Vraag, Antwoord & GGZ bezoekersforum

Dit artikel lijkt me een perfect voorbeeld van karaktermoord.
En een voorbeeld van een slachtoffercultus gebaseerd op demonisering van ex-partners. Hoogst ergerlijk. Ik voel me genoodzaakt om het op te nemen voor de narcistische medemens.

Beste Bianca,

Wij zitten momenteel in een situatie met mijn vader en zijn 2e vrouw. Zij zijn 25 jaar samen en 25 jaar zijn wij al in gevecht met haar. Mijn vader was vroeger heel sociaal, ging bij
Iedereen op bezoek, had nooit conflicten met mensen. Hij had zelfs een conflict vermijdende persoonlijkheid en kon (en kan nog steeds) zijn gevoelens niet goed uiten. Sinds hij met zijn 2e vrouw samen is is hij zich steeds meer gaan isoleren, zijn er steeds meer conflicten die door haar ontstaan. Hij bezoekt niemand meer en doet geen sociale dingen tenzij zij erbij is. Zij plant steeds zaadjes en zegt vervelende dingen over ons, zijn familie en vrienden (en ook haar eigen vrienden en kennissen) waardoor er conflicten ontstaan en contacten verbroken worden. Mijn vader neemt haar waarheid aan als zijn eigen waarheid en hoewel sommige meningen wel overlappen met de hare zie ik toch een andere man. En niet alleen ik zie dat maar ook zijn broers en zussen. We zijn nooit tot hem door kunnen dringen. In de afgelopen 25 jaar heb ik mijn vader nooit alleen gezien. Altijd was zij erbij. Ook als ik vroeg om hem alleen te spreken mocht dat niet. Hij verdedigde altijd haar, anderen zaten altijd fout. Ook wij als zijn kinderen vielen haar altijd aan en nooit andersom. Nu is het zo ver gegaan dat mijn vader psychisch is doorgedraaid en sinds afgelopen week gedwongen is opgenomen in een psychiatrische kliniek. Wij krijgen uiteraard deels de schuld daarvan terwijl alle conflicten die destijds ontstaan zijn bij haar zijn begonnen. Ik heb het contact neutraal gehouden om informatie los te krijgen maar toen ik bleef vragen om de contactgegevens van zijn behandelaren werd ze fel. Dat is ook de rode draad. De ene keer is ze heel lief, praat ze je naar de mond en is ze complimenteus en zorgzaam en op het andere moment valt ze je verbaal aan. Dit bracht ons altijd in verwarring en je gaat dan aan jezelf twijfelen. Je loopt altijd op eierschalen en vraagt je steeds bij alles af of wat je doet of zegt een aanval triggert. Hoe erg de situatie nu ook is voor mijn vader, we zijn allemaal opgelucht dat hij nu bij haar weg is en professionele hulp krijgt. Nu moeten we alleen zelf nog een ingang krijgen bij zijn behandelaren om ons verhaal te doen zodat ze een goed beeld krijgen van de situatie. Ik ga hen vandaag bellen en hopelijk is dat het begin van de waarheid biven tafel krijgen. Ik las jouw verhaal in wilde ook even mijn verhaal kwijt omdat we er nu middenin zitten. Ik weet niet of je het leest maar ik zie dat je reageert op verhalen die hier verteld worden en ik vroeg me af, kun jij me vertellen of het gedrag dat zij vertoont lijkt op narcisme? Ik kan niet iedere box aankruisen maar denk wel genoeg om dit te kunnen bevestigen voor mezelf.

Ik weet niet of ik dit bericht mag plaatsen, Zo niet, dan verwijder maar.

Inmiddels hebben we een hoop mensen hun geur en smaak terug kunnen geven door middel van een combinatie van energetisch werk en opstellingen. De mensen die wij hebben kunnen helpen, hadden geur- en smaakverlies na corona. Een aantal mensen had gedeeltelijk smaakverlies en bij de meesten was er totaal geen reuk en smaak meer. Tot nu toe is het bij iedereen gelukt om ze weer te laten ruiken en proeven. We hopen nog veel mensen blij te kunnen maken, want een leven zonder geur en/ of smaak, dat lijkt mij niet fijn.

I’ve been trying for years to find help reaching out helplines , hulp, veilight thuis and the police, unfortunately, with no results because all of them, police included, see us as a couple fighting in a divorce.
The last three years have been a living hell.
All started when I was 8 weeks pregnant and I could not take anymore his aggression. I wanted him to change but he thought I wanted to leave him. Pregnancy was a hell, and I almost lost the baby. In the end my son was born miraculously 27+6.
Initially I struggled to make sense of it all, I felt hopeless, I have been depressed , attempted suicide and he used it against me. My partner abused me largely mentally during the pregnancy and in the years after and he is still doing it.
In 3 years, he drained me emotionally and financially, abuse after abuse I am finding my way to recover and to keep a mental balance for my son , avoiding him as much as I can .
Many times, I called veilight thuis but me that they cannot help me but only if a child if he is at risk. I have been referred to TIM twice, but the approach has been the same.
They don’t have time to understand the reason of all of this or have no time to understand what happen. They have the approach “one fits for all”: lets forget the past and from now own you try to communicate like adult parents.
But communication is the problem because communication is not possible with my ex. He is a pathological lier, he changes the reality , he builds a parallel reality that in the end I don’t know any more what happen for real or what was the topic of the discussion before I arrived at the point where is shouting or insulting me. And this happened regularly. I kept all the records of his abuse as I have been told to do. The are all there only to remind me the pain but apart from that, they have no use.
I am tired of calling those institutions as much as I am tired of been abused from my husband.
Everybody says its sorry about my situation, police included but they cannot do much. I tried to call many lawyers and most of them told me to give up the case and to try to find a therapist or a coach.” psychological abuse is not currently addressed as a separate offense under Dutch law “
None of them has the power to stop my husband and give my son the right to a healthy childhood. the father will damage him in the long term in the same way ( I think) his mother damaged him, and I don’t know where to start to stop or prevent this.
If you know any good lawyer that can help, please share the contact…

kunt u mij di sturen aub

Sinds 3 maanden uit een relatie van 4 jaar met een narcistische vrouw. `Wees blij dat je van haar af bent` zo verzekerde een ex van haar, die ruim 10 jaar een relatie met haar heeft gehad. Zo voelt het nog niet altijd, er is nog altijd het gevoel van een verloren liefde. Rationeel weet ik dat het beter is zo. Ik heb er inmiddels 3 maanden lang ontzettend veel over gelezen en er ook veel over gepraat met vrienden. Mensen luisteren vaak om er een oordeel of advies over te geven, sommige kunnen luisteren met hun hart en daar voel ik ook meer erkenning. Het kruipt onder je huid. Nu na bijna 3 maanden – zij maakte het uit omdat ze nieuwe voorraad had gevonden – ga ik er mee naar bed en sta ik er mee op. Als ik niet werk, speelt het constant door mijn hoofd. Vragen die onbeantwoord zullen blijven, 4 jaar met ook mooie momenten voor mij en mijn kinderen zijn door het genadeloze einde in de schaduw gezet. Na 2 weken, na het einde van de relatie liep ze me al trots en arrogant voorbij met haar nieuwe project. Gaslighting en huichelachtig gedrag toen ze haar spullen bij me op kwam halen, maakte me duidelijk dat ik met iemand te maken had met een stoornis. Het gekke is, dat door dit einde alles wat eraan voorafging duidelijk werd. Waarom voelde ik mij al geruime tijd zo verstrikt, verloren? Na de bekende Love-bombing wordt je langzaamaan onzeker gemaakt en persoonlijk aangevallen, maar wel zo subtiel dat je niet wegvlucht. Zelf codependent zo weet ik nu. Vanaf dag 1 zit je in een competitie waar jezelf geen weet van hebt. De spin weeft haar web. Ik zou er een boek over kunnen schrijven.

Helemaal vol van zichzelf. Voorlopig niet meer te vermijden vrees ik. Bedankt hoor.

ik loop al meer dan een jaar met dezen pijn klachten erg moe heel veel last aan me rug en mijn armen en me nek sins een maand zijn ze er achter gekomen dat ik fibromyalgie chronische heb en leef elkedag met pijn maakt niet uit of het koud of warm weer is helaas

Heel herkenbaar,maar ik ben er af,
Enige oplossing is (hoe moeilijk het ook is😔,
Weggaan!! Zo snel mogelijk,niet de kans geven om nog uitleg te geven, want ten eerste,interesseert het ze geen bal,en ten 2e hebben ze altijd gelijk,en liegen zo hard dat je denkt…ben ik nou gek geworden?? Geef ze de kans niet,ga niet denken dat het aan jou ligt!! Met een narcist leven is eigenlijk jezelf kapot maken!!! Je bent jezelf kwijt! En pas op als je kids hebt! Ze gebruiken ze altijd om je
De genadeklap te geven! Je deugt nergens voor,je kunt niks,je bent dom,dus bij scheiding zullen ze Alles uit de kast gooien om ze te claimen! Met alle gevolgen!!
En geloof me,ze gaan de hele familie en vrienden langs om te vertellen hoe slecht je bent! En dat je kids beter af zijn bij hem of familie,
Vind je kracht in jezelf,en die heb jij ook!! Net als ik,en ga weg,stiekem,want ze weten je altijd te vinden

idd…kan het nog steeds niet begrijpen, na 13 jaar, het enige…dat hij erg impulsief was, net een klein kind…van 65 jaar? pijnlijk, altijd iets anders willen, nooit geen rust, ik hield zo erg van hem, jammer nog steeds, kan hem niet uit mijn hoofd zetten…ola verschrikkelijk is ondertussen getrouwd met een vriendîn…allez..huh…een hypocriet pute.
hij is zo intelligent, hoge rang kapitein, smeet met geld ola…dronk champagne elke dag?
hij kon oh zo liegen en bedriegen…charmànt..
hield van de spiegel.dure kleding…etc etc…heevrijgevig aan iedere mens …ih my god..gaf zelfs 50 eur azn clochards…
maar ja…C’est FINI