Vraag, Antwoord & GGZ bezoekersforum

Heel interessant artikel inderdaad. Pijnlijk om te lezen maar het zet je wel aan het denken wanneer / waarom je op een bepaalde manier in het leven staat en of je er iets aan wilt doen. Het gooit je als het ware met één worp terug in de tijd…. Soms zou ik willen dat er door hulpverleners in de Ggz wat meer (h)erkenning en (expertise) daarmee wat meer inlevingsvermogen zou ontstaan.

Beste Myr,
Deel 2 volgt woensdag 30 maart.

Zolang zoveel pijn geleden en niemand die zag dat ik leed aan fibromyalgie. Ik leed aan deze ziekte vanaf mij 52ste , 10 jaar lang.
Ik zag de dood als uitkomst. Ik was kapot. Ik besloot naar Laos te gaan en daar kan je gewoon medicijnen kopen die je denkt dat het helpt. Ik begon met 10 mg amitriptyline en heb dat na een paar weken verhoogt naar 25 mg. Na 6 maanden pijnvrij en sinds 18 maanden geen medicijnen meer. Ik heb een tweede leven. Kan het bijna niet geloven maar in Ned alles geprobeerd tot hypnose aan toe. Ik ben een man en weer gezond en sterk

Tja ,zelfs pshygologen helpen je niet verder of zeker niet genieg,na 8 x zeggen ze ik weet het niet met jou
Jij weet er zelf lijkt wel meer van ,Ja toen ik er achter kwam heb ik me blauw gelezen ,al die boeken die bij haar stonden kende ik ook .
En Emdr werkt echt niet voor iedereen.
Mij is de vraag hoe gaat die vieze gore engerd uit je hoifd ,waarom blijft hij er inzitten ,en gaat die knop niet om ,,Dat dat vraag ik me af, is je brein zodanig letterlijk kapot gemaakt .
Hoe dat wil ik weten zet je dat uit je systeem dat zou een hele bevrijding zijn

Ik heb sinds ik aan pilatus meegedaan heb 2maanden ( gestopt in okt’21) nog steeds spierpijn in mijn handen polsen onderamen ellebogen onderrug bovenbenen en voeten daarnaast slaap ik slecht en ik keimoe maar vat vaak de slaap niet en dan ook nog koppijn

Ik zie anders in deze column ook geen empirisch te staven tegenargumenten. Slechts onderbuik en frustratie van een man die nooit zal weten hoe het is om vrouw te zijn en zich hierover dan ook niet zo belerend uit hoeft te spreken. Vrouwen hebben we degelijk meer zorgtaken, meer bewijsdrang en minder aanzien op de werkvloer.

De psychiater heeft natuurlijk een wezenlijke rol als het gaat om psychisch lijden. De huisarts heeft, uiteraard als medicus vooral ook een sociale rol.
Maar leven en dood zijn zingevingsvragen. Die behoren primair aan de mens zelf toe, zonder de eventuele sturing vanuit een mediach-sociaal circuit. De eigen autonomie is daarbij van groot belang, in een onafhankelijk kader.
Bezinnen op het leven is bij uitstek het terrein van de filosofie. Check eens: https://denk-wijzer.nu/geluk-zingeving-damiaan-denys/

De grote vraagteken is de geschiedenis en ontwikkeling dat heel het systeem heeft doorlopen.
https://www.canonsociaalwerk.eu/nl_ggz/details.php?cps=2&canon_id=292

International Classification of Diseases (ICD) is opgericht in 1900 bestaat nu 122 jaar.
Diagnostic and Statistical manual of Mental disorders (DSM) is opgericht 1952 bestaat 70 jaar.

De DSM hebben ze opgericht om de veteranen en overlevenden van de concentratie kampen te helpen aan hun psychische problemen. D eerste DSM is niet in gebruik genomen door dat die niet aan sloot op de ICD (waar hun ambitie in hun naam zit verwerkt). 1963 is de deïnstitutionalisering ingevoerd en dat is heel de wereld over gegaan en 1968 is de ICD 8a en DSM-II uitgekomen. Pas bij de DSM-III in 1980 zijn ze op de term PTSS gekomen, waarvan de C-PTSS met pijn en moeite ergens komt boven drijven.

DSM herkend de HPA-as niet, maar daar tegen worden problemen niet opgelost waar mensen in zijn beland, want ze kunnen niet eens advies geven hoe er met afwijkende karakterstructuren om moet worden gegaan.

Ze weten zogenaamd nog steeds niet hoe een trauma zich kan ontwikkelen en tegenwoordig kunnen we de veiligheid thuis niet meer garanderen waar onze kinderen moeten opgroeien en ontwikkelen want het enigste wat er wel in ontwikkeling is zijn getraumatiseerde kinderen door de opvoeding die ze thuis krijgen.

Ze zijn er van overtuigt dat er maar weinig bekend is van psychische- persoonlijkheidsstoornissen.
De meest destructiefste van allemaal is zogenaamd eigenlijk helemaal niks van bekend (Dark Tetrad: Psychopaat, Narcist, Machiavelli, Sadist) maar ze staan wereldwijd wel aan de top in de politiek.

Dit resoneert door tot zelfs in de Jeugdzorg waar elke vorm van ontwikkeling onmogelijkwordt gemaakt door de mensen op de werkvloer van die organisaties met hun infantiele (Feedback is een Belediging en Kritiek is een Misdrijf) houding. Heel die keten is langzaam gevormd naar een passief agressieve organisatie en dan zitten ze met hun copingsmechanismen op Niveau 1 en jaren weet geen mens een positieve ontwikkeling
realiseren, laat staan hoe een mens daar mee om moet gaan!

En de jeugdzorg heeft de favoriete ouders die op het zelfde niveau 1 functioneren, want dan zijn ze uit het zelfde hout gesneden en delen ze dezelfde (afgesneden) gevoelswereld. Zelfs met communicatie problematiek zoals in vechtscheidingen is de GGZ niet in staat om cliënten daarbij te helpen wat allemaal
ten koste gaat van de ontwikkeling van de kinderen.

Ik geloof dat er veel met zelfdestructief gedrag in hun comfortzone (fantasie wereld) zitten met deze
(er is maar weinig bekend van psychische- persoonlijkheids-stoornissen)redenering.

Dus wie houd nu wie voor de gek?

Als men niet in staat is om zich te ontwikkelen in dit systeem kun je 2 dingen doen, of ze gooien het personeel er uit of het systeem want de enigste die er wijzer van worden is de grote portomonee, maar de samenleving is door de jaren heen er zwaar op achteruit gegaan, en gaat in de loop der tijd steeds harder achteruit als we op deze manier met oogkleppen op door blijven gaan!

Helaas heel herkenbaar, niemand snapt het, alles wat Bianca schrijft is zo waar, ik heb na 28 jaar hulp gezocht dmv EMDR en ik ben er voorlopig nog niet, ik haat het als mannen me aanraken, ik kan zelf een boek schrijven over die nare periode, je word gehersenspoeld en je heb geen eigenwaarde meer, hoe meer bekendheid hoe meer vrouwen gaan zien dat ze niet de enigste zijn en is het makkelijker om te stoppen met een giftige relatie, ik ben al 27 jaar weg bij hem en de nachtmerries blijven

Helaas werkt het zo. Kennis van wat een narcist aanricht ontbreekt. Niet alleen in eigen omgeving maar mediators, instanties , jeugdzorg, rechters gaan af op wat de narcist ze overtuigend kan vertellen. Het is alleen nooit de realiteit , maar de verstoorde denkwijze van een narcist en zijn eigen belevingswereld. Mensen oordelen dus alleen wat zij zien en voornamelijk wat de narcist ze wil laten zien en dat is niet wat hij daadwerkelijk doet. Wat ze doen is manipuleren om te laten zien dat het nooit aan hen ligt. Om dat onderscheid te kunnen maken moet je kennis hebben wat het gedrag is.
Heel fijn dat Bianca deze columns schrijft en er aandacht aan besteedt wordt. Het is heel hard nodig.👍