18 jan Oproep tot meer samenwerking in jaarplan de Nederlandse ggz
Bron: de Nederlandse ggz
De Nederlandse ggz publiceerde vorige week het nieuwe jaarplan ‘Ggz in 2024: nabij waar het kan, beschikbaar waar het moet’. In dit jaarplan roept de vereniging haar leden op om samen te werken aan een mentaal veerkrachtige, inclusieve en veilige samenleving. Middels speciaal ingerichte waardenetwerken en regieteams wordt ingezet op het versterken en verbeteren van de sector en maatschappij.
De waardenetwerken zijn ingericht op basis van vijf verschillende thema’s: gezond opgroeien, verslaving en gezonde leefstijl, zorg en veiligheid, volwaardig burgerschap, en mentale gezondheid. Daarnaast zijn er drie regieteams die zich richten op de onderwerpen ‘zorg en financiering’, ‘mens en werk’ en ‘informatiebeleid’.
“Bij het samen werken aan een mentaal veerkrachtige, inclusieve en veilige samenleving zijn onze maatschappelijke ambities leidend voor de maatschappelijke veranderingen die we willen realiseren. Daarnaast hebben wij ambities op het vlak van randvoorwaarden die nodig zijn voor zorgaanbieders in de ggz om de zorg goed te kunnen leveren. Zodat we wat we willen bereiken in balans houden met wat we kunnen realiseren. In het jaarplan vind je de maatschappelijke ambities terug bij de plannen van de waardenetwerken, de randvoorwaardelijke ambities bij de regieteams”, aldus de Nederlandse ggz.
“Voor een actieve vereniging en een effectieve lobby en belangenbehartiging is ieders inbreng onmisbaar. We willen graag dat je meedenkt en meedoet in de netwerken van de vereniging. Hierbij dan ook van harte de uitnodiging om te participeren en bij te dragen, zodat wij het werk voor de ggz-sector nog meer vanuit de praktijk vorm kunnen geven. De contactgegevens staan bij de regieteams en waardenetwerken vermeld.”
Het jaarplan 2024 van de Nederlandse ggz – inclusief contactgegevens – vind je hier.
Anoniem
Geplaatst op 08:57h, 30 januarisorry hoor, ik blijf maar artikelen lezen, hier viel het fotootje op, jullie hebben geen vingertjes meer, zal lekker werken.. hoe lang bestaat de ggz nou, ik weet niet, ik doe maar een gok, pak em beet, na de oorlog, 1950, 1960? geen idee, in ieder geval, we zijn in nederland nog niet allemaal gek, ,maar nog steeds wel heel erg betuttelend, misschien kunnen jullie die inslag eens laten varen, oja, en in al die jaren sinds 1960 ofzo heeft het ggz nooit gefunctioneerd, helaas, jullie plan klinkt wijs, 5 pijlers, zonder vingertjes, maar het schort aan de uitvoering, helaas, nou nog de betutteling weg maar het lijkt og de millenials die helaas helemaal hebben omarmd, jammer hoor
Anoniem
Geplaatst op 14:30h, 03 aprilWat spijtig om te horen dat de GGZ voor u niet heeft gewerkt in al die jaren sinds pak em beet, na de oorlog, 1950, 1960 ofzo.
Het zal u hopelijk goed doen te horen dat er ook patiënten binnen de Nederlandse GGZ zijn die profijt hebben van behandeling. Patiënt zijn in de GGZ staat niet gelijk aan gek zijn, maar aan een goede blik onder de motorkap werpen om eens te zien wat er zoal rammelt. Toegeven dat we sommige dingen aan onszelf anders willen zien en hier hulp bij nodig hebben, is een gezonde en flexibele levenshouding die ons in staat stelt te blijven leren en op onszelf te reflecteren.
Wat u betutteling noemt, is vanuit een ander perspectief gezonde kaderstelling en grenzen aangeven. Dat is niet voorbehouden aan millennials, maar aan gezonde volwassenen die op een constructieve manier omgaan met schadelijke invloeden. Dat men hierin volgens de een te ver in gaat, kan voor een ander juist precies zijn wat zij nodig hebben voor een prettig leven. Het nu anders aanpakken doet ook niets af aan levenswijzen of ideeën van vorige generaties; het is gebruik maken van voortschrijdend inzicht en volgende generaties zo iets beters te gunnen dan hoe wij het nu zelf hebben.
Durf de boom te planten waarvan u weet dat u nooit onder diens schaduw zult kunnen zitten.
Met vriendelijke groet,
Een patiënt binnen de GGZ
Herman Spee
Geplaatst op 15:41h, 18 aprilNa 31 jaar van mijn observeren als cliënt van de hulpverleners binnen de geestelijke gezondheidszorg (GGZ Centraal en Kwintes) is nu duidelijk dat er om hun heen een air van ‘volmaaktheid’ en ‘psychisch gezond zijn’ hangt. Het zelfbeeld van de hulpverlener is hiermee verstoord. De intentie en motivatie om anderen te helpen is zuiver maar het zit alleen als ‘idee’ in hun hoofd. Het wordt in de praktijk niet zichtbaar gemaakt, ze laten het tegenovergestelde zien van zorg als een soort van ‘superieur ras’ met de overtuiging ‘ik mankeer niks’ en ‘ik doe alles goed’ en ‘de cliënt is ziek en doet daarmee alles verkeerd.’
De cliënt wordt structureel opgevoed en bijgestuurd meer mens te worden, sociaal, gezond verstand, inzicht in hun ‘ziektebeeld’, terwijl de hulpverlening dit naar henzelf en de cliënt toe zelf niet eens waar kunnen maken. En dan pijnlijk aan de cliënt duidelijk maken dat iedereen ‘gelijk’ is. Hiermee is het zelfbeeld van de hulpverlener niet zo zeer ‘verstoord’ maar ‘gestoord.’
En dit ligt aan de opleiding die ze gevolgd hebben.
Een cliënt van Kwintes.