Vraag, Antwoord & GGZ bezoekersforum

jammer dat vaak de narcist als kwade wordt gezien en ook niet als slachtoffer.. ik lees alleen maar wegwezen! lekker egoistisch, zo los je het probleem of inzicht bij diegene niet op en kunnen er meer slachtoffers bijkomen.. ‘de narcist ‘ wil misschien ook wel anders maar kan dat niet zomaar kan door bijv. de gevolgen van emotionele verwaarlozing..

Het is buitengewoon schrijnend te noemen dat hier zo weinig aandacht voor is. En dat terwijl de gevolgen van mentale-, psychische- en/of emotionele mishandeling zeer diep ingrijpen. Ik ben zelf slachtoffer van psychische partnermishandeling en ik heb (evenals mijn kinderen) na ruim drie jaren nog steeds te maken met de gevolgen van het (door professionals) onvoldoende herkennen van deze vorm van mishandeling (de mishandeling sleept voort onder het oog van de hulpverlening). Omdat mijn gezin te maken heeft gehad met huiselijk geweld en er vele meldingen zijn ontstaan bij Veilig Thuis, ben ik in de molen terecht gekomen om een bijdrage te leveren aan onderzoek. Dit bestond uit het invullen van vragenlijsten zodat men beter inzicht krijgt en werk kan verbeteren. Op de website van Veilig Thuis valt psychische mishandeling, verwaarlozing, vernedering of overmatige controle zeer duidelijk onder huiselijk geweld waartegen Veilig Thuis suggereert iets te doen. Quote van de website https://veiligthuis.nl:

Wat kun je doen als het thuis niet goed gaat?
Huiselijk geweld kan op veel verschillende manieren voorkomen. Je kunt denken aan (fysieke of psychische) mishandeling, seksueel geweld, verwaarlozing, vernedering of overmatige controle. Gebeuren er bij jou thuis dingen waardoor je je niet veilig voelt? Is er bijvoorbeeld iemand thuis die boosheid met geweld afreageert op een partner, een kind, ouder of een huisdier? Dan is het goed om contact op te nemen met Veilig Thuis. Hoe eerder, hoe beter. Veilig Thuis is er voor iedereen die te maken heeft met kindermishandeling, huiselijk geweld of ouderenmishandeling.

Ik heb reeds twee keer meegedaan aan het onderzoek. Het invullen van de vragenlijsten nam (voor mij) per keer ongeveer een uur tijd in beslag. Bij de eerste keer (in 2021) viel mij op dat slechts (!!!) 5% van de vragen betrekking had op mentale-, psychische- of emotionele mishandeling, verwaarlozing, vernedering of overmatige controle. Ik heb deze tekortkoming als aanvulling meegegeven in het onderzoek; dat wanneer je die gebieden niet uitvraagt, er totaal geen goed beeld ontstaat van de realiteit en de onderzoeksresultaten dus waardeloos zijn. In de ’tweede ronde’ voor het onderzoek (2022) had men geen enkele aanpassing verricht in de vraagstelling. Hierin werd wederom maximaal 5% besteedt aan mentale-, psychische- of emotionele mishandeling, verwaarlozing, vernedering of overmatige controle. Heel fijn (!) dat de mensen van ‘het Verdwenen Zelf’ hier voor opkomt en hiervoor blijft opkomen. Het is heel erg nodig! En ik ben jullie heel erg dankbaar.

Zit nog in deze situatie en zonet werd ik nog belachelijk gemaakt door hem bij zijn collega’s. Ik zei, vind hij het normaal dat hij fysiek gewelddadig tegen me is en me manipuleert…. Reactie waarom ga je niet weg gevolgd door ik ken je niet maar het beeld dat ik van je heb is niet goed…. Wat? Omdat ik voor mezelf opkom? Mishandelen van vrouwen door een alcoholist wordt blijkbaar aanvaard

Het antwoord van Annette Plooy is spot on!

na 15 jaar denk ik nog steeds dat het aan mij ligt. Dat ik weer een fout gemaakt heb en loop ik weer te draaien hoe ik het kan rechtzetten…. omdat ik alles fout doe. Dat is mij 24 jaar verteld. Na een narcistisch relatie ben je jezelf volledig kwijt. Nog dagelijks is dat een gevecht.

verschrikkelijk. Ik zou willen dat ik die periode zou kunnen wissen

Dit artikel lijkt me een perfect voorbeeld van karaktermoord.
En een voorbeeld van een slachtoffercultus gebaseerd op demonisering van ex-partners. Hoogst ergerlijk. Ik voel me genoodzaakt om het op te nemen voor de narcistische medemens.

Beste Bianca,

Wij zitten momenteel in een situatie met mijn vader en zijn 2e vrouw. Zij zijn 25 jaar samen en 25 jaar zijn wij al in gevecht met haar. Mijn vader was vroeger heel sociaal, ging bij
Iedereen op bezoek, had nooit conflicten met mensen. Hij had zelfs een conflict vermijdende persoonlijkheid en kon (en kan nog steeds) zijn gevoelens niet goed uiten. Sinds hij met zijn 2e vrouw samen is is hij zich steeds meer gaan isoleren, zijn er steeds meer conflicten die door haar ontstaan. Hij bezoekt niemand meer en doet geen sociale dingen tenzij zij erbij is. Zij plant steeds zaadjes en zegt vervelende dingen over ons, zijn familie en vrienden (en ook haar eigen vrienden en kennissen) waardoor er conflicten ontstaan en contacten verbroken worden. Mijn vader neemt haar waarheid aan als zijn eigen waarheid en hoewel sommige meningen wel overlappen met de hare zie ik toch een andere man. En niet alleen ik zie dat maar ook zijn broers en zussen. We zijn nooit tot hem door kunnen dringen. In de afgelopen 25 jaar heb ik mijn vader nooit alleen gezien. Altijd was zij erbij. Ook als ik vroeg om hem alleen te spreken mocht dat niet. Hij verdedigde altijd haar, anderen zaten altijd fout. Ook wij als zijn kinderen vielen haar altijd aan en nooit andersom. Nu is het zo ver gegaan dat mijn vader psychisch is doorgedraaid en sinds afgelopen week gedwongen is opgenomen in een psychiatrische kliniek. Wij krijgen uiteraard deels de schuld daarvan terwijl alle conflicten die destijds ontstaan zijn bij haar zijn begonnen. Ik heb het contact neutraal gehouden om informatie los te krijgen maar toen ik bleef vragen om de contactgegevens van zijn behandelaren werd ze fel. Dat is ook de rode draad. De ene keer is ze heel lief, praat ze je naar de mond en is ze complimenteus en zorgzaam en op het andere moment valt ze je verbaal aan. Dit bracht ons altijd in verwarring en je gaat dan aan jezelf twijfelen. Je loopt altijd op eierschalen en vraagt je steeds bij alles af of wat je doet of zegt een aanval triggert. Hoe erg de situatie nu ook is voor mijn vader, we zijn allemaal opgelucht dat hij nu bij haar weg is en professionele hulp krijgt. Nu moeten we alleen zelf nog een ingang krijgen bij zijn behandelaren om ons verhaal te doen zodat ze een goed beeld krijgen van de situatie. Ik ga hen vandaag bellen en hopelijk is dat het begin van de waarheid biven tafel krijgen. Ik las jouw verhaal in wilde ook even mijn verhaal kwijt omdat we er nu middenin zitten. Ik weet niet of je het leest maar ik zie dat je reageert op verhalen die hier verteld worden en ik vroeg me af, kun jij me vertellen of het gedrag dat zij vertoont lijkt op narcisme? Ik kan niet iedere box aankruisen maar denk wel genoeg om dit te kunnen bevestigen voor mezelf.

Ik weet niet of ik dit bericht mag plaatsen, Zo niet, dan verwijder maar.

Inmiddels hebben we een hoop mensen hun geur en smaak terug kunnen geven door middel van een combinatie van energetisch werk en opstellingen. De mensen die wij hebben kunnen helpen, hadden geur- en smaakverlies na corona. Een aantal mensen had gedeeltelijk smaakverlies en bij de meesten was er totaal geen reuk en smaak meer. Tot nu toe is het bij iedereen gelukt om ze weer te laten ruiken en proeven. We hopen nog veel mensen blij te kunnen maken, want een leven zonder geur en/ of smaak, dat lijkt mij niet fijn.

I’ve been trying for years to find help reaching out helplines , hulp, veilight thuis and the police, unfortunately, with no results because all of them, police included, see us as a couple fighting in a divorce.
The last three years have been a living hell.
All started when I was 8 weeks pregnant and I could not take anymore his aggression. I wanted him to change but he thought I wanted to leave him. Pregnancy was a hell, and I almost lost the baby. In the end my son was born miraculously 27+6.
Initially I struggled to make sense of it all, I felt hopeless, I have been depressed , attempted suicide and he used it against me. My partner abused me largely mentally during the pregnancy and in the years after and he is still doing it.
In 3 years, he drained me emotionally and financially, abuse after abuse I am finding my way to recover and to keep a mental balance for my son , avoiding him as much as I can .
Many times, I called veilight thuis but me that they cannot help me but only if a child if he is at risk. I have been referred to TIM twice, but the approach has been the same.
They don’t have time to understand the reason of all of this or have no time to understand what happen. They have the approach “one fits for all”: lets forget the past and from now own you try to communicate like adult parents.
But communication is the problem because communication is not possible with my ex. He is a pathological lier, he changes the reality , he builds a parallel reality that in the end I don’t know any more what happen for real or what was the topic of the discussion before I arrived at the point where is shouting or insulting me. And this happened regularly. I kept all the records of his abuse as I have been told to do. The are all there only to remind me the pain but apart from that, they have no use.
I am tired of calling those institutions as much as I am tired of been abused from my husband.
Everybody says its sorry about my situation, police included but they cannot do much. I tried to call many lawyers and most of them told me to give up the case and to try to find a therapist or a coach.” psychological abuse is not currently addressed as a separate offense under Dutch law “
None of them has the power to stop my husband and give my son the right to a healthy childhood. the father will damage him in the long term in the same way ( I think) his mother damaged him, and I don’t know where to start to stop or prevent this.
If you know any good lawyer that can help, please share the contact…

kunt u mij di sturen aub