Gelukkig, ik verveel me te pletter

Column Paul de Bruijn

Gelukkig, ik verveel me te pletter

Paul de Bruijn– Column door Paul de Bruijn, psycholoog en oprichter van ProMind –

Er zijn van die momenten dat je heeeelemaaal nergens zin in hebt. Het huidige moment duurt bij mij nu alweer een paar weken. De uitkomst en wanneer het ophoudt is niet te voorspellen. Maar resultaten uit het verleden laten zien dat ik daarna over het algemeen overvallen word door een berg energie en een vracht vol nieuwe ideeën. Het zou een stuk relaxter zijn als die processen wat rustiger verlopen, maar het is wat het is.

Aan de andere kant zijn die periodes van algehele verveling ook wel weer lekker. Zolang je er maar aan toegeeft.

In onze huidige tijd lijkt het daar bij veel mensen aan te ontbreken. Niet alleen moeten ze van zichzelf continu zinnig bezig zijn. Ook de maatschappij lijkt te eisen dat je productief en zinnig bezig moet zijn. Vraag een willekeurige voorbijganger waar ze mee bezig zijn en je krijgt een enorme waslijst aan ‘projecten’.

We maken elkaar gek!

En het ergste vind ik dat mijn generatie het er bij de jeugd nog eens dubbel ingepompt heeft. Alles is mogelijk en er moet gewoekerd worden met talent. Met nu als hoogtepunt de dwang dat ‘we’ de wereld moeten redden. Als je al geen aanleg had voor depressie, krijg je het van al dat wettische doemdenken wel. Als we 50 jaar geleden de urgentie van het klimaat hadden ingezien hadden we daar vol optimisme en energie onze schouders onder gezet. Vrijwillig! En met een goed gevoel na een dag hard werken naar huis gegaan om te relaxen en/of gezellig bij elkaar te zitten. En elkaar te complimenteren dat we zo lekker bezig waren geweest.

Maar nu?!

Alles staat voortdurend aan. We werken continu over. De maatschappij wordt steeds gejaagder. De terreur van social media en smartphones is grenzeloos. Iedereen houdt continu bij wat de ander doet en waar hij of zij zich bevindt. Houd daar mee op. Zet dat ding uit. Ga aan de kant van de sloot zitten staren naar de overkant. Zeg hallo tegen mensen die je in het echt tegenkomt.
Maar misschien ben ik wel een oude chagrijnige man aan het worden. Is op zich ook wel weer een interessante fase in mijn leven om te bestuderen.

Mocht het de afgelopen weken nog niet gelukt zijn: veel plezier en verveling toegewenst deze (na)zomer!

Geen reactie's

Geef een reactie