03 aug Vloeken op vrijdagmiddag
– Column door Paul de Bruijn, psycholoog en oprichter van ProMind –
De kamer op de vijfde verdieping was gekoeld. Als je er in moest werken hield je het niet lang vol. Het was er een graad of 7 Celsius.
Hij was 5 bij 5 en in het midden stond een grote kast met een klep. Het Mainframe van de faculteit. Na het openen van die klep kon je er vier grote 25 centimeter tapes in kwijt. Laden heette dat. Elke tape bevatte wel 15 Mb aan informatie. In totaal dus 60 Mb aan data.
Maanden van te voren waren we bezig geweest de juiste software te schrijven in Fortran 77. Een taal die denk ik niemand meer kent. Het was een heel proces om de fouten te vinden, te voorkomen, maar vooral te bedenken hoe de processen moesten verlopen. Gelukkig hadden we ondersteuning van experts die dat allemaal konden. Maar het was natuurlijk ook leuk om het zelf te doen.
Het was revolutionair wat we deden. Nog nooit was er data geregistreerd van meisjes tussen 7 en 11 jaar oud terwijl ze een taakje oplosten. Nog nooit was gemeten wat er waar in de hersenen gebeurt tijdens het oplossen van dat taakje. Nog nooit was het mogelijk geweest zóvéél data tegelijk te verzamelen en op te slaan. Vandaar die grote banden.
Ik ben vergeten hoeveel regels het programma had waarmee we rekenden. Maar het was duidelijk dat het een zwaar programma was. Een heel zwaar programma. We mochten dan ook pas vrijdagmiddag ná 16 uur de banden en het programma activeren. Het Mainframe had dan het hele weekend nodig om alle 60 Mb aan data te verwerken. Soms crashte het programma halverwege en konden we de volgende vrijdag opnieuw beginnen. Bijkomend nadeel: als het programma startte ging het hele systeem van de Faculteit Psychologie in de Doodskist aan het Weesperplein in Amsterdam plat……
Niemand kon meer wat anders doen op ons hypermoderne supersnelle 500 Mb Mainframe. Het was eind jaren tachtig. Mijn huidige telefoon heeft een capaciteit die een paar duizend keer zo groot is en tig keer zo snel. We hebben het over slechts 30 jaar geleden! Bizar!
Vanuit alle 8 verdiepingen van de Faculteit regende het na vieren vloeken. Ik heb er een aardig vocabulaire op dat gebied aan overgehouden. Maar vooral mooie herinneringen. Het was het begin van alle hersenonderzoek dat we nu zo gewoon vinden, maar dat toen zeker niet was.
Geen reactie's