
13 mrt Breinstimulatie op maat: neurowetenschappers in Nijmegen en Maastricht bundelen hun krachten
Persbericht Radboud Universiteit
Bundel alle kennis en techniek over hersenen en breinstimulatie van de Radboud Universiteit en de Universiteit Maastricht, voeg er een flinke dosis AI-expertise aan toe en wat krijg je dan? Een platform dat bruist van de ambitie om nieuwe toepassingen te ontwikkelen voor niet-invasieve, gepersonaliseerde breinstimulatie. Van langdurige stress tot en met Parkinson, en van neurofeedback tot en met focused ultrasound: deze wetenschappers willen de mogelijkheden om hersenen bij te sturen aanzienlijk uitbreiden en verfijnen.
Neurowetenschappers Edward de Haan (Donders Institute for Brain, Cognition and Behaviour, Radboud Universiteit) en Rainer Goebel (Faculty of Psychology and Neuroscience, Universiteit Maastricht) zijn de enthousiaste aanvoerders van een grote groep wetenschappers die de komende jaren gaan samenwerken in het project Advanced Neural Control to Restore Brain Function. Dat project kreeg onlangs een subsidie toegekend van 1,1 miljoen euro voor de eerste drie jaar vanuit het samenwerkingsverband tussen beide universiteiten.
De sterkste scanners van Nederland
Dat beide universiteiten sinds 2022 intensiever met elkaar samenwerken en daar ook een stimuleringsfonds voor hebben, maakte het wat gemakkelijker om ‘groot te denken’. Want samenwerken en kennis uitwisselen, dat deden de Nijmeegse en Maastrichtse neurowetenschappers toch al wel. De Haan: “Maastricht heeft een 9,4 Tesla MRI-scanner en in Nijmegen komt een 14 Tesla MRI-scanner. Dit is een faciliteit voor heel Nederland, die mede mogelijk wordt gemaakt door een NWO Roadmap subsidie in samenwerking met alle 7 Tesla centra in Nederland. Om de mogelijkheden van zo’n apparaat te leren kennen, kunnen we het beste ons licht opsteken in Maastricht, waar ze ervaring hebben met de sterkste scanner in Nederland op dit moment.”
Niet-invasieve breinstimulatie
Het is geen toeval dat Maastricht en Nijmegen de locaties zijn voor de sterkste MRI-scanners, want geavanceerde beeldvorming, high field imaging, daar zijn beide universiteiten al jaren sterk in. En ze kunnen elkaar daarin aanvullen. Zo is er aan de Radboud Universiteit het Focused Ultrasound Initiative, en wordt er op beide plekken – samen met Radboudumc en Maastricht UMC+– gewerkt met nieuwe technieken zoals transcraniële magnetische of elektrische stimulatie en temporal interference. Bij al die technieken wordt het brein op een niet-invasieve manier, dus vanaf de buitenkant van de schedel, beïnvloed.
Niet-invasieve breinstimulatie is een speerpunt in het Maastrichtse onderzoek. Er kan heel veel mee, ziet Goebel: “Op het gebied van beweging, taal – denk aan revalidatie na een beroerte – en zicht. Maar er zijn ook toepassingen bij psychiatrische en neurologische aandoeningen. Als we al onze kennis en technieken combineren, kunnen we patiënten nog beter helpen.”
En dat is nodig, vindt Goebel. Hij haalt een voorbeeld aan van zijn collega Yasin Temel, een expert op het gebied van diepe hersenstimulatie die al samenwerkt met Nijmegen. In dit geval raakte een Parkinson-patiënt van zijn tremor af door deep brain stimulation (een methode die wel invasief is). Maar hij bleef ook depressief, iets wat vaker voorkomt bij deze ziekte. “Als een patiënt wel weer zelf z’n tanden kan poetsen maar nog steeds doodongelukkig is, dan kunnen we toch niet zeggen dat we die patiënt goed geholpen hebben? Ik ben ervan overtuigd dat het beter kan, door invasieve en niet-invasieve methoden te combineren.”
De volgende stap: maatwerk
Voor de ‘next step’ breinstimulatie die de wetenschappers voor ogen hebben moet wel een belangrijke hobbel genomen worden: er is meer maatwerk nodig. De Haan: “We willen naar methodes toe die adaptief zijn, zelflerend. Die rekening houden met alle factoren die van belang zijn voor precies déze individuele patiënt, en die daar direct op kunnen reageren. Dat is een uitdagende taak, om alle relevante factoren te begrijpen en te integreren in systemen die zichzelf trainen en zo steeds slimmer worden.”
Daar komt AI om de hoek kijken, in dit project vertegenwoordigd door Marcel van Gerven en Mario Senden, AI-experts bij het Donders Instituut en de Universiteit Maastricht. Goebel: “We willen rekening houden met factoren die nu niet altijd worden meegenomen omdat dat te complex lijkt. Heeft iemand niet goed geslapen, een slechte dag, is er gedoe thuis? Daar hebben we echt AI bij nodig, om te leren van talloze waarden en metingen en om daar met de goede respons op te reageren.”
Platform als vertrekpunt
De ambities zijn groot, en met de subsidie uit het samenwerkingsfonds kunnen de wetenschappers een mooie start maken. De Haan: “We beginnen een gezamenlijk platform, waar we langere tijd op voort kunnen bouwen. De mogelijkheden zijn groot. Vanuit een sterke basis in Zuid-Oost Nederland willen we ook nieuwe samenwerkingen aangaan met regionale en landelijke partners.”
Het vertrekpunt is: meer fundamentele kennis opdoen over brein en techniek zodat we meer kunnen ‘spelen’ met wat we hebben en weten, aldus De Haan en Goebel. De vervolgstap: een meer holistische benadering van individuele patiënten in hun specifieke context. Naast onderzoek vormen nieuwe onderwijsinitiatieven een belangrijk onderdeel van het project. Studenten, promovendi jonge wetenschappers en technici worden opgeleid in nieuwe, transdisciplinaire manieren van denken en werken.
De Haan: “Als we door kennis en methodes te combineren kunnen zorgen voor betere resultaten dan tot nog toe, dan bereiken we echt wat voor de samenleving. We hebben een heleboel te doen, maar we hebben de kennis, de mensen en de techniek in huis in Nijmegen en Maastricht. En met nu ook de middelen kunnen we dingen mogelijk gaan maken.”
Francina van Beest
Geplaatst op 01:00h, 18 maartHet is de kennis van nu en voor de toekomst .
In samenwerking met twee ziekenhuizen.
Maar nu het volgende mijn vraag is dat ik heb al een jaar hoofdpijn klachten die zo zwaar kunnen zijn dat zelfs een manueelfisio enz. heel kundig. kan voelen onder mijn boven schedel onder de huid twee munt stukken voel baar zijn.
Dit alles is gebeurd na een aanrijding achter in een busje waar ik zat werd ik aan gereden met een auto..
Dat betekend vanuit mijn nek wervels zijn er klachten trekt naar boven rechts oog en dat voelbaar over mijn schedel en wenkbrouwen.
Ook naar de neuroloog en dus een MRI scan.
Maar ik moet maar 1 activiteit per dag doen en antidepressiva slikken nu dat gaat mij te ver en niet geaccepteerd.
Deze Neuroloog heeft mij twee keer even gezien en verteld in de schedel geen bijzonderheden.. Ik dacht zeker van wel (soms bloed vaten nee was het antwoord.
Wel weet ik dat deze arts het zeer druk heeft en in het Erasmus en Maasstad plus Medisch centrum Spijkenisse waar ik ben geweest.
Ook ben ik 20 jaar bij de ggz en slikt Depakine, Loracepam 1mg drie perdag.
Nu ga ik weg bij ggz ouderen n.m 69 jaar en een zeer slechte ervaring
Dat betekend door te veel slaap medicatie ben ik aan de onderste trede van de trap met een draai die ik maakte flauw gevallen en arm hard tegen de muur in de gang dus bij gekomen 112 gebeld en in het ziekenhuis kreeg ik een zeer grote uitbrander omdat mijn pols was gebroken en weinig ledsel maar nu wel 4 jaar zenuwpijn dus Distrofie door beknelde gips brease.
Dat ik ben voorzichtig met medicatie.
Wat ik bij u heb gelezen is dat u met een sterke straling MRI scan werkt.
Mijn vraag is nu dat mijn leven wordt al vanaf ,dec.2023 belemmerd met hoofdpijn klachten en dat kan uren duren voor dat het weg zakt.
Ik kan niet tegen harde geluiden, of een tv scherm met mensen die praten.
Vorige week groepje dames rustig met crea bezig en ik kom niet tegen de geluiden van de sjoel bak stenen.
Mijn vraag is heeft u advies nu ik hier niet mee kan leven, afspraken af moet zeggen en veel smiddags twee uur moet rusten
Met vriendelijke groet,
Mevr. F. van Beest.