelf bijna aan onderdoor gegaan. Het is immers zo dat de meeste narcisten niet in staat zijn om liefde te geven/ontvangen. Zo ook deze vrouw.

  • EJ v Westing
    Geplaatst op 00:20h, 07 juni Beantwoorden

    Zit nu in rechtzaak tegen ex-partner. Hij wordt beschuldigd van verkrachting binnen huwelijk en sexueel misbruik van zijn dochters. Zelfs de Waag heeft hij om zijn vingers kunnen winden en zijn tberapeute zegt dat hij genezen is. Zijn advocate beschuldigd ons nu van verzonnen verhaal. Hoe bedoel je een narcist draait de rollen om….

  • Sylvia Verstappen
    Geplaatst op 09:39h, 25 oktober Beantwoorden

    Helaas een schoonmoeder die zeker weten narcistisch is.
    Naar het lezen van het boek van Bianca,is mij veel helder geworden .
    Jarenlang heeft ze mij en mijn partner uit gespeeld,waar ons huwelijk vele klappen van heeft moeten ondergaan.
    Twee jaar geen contact meer,maar nog steeds zitten veel dingen diep.
    Hoop dat er steeds meer erkenning komt over narcisme,dat steeds meer mensen weten wat ze andere mensen kunnen aanrichten en kapot maken!

  • Uyen Hérault
    Geplaatst op 19:55h, 14 februari Beantwoorden

    Je slaat de spijker op de kop!!

  • Jolanda de Vries
    Geplaatst op 07:52h, 28 februari Beantwoorden

    Ik kan het nog steeds niet geloven
    Ben 5jaar getrouwd met een narcist
    1ste jaar was het rozengeur en maneschijn
    Totdat ik zwanger werd
    Was een hel
    In het openbaar mij mishandelen wurgen dreigen met de dood messen trekken
    En toch altijd hand boven het hoofd gehouden
    Om het even kort te houden
    Is het allemaal mijn schuld
    Ik had bij de eerste klap die hij mij gaf
    Hem moeten verlaten
    Dat ik mij jaren lang zo heb laten behandelen snap ik nog steeds niet
    We zijn nog getrouwd op papier
    Maar ik heb nu die stap genomen ik ga vechten en werken om de oude ik weer te worden
    Maar met nog meer kracht en wijsheid terugkeren
    En vechten voor bepaalde dingen die belangrijker en waardevoller zijn dan de narcist
    Toch best wel zielig dat je heel je leven alles moet faken
    Dus je bent gewoon nep narcist

    Iedereen bedankt voor de wake-up stories
    Dankzij veel lezen over narcisme kwam ik er pas achter maar werkelijk alles klopt mijn ex-man is een verborgen narcist
    Hij moet zich diep schamen

  • Jose Fernando
    Geplaatst op 05:43h, 15 april Beantwoorden

    De minnaar is terug, ik ben Jose Fernando, mijn minnaar heeft het uitgemaakt met mij alleen omdat ze een andere man leuk vindt van wie ze zegt dat ze van houdt en het kan haar niet schelen hoe ik over haar denk. hou zo veel van haar gedurende drie dagen ik kon niet eten, toen mijn vriend me kwam bezoeken ik vertelde hem alles wat er was gebeurd hij zei me dat ik me geen zorgen moest maken dat mijn minnaar bij me terug zou komen toen belde hij dr Sacre en vertelde hem wat ik zei en hij zei tegen mijn vriend dat hij me de telefoon moest geven nadat we hadden gepraat en ik deed wat hij me vroeg te doen kun je geloven dat mijn geliefde die het uitmaakte terugkwam me om vergeving vragen en nu is ze blij met mij allemaal dankzij Dr Sacre

    Neem ook contact op als je hulp nodig hebt sacretempleofpower@gmail.com bel of WhatsApp is privénummer +2349076034359

  • Lizet
    Geplaatst op 16:42h, 16 april Beantwoorden

    Ik ben zelf boos geworden op een gegeven moment op de pleger. Mijn pleger was namelijk een hulpverleenster, die zowel mijn ouders waar ik kindermishandeling bij had en contact mee heb gebroken, zowel andere hulpverlening had misbruikt voor lastercampagne. Ik kon zelf niets meer zeggen (ze maakte mij dus echt monddood, geen enkel wederzijds gesprek) omdat ze mij had geblokkeerd op telefoon en mail negeerde maar zij ging dus wel ‘achter de rug om’ verder met valse beschuldigingen en het terugkaatsen dat ik niet goed ben, mensen geloofden mij niet en politie pakte ‘psychische mishandeling’ niet op, daardoor heb ik PTSS gekregen en uit zelfverdediging reactie zelf reviews geplaatst en daarna ook weer verwijderd, die heeft ze als smaad aangespannen. Rechter geloofde mij niet ondanks dat ik het gehele gaslighting heb uitgelegd, ik ben nu ook geïsoleerd geraakt en mensen die ik jarenlang kende zijn mij ook ineens gaan negeren, ik krijg zelfs streepjes toegeworpen, ze willen er enigszins niets van horen en sluiten hun ogen.

  • Lizet
    Geplaatst op 17:06h, 16 april Beantwoorden

    Ik was ook genoodzaakt om PGB te moeten stoppen omdat ze gewoon niet meer over de vloer kwam en lang stilstond. wel nog een keer belde voor koffie maar niet kwam, enigszins afspraak plande (de kruimels), ik wou niet als fraudeur bestempeld worden dus ik moest wel stoppen. Ook andere hulpverlening (bemoeizorg) zeiden wel dat ze mij psychologisch verward maakte maar deden niets, sterker de ene hulpverleenster deed mee, ondanks dat ze opgefokte reactie tegen haar kreeg van de pleger, draaide ze langzaam de rug toe en ging ze mij ook negeren op uitingen waar ik uitlegde wat ik voelde en wat ik voor doel had.

  • Fietje Bakker
    Geplaatst op 14:04h, 17 april Beantwoorden

    “…het onbegrip van de buitenwereld! Dat is vaak ‘the second rape’ voor de slachtoffers.” staat in het stuk geschreven.
    Precies zo voelt het: THE SECOND RAPE. Ja.
    De oudste vriendin van wijlen mijn moeder en de zus van mijn vader had ik geprobeerd te vertellen wat onze vader jarenlang met ons heeft gedaan, bij mij tot rond mijn vijftigste. De psychische terreur, het sadisme, het geweld van mijn vader.
    Al het verschrikkelijke waar hij jarenlang mee dreigde, de gestoorde dingen die hij deed.
    Het had geen zin. Ontkenning en een niet te bevatten onverschilligheid kreeg ik terug. Mijn ‘shit’ hoefden ze niet zei mijn tante. De duistere taal die uit haar kwam leek op die van mijn vader. Dat had ik nog nooit meegemaakt met haar.
    Het voelt als ’the second rape’ ja. Zij zijn de beschermers van de man die jarenlang dagelijks psychische terreur heeft uitgeoefend op mijn moeder, mijn zusje en mij. Bij mijn moeder en zusje zelfs tot hun dood.

  • Fietje
    Geplaatst op 17:53h, 19 april Beantwoorden

    @DeeDee. Het slachtoffer van de narcist laat het niet toe wat de narcist doet. Simpelweg omdat je helemaal niet begrijpt waar je in zit. Je niet begrijpt wat hij doet. Je voelt wel dat er ergens wat niet klopt, maar je weet niet was het is, Je denkt dat je zelf fouten maakt en dat de narcist op jouw fouten reageert. Tot je op een gegeven moment doorhebt dat de narcist niet goed wijs is. Dat hij jou kapot wil hebben. Pas dan begin je te zien. Al snap je nog niet hoe het nou zit. Waarom hij het nou doet.
    Bij mij ging het lampje pas branden toen op internet de narcist beschreven werd. Dat was pas rond mijn vijftigste. Per ongeluk stuitte ik op die beschrijving. Herkenning herkenning en herkenning. Alle informatie zoog ik op en eindelijk wist ik waarin ik vanaf mijn kleine kindertijd in gezeten had.

  • Fietje
    Geplaatst op 18:01h, 19 april Beantwoorden

    De beschermers en de flying monkeys van de narcist zie ik als medeverkrachters. In mijn geval dus de broer en zus van mijn vader en ook haar zachtaardige slappe man. De vriendinnen van wijlen mijn moeder. Wijlen mijn moeder zelf ook, die het nooit voor haar dochters opnam. Als je bij haar kwam omdat pa vies of eng deed, dan ging mijn moeder naar hem toe, sprak hem erop aan waarop pa haar vertelde dat het niet waar was. Met dat bericht kwam onze moeder dan bij ons terug. Dat pa zei dat het niet waar was. Dan was de kous af en ging haar leven weer zijn gewone gangetje.
    Het is moeilijk om na vijftig jaar onder dat soort mensen te hebben geleden nog een normaal leven op te bouwen. Mij lukt het niet.

  • Petra
    Geplaatst op 05:18h, 19 augustus Beantwoorden

    Het de aanpak waar vanuit gegaan wordt dat waar twee vechten twee schuld hebben sluit bij voorbaat narcisme al uit en zorgt er feitelijk voor dat het destructieve patroon kan continueren. Dit is wat mij betreft het grootste falen van het systeem. Feitelijk faciliteert het systeem narcistisch misbruik; het wordt niet gezien of het wordt wel gezien, maar er bestaan nog geen middelen om in te zetten die tegemoet komt aan het welzijn van alle partijen waardoor weer teruggegrepen wordt op methodes die er vanuit gaan dat er sprake is van twee gezonde ouders zoals Kind uit de Knel of Ouderschap Blijft.

    Een paradigma shift van daar waar twee vechten hebben twee schuld naar de vraag ‘zou het zo kunnen zijn dat er bij een van beide partijen sprake is van een cluster B stoornis’ zou al enorm helpen. Wanneer een van de twee partners begint over narcisme dan zou dit voor hulpverleners een cue moeten zijn om dit als mogelijk scenario te nemen en te onderzoeken of er sprake zou kunnen zijn van.

    Op deze manier wordt voorkomen dat de slachtoffers van het narcistisch geweld in trajecten worden gezet met de narcist waardoor het misbruik vaak voor de ogen van de hulpverlener door kan gaan en kunnen kinderen beschermd worden.

    Uit ervaring weet ik dat er niets zo frustrerend is om deel te moeten nemen aan trajecten waarbij je als slachtoffer van narcisme je hoofd koel te houden terwijl je gedwongen wordt net te doen alsof er niets aan de hand is , je niet mag uitspreken over, omdat je dan aan het moddergooien bent en dus min of meer overgeleverd bent aan de hulpverlener die het niet kan zien waardoor deze het misbruik faciliteert.

    Er kan heel veel leed bespaard worden wanneer narcisme gezien gaat worden voor wat het is en dat het in het geval van complexe scheidingen een opening gaat vormen voor betere hulpverlening op maat.

  • Willem Swart
    Geplaatst op 13:09h, 17 september Beantwoorden

    Kleine reactie.
    binnen een narcistiese relatie is het zeker niet waar twee vechten twee de schuld hebben.
    Ik ben zelf hsp en heb nog nooit iets tegen haar kunnen inbrengen.
    Bijna dertig jaar heeft deze marteling geduurd. Kon je niet weg, nee. Vraag niet waarom dat heb ik mijzelf zo vaak gevraagd.

  • G. Bekker
    Geplaatst op 07:00h, 09 oktober Beantwoorden

    Het is een hele confrontatie, omdat je al weet dat je de dupe bent en slachtoffer. Het systeem heeft echt gefaald en mij laten geloven dat ik géén enkele psycholoog of psychiater kon geloven.

    Ik ben als kind, sinds mijn derde levensjaar mishandeld door mijn ouders, door mijn moeder specifiek in dit geval.

    Naar de buitenwereld komt zij over als hardwerkende moeder, die erg behulpzaam en charmant is. Maar ik weet beter. Zelfs GGZ hulpverleners wist zij goed te manipuleren en krokodillentranen op te zetten.

    Wanneer men zegt dat een narcist jouw leven kan verpesten, vat dat vooral niet lichtjes op, ze zijn in staat je zo ziek te maken, dat jij niet eens meer gaat beseffen of wat jij dacht te weten werkelijkheid is.

    Het trieste is dat ik echt werkelijk aan elke bel trok maar doodleuk werd genegeerd. Het systeem heeft mij echt laten vallen.

    Ik ben toen als kind zelfs bedreigd ‘als je het vertelt komen ze je halen en je broertje ook, je zult hem nooit meer zien’ dit werd mij verteld op mijn achtste en dat herinner ik mij al te goed. Wanneer ik haar hiermee confronteer beweert zij zich niks te herinneren.

    Nog iets: ze beschuldigt mij van te gevoelig te zijn en dat ze nooit had gedacht dat ik extreem gevoelig zou reageren op dit alles. Dat ik in trauma therapie moet en middels hypnose therapie alles zou moeten laten varen. Zou in haar voordeel werken denk ik.

    Tot op de dag van vandaag gelooft niemand mij wat betreft mijn ouder. Zelfs de GGZ therapeut Dr. Fernando in het Bravis ziekenhuis. Meneer heeft zelfs een test die ik had gedaan, tijdens een depressie (waar zij de oorzaak van is en mij dwong te vertellen dat ik psychotische problemen ervaar te delen) waarin staat dat ik zwakbegaafd ben, als nieuwe diagnose vastgesteld. Jarenlang heeft zij mij zo genoemd.

    Maar ik zal een juridisch process starten, letselschade aanvragen. Niemand komt ermee weg.

  • Lizet
    Geplaatst op 12:06h, 03 december Beantwoorden

    Beste G.Bekker: Ook ik ben door ouders/narcistische opvoeding benoemt als iemand die zwakbegaafd is’ in systeem zo zit en dus zo behandeld wordt waardoor ik in mijn jeugd onderschattend ben opgegroeid en verwaring kreeg van ouders die ’tussen neus en lippen’ zeiden dat ik ook wel hoger niveau was maar niets deden.. Dit wordt ook subtiel misbruikt wanneer het zo uitkomt. De buitenwereld zien een zorgzame moeder en een aardige vader die bekommeren om mij maar achter gesloten deuren krijg ik de psychische mishandeling tevens op jnge leeftijd ben ik ook geslagen en heb ik een keelgreep gehad, die keelgreep is misbruikt om mij naar sociale vaardigheden te sturen en het probleem bij mij te leggen, tevens heb ik vermoedens dat ik chronisch ziek ben geworden door complex-trauma en spanning van gehele mishandeling vanaf jonge leeftijd, dit is misbruikt om mij als ‘zwakbegaafd’ neer te zetten. Ook had ik al op jongere leeftijd codependentie dus kon ik moeilijk echt opkomen voor mijzelf, dit als overlevingsmechanisme.

  • Bebee
    Geplaatst op 16:57h, 15 december Beantwoorden

    Ik reageer op het bericht van Petra van 19 augustus: helemaal mee eens! Precies wat ik me ook bedenk.

  • Lianne
    Geplaatst op 01:40h, 08 januari Beantwoorden

    Wouw, deel 1 bedankt, terwijl je ik dit lees lig ik dus wakker door wat iemand heeft gezegd en gedaan. Iemand in mijn kennissen kring heeft dus mij aangerand en verkracht. Eerst ging hij zielig doen, toen mocht ik heel veel geld houden, en toen hij door had dat hij grip verloor begin hij tegen mijn naasten te praten. En natuurlijk moest ineens dat geld terug. En ik was een dief en een leugenaar en ik stond erbij toen hij praatte met mijn vriend. Alles maar dan ook van alles word erbij gehaald en overheen gelult. En alles en allles lag aan mij. Ik zelf had hem de kop gek gemaakt en dan vraag ik je man van 70 ik ben 40, nou gewoon bah. En dan zeg je oké geef het geld terug dan is het ook niet genoeg. Want dan moet er nog meer en nog sneller en allemaal zo walgelijk. En begint hij dat je dit hebt gedaan en dat en dat er toch ook dingen aan mij moeten liggen want… en zo door. En ja eerst was ik ook boos op mijn vriend want hallo hij geloofd hem deels. Maar ik lig sinds het laatste telefoontje wakker van alles wat hij zegt. In mijn onmacht zei ik ook dan doe ik gewoon aangiften want ik ben het zat. Nou dat ging hij dan ook doen en zou het wel slecht met me aflopen want dan was ik straks alles kwijt. Hoe hij dat bedoelde zei hij niet zelfs niet na dat mijn vriend het nogmaals vroeg. Maar ik leefde in een fantastische wereld en dat soort dingen. Heb geen idee wat ik moet doen maar wil er heel graag van af.

  • Anoniem
    Geplaatst op 09:36h, 13 februari Beantwoorden

    Hier wordt letterlijk mijn ‘moeder’ beschreven. Ik ben nu 50, heb afgelopen week eindelijk gezegd waar het op staat, en heb al haar ontkenningen en verdraaiingen weer teruggedraaid. BAM. Zulke mensen kunnen je alleen maar leegzuigen en kapot maken, en als je eenmaal kapot bent vinden ze dat erg voor zichzelf. En als je na jaren opkrabbelt en het goed doet in het leven, staan ze vooraan in de rij om de lof te ontvangen oftewel te pronken met andermans veren. Sinds ik heb geleerd over narcisme en er veel over heb gelezen ben ik het gaan begrijpen. Nou ja, begrijpen, dat niet, maar het hielp me mijzelf langzaam los te peuteren van dit mens. Zoals in dit stuk staat: je gaat er van uit dat je met een normaal iemand van doen hebt, dáárom ga je er juist kapot aan. Pas als je in ziet dat iemand écht ziek is, kun je zien hoe ongelofelijk gestoord en liefdeloos zo iemand is en dat dat niets met jou te doen heeft.. Haar belevingsswereld bestaat 100% uit zichzelf, en de rest moet naar haar pijpen dansen. Empathie? Heb ik in HEEL: mijn leven nog nooit ontvangen. Trappen ná kon ik krijgen. Ik ben jaren ziek geweest, dat interesseerde haar he-le-maal niets. Haar antwoord afgelopen week: ? “ben jij er nu wel voor mij dan?” hahahaha ik kan er nu eindelijk om lachen, maar dit maakte me zo duidelijk hoe egocentrisch zo iemand is, Het geeft me hopelijk de closure waar ik al tientallen jaren naar op zoek ben. Samen tot een gezonde oplossing komen was mijn grootste wens, maar ook de grootste verspilling van mijn leven. Met zo iemand valt niets op te lossen. Godzijdank komt er steeds meer kennis over narcisme. Zonder dat zou ik mijn hele leven verstikt zijn gebleven. Hopelijk kan ik eindelijk de last van een jeugd met emotionele mishandeling en psychische terreur achter me laten door te weten: ik heb nul komma nul oorzaak aan hoe dat mens is. Ik ben niet verantwoordelijk voor haar falen. Dat is ze helemaal zelf (want hulp zoeken ho maar, er ligt immers nooit iets aan haar 😉 ).

  • Overleefd
    Geplaatst op 20:27h, 13 februari Beantwoorden

    Accuraat en welomvattend omschreven!
    Ik ben samen geweest met een soort gelijk persoon. Mijn ex gaf aan bekend te zijn met borderline, echter na veel research vind ik het meer op verborgen narcisme lijken, maar goed de stempel doet er niet toe.
    Het gedrag wel!

    Op het begin was ze overdreven lief, too much too soon, claimen en opdringerig. Ik dacht dat het goede bedoelingen waren.
    Maar dat lieve duurde niet lang.
    Ik ben maanden lang mishandeld en niet alleen fysiek. Als psychiatrisch verpleegkundige schrik ik niet van het manipulatief toepassen van geweld en kan goed rustig blijven en incasseren.
    Maar het psychische en emotionele manipuleren, gaslighting … ik kon het niet meer aan en ik ging terug vechten.
    Ik flipte door en mepte terug.

    Zo kon zij ineens van 0 tot 100 gaan in haar grensoverschrijdende gedrag en agressie. Maar toen ik het deed had ik meermaals de politie in huis staan.
    Zo stom als ik was…. bleef ik ook nog bij haar.
    Het ging van kwaad tot erger.
    Ik was continue opgefokt en was altijd hyperalert, sliep niet meer, totaal leeggezogen. Durfde mijn kont in mijn eigen huis nog niet meer te draaien, bang voor de volgende uitbarsting. Ik greep naar de drank en overmatig, om mij zelf tot rust en in slaap te krijgen. Al die tijd zo hard mijn best gedaan om conflicten te voorkomen, maar mijn ex deedt er alles aan om een reactie uit te lokken en vervolgens te zeggen… Zie je wel!
    Jij bent abusive! Je bent agressief, je doet aan gasslighting, je bent een narcist, je bent een psychopaat. En als ze haar zin niet kreeg werd het weer ruzie en ging ze de politie bellen ook.

    Trouwens grenzen aangeven heb ik ook gedaan, maar daar werd overheen gewalst of lokte meer woede uit. Heb er ook wel eens buiten de deur gezet, maar wist haar weg weer terug te manipuleren. En ik liet het natuurlijk toe.

    Met de politie buiten de deur was ze een monster! Maar als ze eenmaal binnen waren, kroop ze in foetus houding in mekaar en begon ze te huilen en was ze het slachtoffer. Ze heeft mij voor de zoveelste keer geslagen, voo der zoveelste keer bedreigd. Zo werd ik ineens gezien als de kwade dronk, als een geweldadig persoon. Ik reageerde niet meer rationeel en raakte bij het minste geringste volledig in paniek.
    Totaal leeggezogen, al mijn energie ging ernaar uit om haar te pleasen, haar financieel te voorzien, te koken, de was te doen, het huishouden, zelfs haar verhuizing naar mijn appartement heb ik moeten regelen want mijn ex had daar geen vrienden of familie voor die daar voor open stonden.Ook het opruimen kreeg ze niet geregeld. De bedankjes heb ik ook maar zelf gefinancierd want geven is niet haar ding.
    En waarom? Om vervolgens een lading agressie over mij heen te krijgen. vrijwel dagelijks en al die tijd maar geïncasseerd. Totaal gebroken was ik en vaak ook ladderzat, verward, de weg kwijt, mijzelf kwijt, ik was uiteindelijk bijna veranderd in haar. Alleen ben ik nooit zo gek geweest om een mes te trekken, of haar vrienden en familie tegen haar uit te spelen. Wachtwoorden te kraken en in haar verleden te graven. Hetgeen ze wel bij mij gedaan heeft en dit is maar een fractie ervan. En een ding wat ik niet doe is ontkennen of liege , al helemaal niet tegen de politie.

    Toen ik op mijn meest kwetsbare was heeft ze aangifte gedaan en heeft ze opnames ingeleverd, met alleen het deel er natuurlijk op waarin ik agressief was, ofja agressief. Aan het overleven was, vooral in paniek was. Maar wat er vooraf heeft gespeeld en er voor heeft gezorgd dat ik een zielig hoopje ben geworden daar heeft niemand weet van.

    Ik heb 2 nachten in de cel gezeten, ik ben mijn borg kwijt vanwege vernieling aan het appartement door onze ruzies waarin wij alle 2 schade aan hebben gebracht. Mijn meubilair heeft ze van mij weten los te krijgen samen met mijn oude appartement.
    Ohja en mijn rekening was al leeg, omdat ze voorheen al alles kreeg wat ze nodig had.

    zo werd zij slachtoffer van een misdrijf.

    Tijdens mijn celtijd ging ze door met graven en vrienden/fam tegen mij laten keren. Wat haar niet gelukt is, mijn familie kent mij totaal niet zoals ik toen was en wisten dat er veel meer moest spelen. Zo heeft ze een vriendin van mij overgehaald om naar huis te komen, na veel claimen is dat ook gebeurt. Ze heeft ook haar gemanipuleerd, ze moest het contact met mij verbreken want als ik uit de cel kwam dan zou ik naar haar vragen voor steun om en haar vervolgens gaan mishandelen. Ook heeft ze mijn vriendin (ook een ex) uitgevraagd over onze relatie of ik haar ook mishandeld had. De reactie was… nee dat zou zij nooit doen. En ze bleef diezelfde vraag maar stellen. Vervolgens wist ze mijn vriendin te overtuigen om het bezoekje geheim te houden. Ook een beetje voor mijn bescherming heeft ze toegestemd, ook om mij meer drama verhalen te besparen. Maar de ex zelf kwam naar mij toe met het verhaal dat mijn vriendin contact zou hebben gezocht, het verhaal omdraaiend. Ook zou zij haat gezaaid hebben, ik geloofde het trouwens niet. Vriendin van mij was pislijp, had haar in vertrouwen genomen maar kreeg net als ik ook een mes in haar rug. Tja dat krijg je ervan als jij je kwetsbaar openstelt naar een narcist. Als een narcist/borderliner (of wat ik er ook van moet maken) vraagt hoe het met je gaat, dan is dat in ieder geval niet de informatie waar hij/zij naar opzoek is en het wordt zeer zeker tegen je gebruikt.

    Gelukkig kom ik er met een hele zwakke en misschien zelfs wel zonder straf vanaf. Ik weet niet waarom. Misschien hebben ze toch wat theatraal werk bespeurt.. Of hebben ze toch ook goed naar mijn lant van het verhaal gekeken. Ik voel mij genaaid in ieder geval. Ik mag dan van geluk spreken dat ik het overleefd heb, maar de boosdoener worden in een verhaal waarin ik de overlever ben … dat is mentale marteling.
    3 maanden later, na celtijd kreeg ik een bericht op snap wat ik nooit gebruik, verder was ze overal geblokt. Hoe het met mij was.
    reactie: wat denk je na alles wat je kapot hebt gemaakt? tegenreactie is…. jeetje ben jij er na 3 maanden nog steeds mee bezig, ik ben er lang overheen hoor!

    Serieus? lekker empatisch en is dat iemand die klinkt alsof zij bang voor mij is en door mij misbruikt is. We zijn een half jaar verder en ik hè. nog steeds serieuze klachten. ruim 10 kilo lichter, flinke insomnia, nachtmerries, altijd alert zijn, gevaar zien op plekken waar geen gevaar is. Dat is wat misbruik doet met je en nee dat vergeet je niet. Niet na 3 maanden, misbruik daar ben je niet zo snel overheen. Maar ze is geen narcist, ook de diagnose borderline heeft ze opnieuw laten testen en zwart op wit laten zetten door de psychologe. Ze heeft een angststoornis…. blijkbaar… tja als je goed bent in liegen, ontkennen, verdraaien etc… dan kan dat de uitkomst zijn ja. Weet die psycholoog veel hoe zij zich in het dagelijks leven gedraagt?

    Ik loop ook bij een psycholoog, maar nog nooit is het in mij opgekomen om dat zwart op wit te laten zetten! Waarom? Ik hoef niks te bewijzen. Ik geef eerlijk toe welke klachten ik heb, zodat ik ook de hulp krijg die nodig heb en het mij niet nog eens overkomt. Daarbij ben ik ook eerlijk over hetgeen waar ik fout in ben geweest, maar vooral ontzettend dom en naïf dat ik het zo ver heb laten komen. De rode vlaggen genegeerd, mijn standaarden verlaagd en mijn grenzen vervaagd.

    Als troost, ik heb mijzelf weer voor een groot deel terug en kan weer tijd en energie steken in de mensen die van mij houden en voor mij klaarstaan. Mij helpen als ik gebroken en niet nog dieper in de grond stampen.
    Beste troost, ik ben van haar af. Die hel waar ik doorheen ben gegaan daar hoef ik straks niet meer doorheen. Heb medelijden met haar want zij leeft in die hell en dat ook nog eens alleen. Lijkt mij vreselijk, maar ook niet gek als je iedereen om je geen die niet naar je pijpen danst uitmaakt voor narcist.

    Daarbij sta ik nu zelf op 1, mijn veiligheid op 1 en dat met de juiste mensen om mij heen. Ik ben er sterker door en ik ben er wijzer op. Door deze ervaring en kennis heb ik nu een neusje voor dit type gedrag, in de toekomst zeg ik ja en amen en loop beleefd in een andere richting en mijn deur blijft dicht.

    Ik dacht dit gedrag wel te kennen door mijn beroep, maar samen leven met zo iemand en ermee in een relatie zitten is wat anders als een patiënt op de afdeling. Ik heb hetzwaar onderschat en ben hard op mijn bek gegaan.

    Ik heb geen spijt van de dingen die ik heb gedaan in overlevingsmodus, maar de volgende keer ga ik er toch wel heeeeeeel anders mee om. Sterker nog ik ben het voor.

    Lang verhaal, maar het kwam er als een trein uit na het lezen van dit artikel!!!
    En het voelt heerlijk om dit uitgesproken te hebben!!!!!!!

    Als er mensen zijn die dit lezen en advies hebben op het gebied van hulp of therapie voor overlevers dan hoor ik het heel graag! Ben op zoek naar iets waar ik meer baat bij heb dan mijn huidige therapie, om er nog naast te doen. Iets wat specifiek hiervoor bedoeld is zeg maar. Wil zo graag van mijn klachten af!

    Dank jullie wel.

  • Anoniem
    Geplaatst op 05:10h, 26 februari Beantwoorden

    Vanuit verschillende hoeken te maken gehad met narcistische mensen. Schoonmoeder, vriendin van mijn vader, vriend van dochter en vriendin van zoon.
    Verschillend in leeftijd en gradaties, tot aan bijna moord na verbreken relatie aan toe.
    Je zult ze nooit begrijpen, je zult ze ook nooit kunnen helpen, hoe graag je zou willen.
    Het wordt nooit beter. Zij niet en daarmee jij al helemaal niet.
    De stekker eruit en rigoreus afkappen. Kies voor jezelf en de mensen die het wel waard zijn.
    Het enige wat voor mij nu nog enorme frustratie oplevert is dat deze mensen bijna nooit verantwoording hoeven af te leggen voor hun daden. Verwurging met bijna dood is goed voor een taakstraf van 200 uren.
    Ik weiger ze te zien als ziek, dit geeft ze een vrijbrief voor het creëren van nog meer ellende…. zoals ze toch al wel doen.

    Het enige wat we kunnen doen als omstanders:
    Blijf in contact met de slachtoffers die er nog middenin zitten, blijf hen informatie verstrekken en hou vol. Ze worden erin meegezogen zonder in de gaten te hebben dat ze worden geïsoleerd van alles wat hen lief heeft.
    Als omstander heb ik uit ervaring meegemaakt hoe het werkt, er werd gefilmd en pas na het zien van het beeldmateriaal werd het me duidelijk dat je ongemerkt meegezogen wordt.

  • Lizet
    Geplaatst op 12:13h, 28 februari Beantwoorden

    Even toevoegend op ” waar twee kijven twee schuld” Dit is ook meestal bij de klachtenprocedure wordt uitgegaan van “we gaan uit van wederzijds gesprek en vertrouwen” dit sluit de slachtoffer ook al uit omdat die respect al niet is geweest en vertrouwen al weg is. Dit heeft mij buitenspel gezet en vastgezet. Ik heb ook te maken met mensen die ‘flying monkeys’ werden en mij bewust ook negeerden, zelfs met streepjes gingen gooien.

    Daarnaast herken ik de wijze van “overleefd” Lees ook eens over “reactive abuse” het bleek niet gek dat ik voelde dat ik in een pestclub ben beland, Zelfs op een gegeven moment dat flying monkeys zelfs verlengstuk werden en deze tactiek op mij als slachtoffer ook ging toepassen en dossier vals geschetst werd. Dit waren belangrijke personen die zelfs met het psyché werkten en een ander belangrijk persoon. Ook ik kwam eerst met een aangifte die niet werd opgepakt Politie zei eerder ook ‘sommige mensen zijn zo en werd ik al in het nauw geduwd en ben bestempeld als ‘onstabiel, gaat niet zo goed’ door de dader die een tipje neerlegde. Ook ik kwam er niet door, werd door haar overal geblokkeerd, bellen en genegeerd maar wel controleerde bij andere hulpverleners ‘achter de rug om’ en ouders. Ondanks zij eerder zeiden dat ze mij ‘psychologisch verward maakte’ was die uitspraak nergens meer te bekennen en kon ik dus niet vluchten van mishandeling. Ook ik heb in overlevingsstand gestaan en PTSS reactie gehad en daardoor smaadschrift gekregen, dit kon ook omdat de politie mijn reactie op mishandeling als vooroordeel bestempelde. Gek genoeg, ook ik heb geen spijt omdat dit ging over een hulpverlener die ook met ‘kwetsbare jongeren/jeugdtrauma’s’werkten’ Daarbij dus een verdedigingsgevoel gehad voor anderen die niet voor zichzelf konden opkomen omdat ook die misbruikt werden in de gaslighting tegen mij 1 op 1, privacyschending ook deed en ook daar andere clienten zwartmaakte tegen mij maar ook misbruikt werd tegen mij om gelijk te halen.

    Reactive abuse:
    Reactive abuse also allows someone to refer to the victim as crazy or unstable, which can further cause psychological and emotional pain and damage to the victim. In extreme situations, those who cause harm have been known to go to the police and file for damages or find other ways to hold power over their victim.3

  • Pieter
    Geplaatst op 21:06h, 06 augustus Beantwoorden

    Herkenbaar, hoor, allemaal. Na twintig jaar huwelijk met een verborgen narciste en gesprekken met m’n dochter (21) viel al het vage en onverklaarbare op z’n plek. De DSM5 was ook nuttig.

    Ik kan ervan genieten dat zij is ontmaskerd en man en kind nu voorgoed kwijt is. Ze zal wel huilie huilie doen bij iedereen, maar het zal me een zorg wezen. M’n dochter en ik zijn gezellig samen op vakantie nu. Zij heeft niks meer ^_____^. Da’s de beste straf die je een narcist kunt geven.

  • Micheline Jans
    Geplaatst op 18:15h, 10 september Beantwoorden

    heb het ook meehemaakt maar nooit gemerkt…enkel het impulsief gedrag…voor de rest, zo intelligent aardiig, lief…charmant tot ik er achter kwam dat hij meerdere relaties had…nu nog na 8 maanden alleen denk ik steeds aan die….”rotte vent” die mojn leven kapot heeft gemaakt…en is in 2 maanden gztrouwd met een vriendin van mij🥶🥵😳😰

  • Nombro
    Geplaatst op 20:11h, 01 oktober Beantwoorden

    Voordat ik dit stukje las had ik blijkbaar geen idee wat narcisten zijn. Ik dacht dat het alleen maar wat arrogante mensen waren die zichzelf beter dan anderen wanen. Zou het niet wat zijn om via het onderwijs kinderen al op jonge leeftijd te waarschuwen voor dit soort ernstige persoonlijkheidsstoornissen? Wellicht dat je die narcisten zo ook in de kiem kan smoren.

  • Anoniem
    Geplaatst op 09:57h, 04 oktober Beantwoorden

    Ik heb te maken met narcisme op de werkvloer. Jarenlang geprobeerd om afstand te houden maar het haalt me steeds weer in. Leidinggevende herkennen dit niet en de goede omgangsvormen verbieden het om te zeggen “kijk eens goed- zij heeft een narcistische stoornis”.
    Uiteindelijk worden waarheden verdraaid weet ze leidinggevende voor zich in te nemen en ligt het allemaal aan mij. Zij is het slachtoffer dat niet door mij gewaardeerd wordt. Ik voel me zo machteloos.

  • Lilli
    Geplaatst op 00:24h, 09 oktober Beantwoorden

    Hallo allemaal,
    Op […], mijn verjaardag en die van mijn schoonzoon waar ik ook bij hen thuis was.Daar waren ook mijn zoon en zijn vriendin.Mijn zoon heeft in de korte relatei die hij toen met haar had heel veel ruzie gehad en hij kwam dan naar mij om te slapen.de dag daarop ging hij weer terug naar haar en liet niets meer van zich horen .Ik zat er helemaal doorheen en struurde een sms,geen antwoord,ik kreeg een heftige huilbui en sms te hem dat hij een […] kind is….
    Terug bij de verjaardag, ik zei zand erover, ja toen brak de hel los die vriendin van mijn zoon ging tekeer tegen mij in het huis van mijn dochter, niemand nam het voor mij op mijn hart brak en ik voelde mij verscheurd..heb toen het contact verbroken.lter is het conntact langzaam weer op gang gekomen,maar mijn zoon mag niet alleen naar mij toekomen ,anders gaat zijn moeder ik dus hem beinvloeden,ik zei nog tegen mijn zoon ,jongen als ik die macht zou hebben ,dan had je in de eerste instntie niet eens een relatie met dit meisje gehad.
    Oke voor de lieve vrede ben ik haar gaan tolereren, ik zie ze gelukkig niet vaak.
    het gevoel wat speelt is dat het is alsof ik een ex vriendinetje ben of een xe vrouw van mijn zoon,zoveel jaloezie komt van die vriendin vandaan..
    Afgelopen […] was het weer raak ,een verjaardag ik kom met het OV ietsje te vroeg op het station,op het feest hooguit 5 minuten met mijn zoon gepraat, verder werd ik genegeerd,ik wilde op tijd de trein halen terwijl het nog licht was ,vroeg aan mijn zoon of hij mij naar het station wilde brengen, ach, hij kon niet eens antwoord geven zij belette hem dat waarop ik iets boos zei ik neem wel een taxi,mijn dochter heeft mij toen naar het station gebracht.
    Binnenkort is hun jongste zoon jarig (4 jaar) en de uitnodiging is al binnen, ik ga niet ik weiger mijzelf weer in zo”situatie te begeven en op eireren lopen met knoop in mijn maag.Vandaag kreg ik een app van mijn zoon met de vraag of ik op de verjaardag kom, iets wat hij nog nooit gedaan heeft…. zou hij het voelen???? ga ik het zeggen ? nee het maakt niets uit wat ik zegof doe het zal nooit goed zijn en met zijn vriendin ga ik echt geen gesprek aan.
    Ja , het doet pijn , ik kies in ieder geval voor mezelf wat het ook voor de toekomst inhoud.
    Heel veel liefs voor mensen die dit herkennen.

  • Micheline Jans
    Geplaatst op 11:54h, 12 oktober Beantwoorden

    idd…kan het nog steeds niet begrijpen, na 13 jaar, het enige…dat hij erg impulsief was, net een klein kind…van 65 jaar? pijnlijk, altijd iets anders willen, nooit geen rust, ik hield zo erg van hem, jammer nog steeds, kan hem niet uit mijn hoofd zetten…ola verschrikkelijk is ondertussen getrouwd met een vriendîn…allez..huh…een hypocriet pute.
    hij is zo intelligent, hoge rang kapitein, smeet met geld ola…dronk champagne elke dag?
    hij kon oh zo liegen en bedriegen…charmànt..
    hield van de spiegel.dure kleding…etc etc…heevrijgevig aan iedere mens …ih my god..gaf zelfs 50 eur azn clochards…
    maar ja…C’est FINI

  • AZ
    Geplaatst op 00:07h, 25 oktober Beantwoorden

    I’ve been trying for years to find help reaching out helplines , hulp, veilight thuis and the police, unfortunately, with no results because all of them, police included, see us as a couple fighting in a divorce.
    The last three years have been a living hell.
    All started when I was 8 weeks pregnant and I could not take anymore his aggression. I wanted him to change but he thought I wanted to leave him. Pregnancy was a hell, and I almost lost the baby. In the end my son was born miraculously 27+6.
    Initially I struggled to make sense of it all, I felt hopeless, I have been depressed , attempted suicide and he used it against me. My partner abused me largely mentally during the pregnancy and in the years after and he is still doing it.
    In 3 years, he drained me emotionally and financially, abuse after abuse I am finding my way to recover and to keep a mental balance for my son , avoiding him as much as I can .
    Many times, I called veilight thuis but me that they cannot help me but only if a child if he is at risk. I have been referred to TIM twice, but the approach has been the same.
    They don’t have time to understand the reason of all of this or have no time to understand what happen. They have the approach “one fits for all”: lets forget the past and from now own you try to communicate like adult parents.
    But communication is the problem because communication is not possible with my ex. He is a pathological lier, he changes the reality , he builds a parallel reality that in the end I don’t know any more what happen for real or what was the topic of the discussion before I arrived at the point where is shouting or insulting me. And this happened regularly. I kept all the records of his abuse as I have been told to do. The are all there only to remind me the pain but apart from that, they have no use.
    I am tired of calling those institutions as much as I am tired of been abused from my husband.
    Everybody says its sorry about my situation, police included but they cannot do much. I tried to call many lawyers and most of them told me to give up the case and to try to find a therapist or a coach.” psychological abuse is not currently addressed as a separate offense under Dutch law “
    None of them has the power to stop my husband and give my son the right to a healthy childhood. the father will damage him in the long term in the same way ( I think) his mother damaged him, and I don’t know where to start to stop or prevent this.
    If you know any good lawyer that can help, please share the contact…

  • Margareth Stootman
    Geplaatst op 13:02h, 09 december Beantwoorden

    Wat een herkenning.. zelf ben ik beschuldigd als kind dat ik moeilijk was, de leven van mijn ouder verpestte, nagel ben aan de doodskist, altijd ziek, gestoord en dom.. vele jaren tot in mijn volwassenheid is dit gepredikt en helaas bleef ik bij die ouder. zelfs toen ik kinderen kreeg. Door mijn kinderen ontdekte ik dat de ouder echt niet normaal was. Deze ouder vertelde ook altijd verhalen waarin de ouder slachtoffer was van mij en mijn broers gedrag. Ze herinnert zich niet wat zij fout heeft gedaan maar dat het leven hard was voor haar en zij ooit eerlijk gezegd geen kinderen had willen hebben maar we zijn er wel, ook onze kinderen en haar achterkleinkinderen. ze heeft geen vat meer op ons, ze dementeren. Het heeft mij 57 jaar gekost om te komen waar ik nu sta..mijn relaties zijn meestal ook gebaseerd op partners met narcistisch persoonlijkheid. Zij doen niets verkeerd etc etc.. Jaaa dag! Ik heb geen trek meer in dit soort relaties en daarom connect ik wat moeilijker. Kan het prima vinden met mijn kinderen en mijn kleine vriendenkring. Ik ga nu mijn eigen leven leiden 😃.

  • Margareth Stootman
    Geplaatst op 13:04h, 09 december Beantwoorden

    oeps er staat “zij dementeren” wat hoort te zijn dat de ouder, zij dementeert.

  • Laurien
    Geplaatst op 10:17h, 24 december Beantwoorden

    Een narcistische schoonmoeder en daardoor wrijving over alleen mijn schoonmoeder met mijn man. Lastig. Al heel erg veel meegemaakt. Het begon al op dag één dat ik niet goed genoeg was (hetzelfde lot was de vrouw van de broer van mijn man ook overkomen).

    Onredelijke verwachtingen van haar kant en geen begrip voor mijn mening of gevoelens. Deze worden standaard afgedaan als raar. Feitelijk is het uiten van je mening (als die anders is dan de hare) een reden om verder afgebrand te worden, zodat zij er zelf beter uitkomt.

    Veel mensen doorzien het niet en trappen hier in, waardoor prima mensen in een totaal verkeerd daglicht staan bij hen. Schokkend.

    Ben nu op het punt dat ik er geen zin meer in heb. Ik ben 55 jaar oud en ben zat van deze manipulatieve spelletjes.

    Ik blijf rustig en trek mijn grens. Fijn voor mijn schoonmoeder, want dan kan ze haar ego weer even voeden door mij af te zeiken tegenover anderen. Ik wens haar er heel veel plezier mee op haar inmiddels 84e. Blijkbaar stopt het niet. Ik ben er wèl helemaal klaar mee.

    Zelfs de mensen die haar geloven, geef ik geen schuld. Allemaal slachtoffers bij wie zand in de ogen is gestrooid. Wel weet ik dat wie onder haar duim zit (en dat zijn er veel), niet in vertrouwen zijn te nemen en haar geloven als ze slecht spreekt over anderen.

    Tactiek van mijn man is liegen tegen haar om je doel op een onomstotelijke manier bij haar naar binnen te duwen. Misschien de enige manier om nog enige omgang te behouden, omdat van een normale relatie en wederkerig overleg absoluut totaal geen sprake kan zijn.

    Mijn zelfrespect weerhoudt mij ervan te moeten liegen over wat ik voel en vind. Maar je schuldig voelen over een leugentje van bestwil tegen een narcist? Nou, dat is zeker niet nodig, denk ik.

    By-the-way: haar andere schoondochter is ook geen klap voor de neus waard, vind mijn schoonmoeder. Het is een patroon blijkbaar…

  • Dinie van t Ende
    Geplaatst op 20:15h, 11 maart Beantwoorden

    Hallo ,ik heb een x schoondochter en m’n zoon die we niet meer zien zij is borderline/narschist ze hebben 16jaar samen gewoond ze hebben 3kinderen .we zijn bij elke instantie neer gezet dat m’n zoon slechte jeugd gehad heeft ,.Nu zien we onze zoon niet meer besmet ,overal maar gebruik maken financieel dan tot dat wij er tegen inging ,toen was het klaar …,dingen vertellen die niet waar zijn ,de kinderen mogen hier niet meer komen van papa ja ,dat zegt mama van hun ja .maar goed we zijn nu een jaar verder ik wou een brief schrijven na haar en ook echt in zetten hoe wij er over denken ,mijn vraag is .is dit verstandig?

  • Dinie
    Geplaatst op 20:17h, 11 maart Beantwoorden

    Hallo ,ik heb een x schoondochter en m’n zoon die we niet meer zien zij is borderline/narschist ze hebben 16jaar samen gewoond ze hebben 3kinderen .we zijn bij elke instantie neer gezet dat m’n zoon slechte jeugd gehad heeft ,.Nu zien we onze zoon niet meer besmet ,overal maar gebruik maken financieel dan tot dat wij er tegen inging ,toen was het klaar …,dingen vertellen die niet waar zijn ,de kinderen mogen hier niet meer komen van papa ja ,dat zegt mama van hun ja .maar goed we zijn nu een jaar verder ik wou een brief schrijven na haar en ook echt in zetten hoe wij er over denken ,mijn vraag is .is dit verstandig?

  • Anoniem
    Geplaatst op 15:14h, 13 maart Beantwoorden

    Maar waar vind ik dan wel de echte hulp, want ik ben het vechten zo moe. Instanties zien het niet en de kinderen maar ook ik nog steeds lijden er wel onder

Geef een reactie