Vraag, Antwoord & GGZ bezoekersforum

de pot op met Lizet

🎯 Hai chế độ trong một: bấm giờ đếm ngược giúp theo dõi hiệu suất và deadline đồng thời, chuyển đổi chỉ một chạm.

🎯 Sharpen your aim in Sniper vs Sniper—timing, recoil control, and bite-size rounds optimized for unblocked school networks; 10 headshots in a row sounds easy—post the proof.

Stil leed!

Er is veel begrip voor de patiënt en terrecht. Iemand wordt niet bewust ziek. Het probleem ligt aan de oplossingen voor de patiënt, naaste buren hebben er last van. Overdag slaapt de buurman van mijn dochter
zijn ouders komen om de week bij hem schoonmaken. Hij drinkt veel alcohol en wordt ’s nachts wakker en begint te schreeuwen. Tegen half zes slaapt hij weer in. Het is vooral veel schelden en schuttingtaal. Ik heb het idee dat hij wil praten, misschien dat iemand die als vrijwilliger actief is dat kan doen maar hij wil niet, je moet jezelf naar binnen praten,de man is eenzaam. Ik vraag begrip voor mensen zoals mijn dochter die geen nacht meer normaal slaapt. Ze heeft een baby en hebben ’s nachts een speciaal rustgevend geluid op staan om het te overstemmen Als ze geluk heeft blijft hij beneden en dan helpt het geluid maar als hij boven is dan is het alsof hij naast je licht. Ik pas wel eens op. Dan hoop ik dat ze een leuke avond heeft. De stress is enorm, bij mijn schoonzoon ook. Hij is het type er niet voor maar soms denkt hij ook, dit is geen leven. Hij gaat niet met een stuk hout naar de buurman. Steeds maar weer een melding geven, bij politie, formulieren van de ggz met “,u wordt zo spoedig mogelijk terug gebeld. Deze man komt niet op de crisis dienst de omwonenden laten het ook niet uit de hand lopen. Er is echter stil leed bij buren van deze mensen. Zelf oplossingen zoeken om het te kunnen dragen. Mijn dochter en schoonzoon zijn hardwerkende mensen, hebben een baan, komen grauw en grijs op het werk aan. Zij dreigen ziek te worden. Er moet iets gebeuren, deze mensen verdienen om goed te wonen en aanspraak, je ziet dat ze het willen. Maar niet in een rijtjeshuis, het moet niet zo zijn dat mensen die hun leven normaal leven, ‘snachts met een schreeuwende buurman in bed liggen, want zo klinkt het. Ik hoop hiermee begrip te krijgen voor die mensen die in een leuke wijk woonden in eens een overmatig alcohol gebruikende man naast zich kregen , die nachtenlang krijst, schreeuwt,vloekt en het enige wat ze hopen,blijf vanacht alsjeblieft in je woonkamer dan redden we het geluid wat het overstemt.

Zo herkenbaar wat ik hier allemaal lees en dit is maar een tipje van de ijsberg.

Uit persoonlijke ervaring heb ik helaas vaak meegemaakt dat binnen (GGZ)instellingen beveiligingspersoneel wordt ingezet zonder de juiste opleiding of professionele achtergrond. Dit heeft in meerdere gevallen geleid tot situaties waarin cliënten zowel mentaal als fysiek schade hebben opgelopen.

Daarnaast lijkt er sprake te zijn van onvoldoende controle en toezicht. Fouten worden vaak weggewuifd of intern gehouden, waardoor er weinig tot geen verbetering plaatsvindt.

Ik deel dit om aandacht te vragen voor een serieus probleem dat invloed heeft op de veiligheid en het herstel van kwetsbare mensen. Er is dringend behoefte aan beter toezicht, deskundig personeel en openheid over incidenten. En doe onderzoek! Journalisten, toezichthouders en wees kritisch als naasten en trek tijdig aan de bel dit kan intern en/of extern. 

Als naaste heb ik van dichtbij gezien hoe mensonterend het er soms aan toe gaat binnen de ggz. Ik ben meerdere keren aanwezig geweest bij ingrijpende situaties, en als iemand die zelf in het veld werkt, schrik ik van het gebrek aan begrip en sensitiviteit bij sommige beveiligers.

Wat vooral opvalt, is dat er vaak onvoldoende kennis is over psychische kwetsbaarheid en over hoe je de-escalerend kunt handelen. In plaats van rust te brengen, wordt de spanning soms juist vergroot door een harde of onpersoonlijke aanpak.

Beveiligers hebben een cruciale rol in het creëren van veiligheid maar dat vraagt meer dan fysieke aanwezigheid. Het vraagt kennis, empathie en bewustzijn van trauma en gedrag.

Ik hoop dat ggz-instellingen dit serieus nemen en investeren in training en bewustwording, zodat veiligheid en menselijkheid weer samen kunnen gaan.

kan nog een hoop winst behaald worden bij ggz verzorgers en zorgbeveiligers meer empathie met patienten en menselijkheid .serieus genomen worden.

En, wanneer worden de 40.000 uithuis geplaatste kinderen terug naar huis geplaatst? Immers, ze zijn toch uithuis geplaatst op basis van niet kloppende dossiers?!

idem

Tineke, swetteblom?