Vraag, Antwoord & GGZ bezoekersforum

Zoveel mensen die er mee te maken hebben(gehad). Zo ik ook, eerst moeder en toen partner(nu ex). Waar het vandaan komt ia me duidelijk. Nu graag de juiste hulp(nog niet gevonden) die me echt kan helpen.

Heel herkenbaar! Ik heb een volwassen zoon die helaas hetzelfde is als zijn vader en grootouders.
Ik moet mij laten kleineren en vernederen. Een eigen mening mag ik niet hebben. Toen mijn zoon 3 was heb ik een hele pijnlijke beslissing genomen om het contact te verbreken. 2,5 jaar geleden zocht ik contact met mijn zoon en al snel merkte ik dat dat er iets niet klopte met hem en zijn gezin. Ik heb psychische hulp ingeschakeld en direct voor mijzelf gekozen. Ik heb het contact weer verbroken want hij wil alleen maar dat ik gezellig langskom om mij te vernederen en te kleineren en te manipuleren. Ik heb 1 leven en dat laat ik niet bepalen door een ander. Ik heb hele lieve mensen om mijn die het wel waard zijn om contact te hebben. Daar krijg ik liefde voor terug.

Na 31 jaar van mijn observeren als cliënt van de hulpverleners binnen de geestelijke gezondheidszorg (GGZ Centraal en Kwintes) is nu duidelijk dat er om hun heen een air van ‘volmaaktheid’ en ‘psychisch gezond zijn’ hangt. Het zelfbeeld van de hulpverlener is hiermee verstoord. De intentie en motivatie om anderen te helpen is zuiver maar het zit alleen als ‘idee’ in hun hoofd. Het wordt in de praktijk niet zichtbaar gemaakt, ze laten het tegenovergestelde zien van zorg als een soort van ‘superieur ras’ met de overtuiging ‘ik mankeer niks’ en ‘ik doe alles goed’ en ‘de cliënt is ziek en doet daarmee alles verkeerd.’
De cliënt wordt structureel opgevoed en bijgestuurd meer mens te worden, sociaal, gezond verstand, inzicht in hun ‘ziektebeeld’, terwijl de hulpverlening dit naar henzelf en de cliënt toe zelf niet eens waar kunnen maken. En dan pijnlijk aan de cliënt duidelijk maken dat iedereen ‘gelijk’ is. Hiermee is het zelfbeeld van de hulpverlener niet zo zeer ‘verstoord’ maar ‘gestoord.’
En dit ligt aan de opleiding die ze gevolgd hebben.
Een cliënt van Kwintes.

Kunnen we met zijn allen lotgenoten worden door samen iedereen weg te halen bij hun partners of anders?

Wat herken ik dit zo aan de vriendin van onze zoon > ze zijn nu 6 jaar bij elkaar. Vrijwel snel had ik door dat er iets niet klopt aan haar en op een abnormale gaat zij met onze zoon om inclusief een deel van haar familie.Gelukkig heb ik veel kennis en werkervaring opgedaan om de verbanden te zien. Ik ben een voeler en een denker en zo ook onze zoon, maar hij is er nog voldoende achter dat zij op een zeer ongezonde manier met onze zoon omgaat > kleineren, vernederen, zelfs nu mijn man vernederen terwijl wij voor onze zoon opkomen……wie heeft adviezen wat wij als ouder kunnen doen…dit loopt uit de hand en ik zie in beeld dat onze zoon veel psychisch leed heeft en nog meer gaat krijgen…HELP!

Ik lees dit na wat gegoogle en bezoeken van linked in. Ik ben blijkbaar niet de enige SPV die zich “bedreigd” voelt door de VS, vooral omdat er steeds meer vacatures zijn die zich op deze groep richten… Ik begrijp best dat er een uitdaging moet blijven in dit beroepsveld, maar ik had liever een differentiatie binnen de SPV gezien, dan weer een hele studie, waarvan de GGZ master inderdaad nogal vaag overkomt…

Waar kan ik meer vinden over een narcistische moeder die haar kleinkind tegen haar dochter uitspeelt en hoe daar mee om te gaan?? Het liefst ook een lotgenoten groep oid.

Ik heb nl een narcistische moeder en lijk serieus mijn dochter aan haar kwijt te zijn geraakt. Klinkt raar maar weet het niet anders te verwoorden. Ze heeft me al zoveel gekost, mijn baan, relaties met andere familieleden enzovoorts. Zo werd ik onlangs zelfs op de uitvaart van mijn stiefvader voor gek versleten door vrienden ed van mijn moeder omdat ik niet was uitgenodigd maar toch aanwezig was -als in waar ik het gore lef vandaan haalde enzo. Voor mijn dochter lijkt het allemaal de normaalste zaak te zijn.. Bv dat ik niet op de rouwkaart werd gezet en geen uitnodiging kreeg, en zijzelf er op zo’n manier op vernoemd werd alsof ze uit haar oma is geboren, en mijn nichtje op haar donder heeft gekregen omdat ze me inlichtte over de ziekte van haar vader/mijn broer, enzovoorts. (er zijn teveel voorbeelden om hier allemaal te noemen en even voor de duidelijkheid, mijn dochter is inmiddels al een volwassen vrouw van in de twintig).

Dit breekt zo ontzettend op, het speelt al jaren, en waar ik eerst nog hoop had dat mijn dochter mettertijd eea wel door zou krijgen en onze band dan eindelijk weer beter kn gaan worden, ben ik nu zover dat ik geen hoop meer voel /niet eens durf te hebben.

Ik heb helaas nog steeds geen soortgelijke ervaringsverhalen hierover kunnen vinden en dus ook niet iets wb manieren om hier mee om te gaan. Intussen gaat mijn moeder van kwaad naar erger ondanks dat ik al 5 jaar geen contact meer heb met haar (heb ik verbroken nadat ze mij uiteindelijk ook nog eens mijn baan heeft gekost en me werkelijk overal waar mogelijk zwart maakt. Wat ze altijd al deed maar waarin zij tegenwoordig nog veel verder in gaat en echt alles maar dan ook alles uit de kast haalt om mensen tegen mij op te zetten, zelfs haar andere kleinkinderen en ook alle kleinkinderen onderling tegen mekaar uit probeert te spelen. Met name mijn 2 nichtjes zijn hierin de dupe omdat ze (denk ik) in bepaalde dingen op mij lijken.

Mijn excuses voor het wellicht wat onduidelijke/warrige verhaal, het is gewoon zo veel allemaal dat ik niet eens weet waar te beginnen en hoe eea te vertellen. Maar goed, zoals ik al aangaf, het gaat me even puur om het vinden van meer info hierover en soortgelijke ervaringsverhalen van anderen die hiermee te maken hebben (gehad).

Mvg

Graag zou ik in contact komen met Bianca Verbeek. Zij heeft lezingen gegeven en als zij die nog geeft, dan zou ik daar heel graag naar toe willen gaan, want “mijn” narcist stelt alles in het werk om mijn vrijheid te vernietigen.

Maar hoe kom je van zo n persoon af en waar kun je hulp vragen. Want daar lees ik echt niks over

Wat spijtig om te horen dat de GGZ voor u niet heeft gewerkt in al die jaren sinds pak em beet, na de oorlog, 1950, 1960 ofzo.

Het zal u hopelijk goed doen te horen dat er ook patiënten binnen de Nederlandse GGZ zijn die profijt hebben van behandeling. Patiënt zijn in de GGZ staat niet gelijk aan gek zijn, maar aan een goede blik onder de motorkap werpen om eens te zien wat er zoal rammelt. Toegeven dat we sommige dingen aan onszelf anders willen zien en hier hulp bij nodig hebben, is een gezonde en flexibele levenshouding die ons in staat stelt te blijven leren en op onszelf te reflecteren.

Wat u betutteling noemt, is vanuit een ander perspectief gezonde kaderstelling en grenzen aangeven. Dat is niet voorbehouden aan millennials, maar aan gezonde volwassenen die op een constructieve manier omgaan met schadelijke invloeden. Dat men hierin volgens de een te ver in gaat, kan voor een ander juist precies zijn wat zij nodig hebben voor een prettig leven. Het nu anders aanpakken doet ook niets af aan levenswijzen of ideeën van vorige generaties; het is gebruik maken van voortschrijdend inzicht en volgende generaties zo iets beters te gunnen dan hoe wij het nu zelf hebben.

Durf de boom te planten waarvan u weet dat u nooit onder diens schaduw zult kunnen zitten.

Met vriendelijke groet,
Een patiënt binnen de GGZ