Vraag, Antwoord & GGZ bezoekersforum

ik vind het een supermooi idee, ook voor mijn moeder van 88 jaar die te zelfstandig is voor een verpleeghuis maar wel graag meer aanspraak zou willen bijvoorbeeld.
Maar het voelt wel een beetje als een sigaar uit een oude doos.
waarom zijn destijds de bejaardenhuizen verdwenen?

dit komt heel hard binnen. ik ben dus niet gek.zit te trillen nu en kan niet meer stoppen met huilen.

Een computer heeft geen gevoel als iets niet lukt

Opletten welke voeding of dranken SOMS invloed kunnen hebben
Bewegen helpt mij enorm
Wandelen/Fitness met combinatie van kracht training
Het is altijd met verschillende gradaties van pijn maar na het sporten gaat het stukken beter
Dit alles maakt dat ik min of meer kan functioneren..al zijn er zeker soms veel mindere dagen bij waar ik extra moet doorzetten om erdoor te komen

het is inderdaad ziek. mijn schoonpa te lief, is psychisch vermoord door mijn schoonloeder ik zat uiteindelijk voor de kist bij de begrafenis er was voor mij geen stoel en mijn kinderen zaten naast die bitch.
Sindsdien vermijd ik bijna elk contact met haar idiote leefwereld. ze is nu gevallen en heup gebroken puur om aandacht te krijgen in de revalidatie waar ze ligt, ik ga niet naar haar toe.

Wat een mooi initiatief! Ik zou dit graag cadeau doen aan een aantal zorgmedewerkers van mijn moeder
En aan vriendinnen met een ouder met alzheimer net als ik. Met hoeveel kan je in de caravan terecht en wat zijn de kosten. En zijn er data voor inschrijving

Lieve Anoniem. Ik begrijp je, ik weet hoe het is en hoe het voelt. Ik begrijp wat je tegen houdt. Maar je bent sterker dan je denkt!! Ik hoop dat jij op een dag ook vrij zult zijn. Heel veel liefs!!! De redactie heeft mijn emailadres. ( ik weet niet of ze deze geven) Als je wilt praten…..

Lieve Anoniem. Ik begrijp je, ik weet hoe het is en hoe het voelt. Ik begrijp wat je tegen houdt. Maar je bent sterker dan je denkt!! Ik hoop dat jij op een dag ook vrij zult zijn. Heel veel liefs!!! De redactie heeft mijn emailadres. Als je wilt praten…..

Ik stuit per toeval op dit artikel. Mijn hemel, wat een “feest” van herkenning. Ik ben getrouwd geweest met een narcist. Als ik toen had geweten wat ik nu weet…..Destijds begreep ik er niets van. Het was een groot rookgordijn wat hij voor mij ophield. Ik als empathisch, positief, goed gelovig mens in de klauwen van een narcist. Wat je beschrijft klopt als een bus. Ze zuigen je langzaam aan helemaal leeg. De ketting wordt heel langzaam steeds strakker getrokken. Zo langzaam en sluw dat je het niet in de gaten hebt. En als je het in de gaten hebt is er voor je gevoel geen uitweg meer. Ik liet me volledig afhankelijk maken. In alle opzichten. Werd ook volledig geïsoleerd van vrienden en kennissen. Zelfs van familie. Pas later ( veeeel te laat) kwam ik er achter dat hij dit allemaal veroorzaakt had door leugens en manipulatie. Mijn zwangerschap was een drama, de geboorte van mijn dochter nog dramatischer. Twee keer uit elkaar geweest, ik ging iedere keer weer terug door zijn dikke krokodillentranen en de plechtige belofte van gedragsverandering. Maar dat hield hij hooguit een paar maanden vol en begon de ellende weer van voren af aan. Die twee keren waren voor mijn dochter kwam. Als klap op de vuurpijl werd ik zwanger. Wat de meest mooie tijd zou moeten zijn geweest, werd voor mij de meest verschrikkelijke tijd uit mijn leven. Ik stond stijf van de stress. Toen mijn dochter eenmaal was geboren stortte ik volledig in. Van alle stress in mijn lijf en de hormonen die als een razende te keer gingen in mijn lijf. Ik denk dat dit kwam omdat ik een week in het ziekenhuis heb gelegen. Van de rust die ik daar voelde. Eenmaal thuis nog een paar maanden geprobeerd om er uit te komen. Het kleintje moet het van mijn ex gevoeld hebben. Ze wilde nooit in zijn armen liggen of aangeraakt worden door hem. Dan begon ze enorm te huilen. Op een zeker moment pakte hij haar op, ze begon meteen luid te huilen. Hij begon haar wat wild te wiegen, gaf na 5 minuten de brui er aan en smeet haar vanaf een meter of 2 hard op de bank. Op een enorm brute manier. Ik zag het gebeuren en de knop in mijn hersenen ging alla minuut om! Alsof iemand op een knop drukte waardoor ik wakker werd en helder kon denken. Ik moet een helpende hand van boven hebben gehad die me door dit moment heeft geleid, want er knapte iets bij mij. Het mes waar ik het vlees mee aan het snijden was had ik stokstijf in mijn handen Ik wilde hem vermoorden, zo razend was ik. In plaats daarvan heb ik niets gezegd, heb de kleine in haar wieg gelegd en ben doorgegaan met het klaarmaken van het avondeten. Alsof er niets gebeurt was. De volgende dag ging hij naar zijn werk en ben ik in het geheim mijn vertrek gaan regelen. Alle papieren , bankpassen, paspoorten en dat soort dingen die er toe deden heb ik per post naar een vriendin gestuurd . Abonnementen opgezegd. In het geheim een huisje geregeld. Ik kon de woning van een kennis huren die het te koop had staan. Behalve die vriendin had ik verder niemand meer waar ik naar toe kon gaan. De relatie met mijn familie was kapot. Ik moest het in mijn eentje zien te rooien. Geen baan, die had ik voor hem opgezegd, hij was zelfstandig ondernemer. Ik had nog wat geld op de bank wat ik goddank altijd op die rekening heb gehouden. Hier kon ik mij de eerste maanden van redden. Ik had nog maar weinig spullen die echt van mezelf waren. Heb een verhuiswagentje geregeld, de boel ingeladen en ben vertrokken. Dat is het ongeveer “in het kort” 🙂 Ik heb jaren nodig gehad om hier van te bekomen en mezelf weer te worden. Wat een impact heeft die narcist op mijn hele hebben en houwen gehad. En als je mij dit als verstandige nuchtere vrouw, die alles goed voor elkaar had, van te voren had verteld?? Dan had ik je hard uitgelachen. Iemand die dit niet heeft meegemaakt begrijpt dit niet. Het is ook niet te begrijpen. Het moet je overkomen. Want het overkomt je. Ik wilde reageren met een regeltje of 5. Al typende is het net alsof je het allemaal weer beleeft. Komt dat gevoel weer naar de oppervlakte. Het zijn monsters. Jagers die jagen op een prooi. En als ze je eenmaal in hun klauwen hebben, kom je er heel lastig van los. Ik gun niemand een narcist in zijn leven! Degene die nog niet los is van zijn of haar narcist die wens ik heel veel moed om voor zichzelf te kiezen. Als ik het kan, kun jij het ook!!!

aan: Van de Weyer. Hallo
1. als ex-patient van Kortenberg is je zus NU nog steeds een patiënte! Haar psychiatrische ziekte Narcisme kent ze niet, zal ze nóóit toegeven dus probeer niet met haar “samen te werken”. bijvoorbeeld “rekeningen uitzoeken of de was draaien”, daarmee houdt ze jou en je moeder aan het lijntje!
– bespreek alles kort & krachtig met de huisarts en met je eigen huisarts! a) Schrijf vragen en antwoorden op! (huisartsen melden zo de directie van Serviceflat.
Zij zijn verantwoordelijk voor de veiligheid van alle inwoners. (bewonerscommissie)
b. Geef je zus geen taken of inzicht, zoals je schrijft “ik heb haar gezegd dat zij..” of “mijn zus zegt dat mijn al moeder 92 is..”.
Zo is je zus bezig om je bang en beroerd te maken. c) Maak dus wat fotos van kartonnetjes en noteer de bankafschriften. Jou zus mag niets uit de woning halen. d) Jij hebt de verantwoordelijk voor haar veiligheid overgedragen aan de Serviceflat. Dus Jij hebt die afspraken met de Serviceflat gemaakt!