VCT deel 2: Blijvende impact van jeugdtrauma’s op de gezondheid

VCT deel 2: Blijvende impact van jeugdtrauma’s op de gezondheid

VCT deel 2: Blijvende impact van jeugdtrauma’s op de gezondheid

De ACE Study: hoe jeugdtrauma’s iemands geestelijke en lichamelijke gezondheid blijvend kunnen beïnvloeden

Door: Martijne Rensen, sociale wetenschapper, directeur CELEVT en Trauma Academie

Prof. Dr. Vincent Felitti, Onderzoeker ACE Studies (2010): ‘Adverce childhood experiences are the most basic and longlasting determinants of health riskbehaviors, mental ilness, social disfunction, disease, disability, death and health costs’.

Kwetsbaarheid na vroege traumatisering

Uit grootschalige epidemiologische onderzoeken blijkt dat volwassenen die in hun kinderjaren chronisch getraumatiseerd zijn een algemene psychische, somatische en maatschappelijke kwetsbaarheid hebben. De relatie tussen chronische traumatisering in de kinderjaren en gezondheids- en maatschappelijke problemen in de volwassenheid is het sterkst bij een combinatie van meerdere vormen van traumatisering. De aard en ernst varieert met de leeftijd waarop de traumatisering begon, de relatie met de agressor, de duur en ernst van de traumatisering en de emotionele en sociale ondersteuning uit de omgeving. De levensverwachting van mensen met jeugdtrauma’s blijkt zelfs twintig jaar korter te zijn ten opzichte van diegenen die opgroeien in een veilige omgeving.

De ‘Adverse Childhood Experience Study’ (ACE Study)

In de Adverse Childhood Experience Study (ACE Study), een retroperspectief cohortonderzoek (grootschalig internationaal onderzoek onder ruim 17.000 personen van middelbare leeftijd in de sociale middenklasse), onderzochten Felitti e.a. het opdoen van negatieve ervaringen in de kindertijd (ACE’s) en de relatie met psychische, lichamelijke en sociale problemen op volwassen leeftijd. Als negatieve ervaringen noemden zij herhaalde lichamelijke en/of emotionele mishandeling, seksueel misbruik en disfunctionerende gezinssituaties. Zij constateerden dat de kans op psychiatrische, somatische en sociale problematiek rechtstreeks verband houdt met het aantal negatieve ervaringen in de kindertijd – wat ze de ACE-score noemen. Bijna 40% van de 17.000 personen scoorde twee of meer negatieve jeugdervaringen, en ruim 12,5% (een op de acht) scoorde vier of meer negatieve jeugdervaringen.

Lees hier meer over de individuele, maatschappelijk en economische gevolgen van jeugdtrauma.

TED Talk over hoe jeugdtrauma’s je gezondheid blijvend beïnvloeden

Bekijk hieronder de boeiende TEDx-lezing van Nadine Burke Harris: How childhood trauma affects health across a lifetime. Let op: het gaat dan vooral om de gevolgen op volwassen leeftijd, en waar zij betoogt dat alle kinderartsen zich daarvan bewust moeten zijn, geldt dat uiteraard ook voor ggz-behandelaren, artsen en sociaal werkers die in hun praktijk met volwassen patiënten werken.

Literatuur

Arnow, B.A. (2004). Relationships between child maltreatment, adult health and psychiatric outcomes, and medical utilization. Journal of Clinical Psychiatry, 65, 10–15.

Dube, S.R., Felitti, V.J., Dong, M., Giles, W.H., & Anda, R.F. (2003). The impact of adverse childhood experiences on health problems: evidence from four birth cohorts dating back to 1900. Preventive medicine, 37(3), 268-277.

Felitti V.J., & Anda, R.F. (2010). The relationship of adverse childhood experiences to adult medical disease, psychiatric disorders and sexual behavior: implications for healthcare (2010). In: Lanius, R.A., Vermetten, E., & Pain, C. The impact of early life trauma on health and disease: The hidden epidemic. Cambridge: Cambridge University Press; 77-86.

Kuiper, M., Dusseldorp, E.G., & Vogels, A.G.C. (2010). A-first hypothetical estimate of the Dutch burden of diseases with respect of negative experiences during childhood. Leiden: TNO Quality of Life.

Verdurmen, J., Ten Have, M., De Graaf, R., Van Dorsselaer, S., van ‘t Land, H., & Vollenbergh, W. (2007). Psychische gevolgen van kindermishandeling op volwassen leeftijd: resultaten van de ‘Netherlands Mental Health Survey and Incidence study’ (NEMESIS). Utrecht: Trimbos instituut.

3 Reactie's
  • Harko
    Geplaatst op 14:18h, 23 mei Beantwoorden

    Waarom pakken jullie dit dan niet eens op als ggz?

    • Marije
      Geplaatst op 10:01h, 24 mei Beantwoorden

      Dat doen ze toch?

  • Elke Bienert
    Geplaatst op 17:49h, 10 december Beantwoorden

    GGZ-Breburg heeft tijdens mijn jarenlang behandeltraject, mijn hulpvraag op dit gebied nooit gehoord, gezien en begrepen. Het gevolg hiervan was steeds gissen en missen door niet passende diagnoses/behandelingen. Het zou GGZ-Breburg sieren als ze haar verantwoordelijkheid zou nemen om haar missers te herstellen. De eerste stap hierin is om haar missers te (h)erkennen.

Geef een reactie