Vraag, Antwoord & GGZ bezoekersforum

“Samen beslissen is voor mij vanuit een gelijkwaardige houding in gesprek gaan over wat er nodig is om stappen te zetten naar herstel, waarbij ik als cliënt of mens word aangesproken op wat ik in huis heb. Ik word als expert gehoord.”

– enorm belangrijk net zo min het “echt op context reageren”, vaak gebeurd dit nog niet, is het snel antwoorden waardoor je veel gevoelens/signalen/symptomen overstapt, dit geeft onmacht, onbegrip, in het nauw gedreven voelen/genegeerd en het ‘wegduw’ effect (afstoting), wordt nog te weinig aandacht aan besteedt en ik ben vaak al afgesloten/dossier gaat dicht ondanks dat de fout/gebrek erkenning & beantwoording aan de andere kant ligt, er wordt onvoldoende een wederzijds gesprek getoond/communicatie in ‘wat er nou in het hoofd/gevoel gaande was’, die vraag stellen kan behoorlijk belangrijk zijn, vooral bij mishandeling en het langzaam herstellen/HSP zijn.

Inderdaad, vaak nog onbegrip, begrijpen het niet of stappen eroverheen. EMDR helpt bij mij ook niet.
Sluit me ook aan bij Ida, vaak weten instanties zoals GGZ maar ook jeugdzorg, GGD en rechters, etc te weinig af van narcisme, laat staan gaslighting.

Ik wil ook even benoemen dat niet alleen maar mannen narcisme hebben maar ook vrouwen, Zelf te maken gehad met narcistische vader en narcistische vrouwelijke hulpverleenster, allebei verborgen. Hulpverleenster die met kwetsbaren/kwetsbare jongeren werkt. En ja, de bedrading in je hoofd is geheel verward en passies, doelen, dromen worden terneergeslagen, je wordt uitgeput gemaakt

“Soms zou ik willen dat er door hulpverleners in de Ggz wat meer (h)erkenning en (expertise) daarmee wat meer inlevingsvermogen zou ontstaan” – sluit ik mij bij aan.

Zelf ook te maken gehad met narcistische mishandeling, zowel jeugd als later een hulpverleenster,

Ik heb er nogal nare ervaringen aan over gehouden, ook vanuit GGZ, ik vind juist dat gevoelens vaak niet gehoord worden of overstapt worden waardoor het één bonk zakelijkheid is wat mijn trauma (mishandeling) niet ten goede doet want hier geef je geen warmhartigheid en vertrouwen in mee. Horen in context wat de mens heeft meegemaakt, beleving en signalen/symptomen die de mens weergeeft maar ook de mishandeling van juist de pleger horen is belangrijk, ik krijg vaak nog het gevoel mee dat men het niet begrijpt of zelfs genegeerd wordt en wordt er over escalatie gesproken maar dit is één iemand die de boel verziekt, van begin af aan een patroon, subtiel en zeer schadelijk voor geest & lichaam. Vind langzaam de tijd geven ook heel belangrijk, eerst horen en niet te snel overstappen naar ‘doen’ juist omdat we twijfelsysteem hebben ontwikkeld, is goed horen eerst de belangrijkste zaak.

Dag Nicole,
Er is helaas nauwelijks kennis binnen de rechterlijke macht. Veel kinderen worden in dit soort situaties onterecht onder toezicht gesteld of uit huis geplaatst. Vecht voor hem! Heb je een advocaat met kennis van en/of ervaring met narcisme?

Dag Nicole,
Er is helaas nauwelijks kennis binnen de rechterlijke macht. Veel kinderen worden in dit soort situaties onterecht onder toezicht gesteld of uit huis geplaatst. Vecht voor hem! Heb je een advocaat met kennis van en/of ervaring met narcisme?

En Nicole , heeft iemand gereageerd op je hulpkreet .
Ik denk het niet, hier hetzelfde . Artikels schrijven , maar wat zijn wij daarmee gebaat ?
We weten het al
Maar hulp ? Wachttijden , geen kennis , rechtbanken die constant verkeerde beslissingen nemen , enz

Ook ik kom uit een narcistische relatie. Een hek van een vechtscheiding en nu nog helaas omdat mijn jongste zoon bij mij wil wonen ipv Co ouderschap. Hulpverlening vraagt zich af wat er bij ons aan de rechter zegt gewoon dat m’n zoon de regeling moet volgen. Hij is nu al 3 x weggelopen bij zijn vader. Iedereen heeft het over loyaliteitsconflict!!! Neeeeeee mijn zoon ziet hoe zijn vader werkelijk is!!! Help !!! Ze willen m’n zoon onder toezicht stellen….

Zo is het helaas. Slachtoffers van narcistisch misbruik, hebben lange tijd nodig om te herstellen en omwille van zelfbescherming vanwege juist hun goede empathische eigenschappen moeten veranderen terwijl de dader gewoon door kan, en blijft gaan en niet gestopt wordt omdat het niet herkend wordt. Het kromme is dat de misbruiker gewoon verder gaat en een stoornis heeft en het volgende slachtoffer de dupe wordt en zo kan dit aan de gang blijven. De dader wordt geen halt toegeroepen, terwijl er altijd geestelijk en vaak, fysiek of sexueel misbruik plaatsvind en niemand herkent dat dit valt onder de eigenschappen van de narcistische persoon.

Heel interessant artikel inderdaad. Pijnlijk om te lezen maar het zet je wel aan het denken wanneer / waarom je op een bepaalde manier in het leven staat en of je er iets aan wilt doen. Het gooit je als het ware met één worp terug in de tijd…. Soms zou ik willen dat er door hulpverleners in de Ggz wat meer (h)erkenning en (expertise) daarmee wat meer inlevingsvermogen zou ontstaan.