Nieuw fenomeen doet intrede: ‘Zoom-vermoeidheid’

Nieuw fenomeen doet intrede: ‘Zoom-vermoeidheid’

Nieuw fenomeen doet intrede: ‘Zoom-vermoeidheid’

Het communiceren met collega’s, docenten, leerlingen, vrienden en familie middels videobellen is een handige oplossing nu we zoveel mogelijk afstand van elkaar moeten houden. Maar wist je dat er steeds meer mensen zijn die opvallende vermoeidheidsklachten ervaren na dit soort videogesprekken? Het blijkt dat het communiceren via een beeldscherm – bijvoorbeeld met apps als Zoom, Skype, FaceTime en Microsoft Teams – een hoop van onze hersenen vraagt.

Dit wordt inmiddels door zoveel mensen opgemerkt dat er een speciale term voor is gekomen: Zoom-vermoeidheid, of in het Engels ‘Zoom fatigue’. Een van de redenen dat het beeldbellen zo vermoeiend is, is het feit dat we nu op een andere manier met elkaar communiceren dan we van nature gewend zijn, en ons brein zich hieraan moet aanpassen. Als je onder normale omstandigheden via direct contact een gesprek voert, luistert het lichaam niet alleen naar de gesproken woorden, maar registreert het ook allerlei subtiele signalen die via lichaamstaal worden afgegeven. Te denken valt hierbij aan handgebaren en gezichtsuitdrukkingen.

Deze signalen gebruiken de hersenen om boodschappen te verwerken, en ze helpen om het gesprek soepel te laten verlopen. In videogesprekken gaan een hoop van dit soort non-verbale signalen echter verloren. Zeker als er meerdere personen deelnemen aan het gesprek en er allerlei kleine videovensters naast elkaar staan, is het moeilijk om gezichtsuitdrukkingen of gebaren waar te nemen. Onze aandacht moet zich hierdoor ineens veel meer op de auditieve verwerking van woorden richten, wat een hoop energie kan kosten.

Op de website van National Geographic is een uitgebreid artikel te lezen over dit fenomeen, en is ook te lezen hoe het videobellen voor sommige mensen juist een uitkomst kan zijn als alternatief voor normale vergaderingen.

Geef een reactie