Psycholoog op vakantie, onverantwoord?

18 jun Psycholoog op vakantie, onverantwoord?

Het is ieder jaar weer een heikel punt voor cliënten en zorgverleners. De psycholoog en/of de cliënt wil langdurig op vakantie. Is het een probleem?

Soms wel, aldus Maartje de Rooij, medisch assistent voor diverse therapeuten.

“De ene cliënt vindt het wel lekker dat er even een rustperiode is na een lange tijd intensief met de therapeut bezig te zijn geweest. Een andere cliënt voelt zich in de steek gelaten of vindt het vreemd tijdens de vakantie van de therapeut de therapie ineens kan worden opgeschort. Hoe zit dat?”

Wij belden met 10 Gezondheidszorgpsychologen (GZ-Psychologen) die wij random selecteerden via de database van Zorgkaart. De GZ-Psychologen bleken een redelijk vergelijkbare clientèle te hebben, bestaande uit een mix van basis en licht specialistische problematiek. Veelal depressie, angstklachten, een enkele lijder onder persoonlijkheidsproblematiek.

De volgende zaken vielen ons op tijdens ons belrondje.

• 3 therapeuten vonden het voor meer dan 40% van hun cliënten spannend als ze 3 weken op vakantie gaan. Hun cliënten worden tenminste 2 maanden voorafgaande aan de vakantie ingelicht en bij 1 therapeut zelfs 6 maanden. Aan alle cliënten is een vervangende hulpverlener aangeboden en ongeveer 20% van alle cliënten maakt daarvan gebruik.
• 7 therapeuten maken zich niet of nauwelijks druk om 3 weken op vakantie te gaan. Na doorvragen bleken de meeste (5) pas bij afwezigheid van 6 weken of meer relevantie te zien in vervangende therapie. 1 van de betreffende therapeuten is langdurig met verlof geweest in de afgelopen 2 jaar en heeft voor de ongeveer 20 cliënten niets hoeven te regelen. Cliënten gaven er de voorkeur aan om ruim 3 maanden te wachten. Interessant is dat alle 7 therapeuten vaak pas een maand voorafgaande aan hun vakantie melden dat zij op vakantie gaan. In 1 geval gaf de therapeut aan dat ze twee weken van tevoren meldt dat ze op vakantie gaat. “Een cliënt moet ervaren dat je vertrouwen hebt. Bovendien is het een goede spiegel die je voorhoudt als je op vakantie gaat. Ieder mens heeft af en toe rust nodig.”
• 10 (alle bevraagde) therapeuten vragen zich af of vervangende hulp effectief is. Het lijkt vooral een manier om zorg te verminderen op decompensatie (hevige reactie op afwezigheid van therapeut, redactie).

De meest saillante vraag is natuurlijk of de therapeut zelf ook een aandeel heeft in de mogelijkheid tot decompensatie tijdens afwezigheid. Immers, als je therapeut het al spannend vindt als de therapie tijdelijk wordt gepauzeerd, hoe denkt de ‘afhankelijke’ cliënt daar dan over?

En, hoe zit het dan als de cliënt op vakantie gaat. Zijn er cliënten die om reden van de therapie hun vakantie op andere locatie laten schieten?

De meeste cliënten willen zelf wel graag een aantal weken pauze nemen van hun therapie. Weliswaar graag op basis van de eigen planning maar de ruimte lijkt er meestal dus wel te zijn. Twee tot maximaal vier weken is het meest voorkomend.

De cliënten die niet op vakantie gaan hebben hiervoor meestal een niet therapiegebonden reden naar inschatting van de therapeuten. Geldgebrek, fysieke of geestelijke beperkingen en/of geen reisgezelschap zijn de meest voorkomende redenen. Cliënten die voortgang van de therapie als reden hebben om niet op vakantie te gaan zijn opmerkelijk genoeg vaak relatief mild over de vakantieplannen van de therapeut. Maar juist in deze situaties lijkt het wel extra belangrijk dat de therapeut het belang van zowel de therapie, de cliënt als de eigen vakantie bespreekbaar te maken. Op tijd. En dat laatste, wat is dan op tijd, is iets wat in een vroeg stadium moet worden afgesproken.

Dus het gaat er zelfs in deze situaties mogelijk niet specifiek om dat er heel lang van tevoren een datum van afwezigheid moet worden doorgegeven maar dat het thema vakantie en afwezigheid besproken is en dat de persoon zich gekend en gezien voelt.

Kan de psycholoog op vakantie? Meestal wel.