25 mrt Discussie rondom declaratie burn-out onder andere diagnose
Het journalistieke platform Pointer van KRO-NCRV bracht vorige week het nieuws naar buiten dat er door diverse ggz-instellingen onterecht behandelingen voor een burn-out worden gedeclareerd. In 2013 is de behandeling van burn-outklachten geschrapt uit de basisverzekering, waardoor zorgverzekeraars dit soort behandelingen in veel gevallen niet meer vergoeden. Uit het onderzoek dat Pointer heeft uitgevoerd, blijkt dat meerdere ggz-organisaties burn-outbehandelingen toch declareren en hierbij een andere diagnose opgeven – zoals een depressie of angststoornis – die wel wordt vergoed.
Over de vraag of deze manier van declareren terecht of onterecht is zijn de meningen verdeeld. De een noemt het fraude, de ander wijst op de complexiteit van burn-out die vaak gepaard gaat met klachten van stoornissen die wel vergoed worden. Ook wordt benoemd dat de noodzaak om zorg te leveren aan patiënten met burn-outklachten groot is. Zo vindt emeritus-hoogleraar Arbeids- en Organisatiepsychologie Wilmar Schaufeli dat er sprake is van een ‘weeffout in het systeem’:
“Een patiënt kan echt last hebben van een burn-out. Daar zijn goede behandelingen voor, maar volgens het systeem kan er niet naar worden doorverwezen en worden ze niet vergoed. Dan probeer je als hulpverleners op een creatieve manier een patiënt toch daar te krijgen waar de beste zorg is. […] Burn-out wordt erkend als beroepsziekte en er zijn richtlijnen die door de experts worden gebruikt. Maar vervolgens kan de hulp niet worden gegeven, omdat er geen diagnose uit de DSM op kan worden geplakt. En dat is toch iets raars in dit systeem”, laat Schaufeli weten aan Pointer.
Dit leidt tot vragen over aanpassing van het beleid omtrent de vergoedingen in het basispakket. Is het dan niet belangrijk om de behandeling van een burn-out weer op te nemen in het basispakket van de zorgverzekering? Hoewel uit eerder onderzoek van het CBS is gebleken dat ongeveer 17% van de bevolking (1,3 miljoen mensen) te maken heeft met burn-outklachten, ligt het aantal meldingen van bedrijfsartsen over burn-out veel lager. Als je kijkt naar mensen die aan het beeld van een echte burn-out voldoen – en niet alleen van uitputtingsverschijnselen uitgaat – dan zou het aantal op zo’n 6000 patiënten per jaar liggen. Dat maakt het al een stuk aantrekkelijker om behandelingen in aanmerking te laten komen voor vergoeding. Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport heeft echter laten weten voorlopig geen plannen te hebben om een dergelijke verandering in de basisverzekering door te voeren.
In het radioprogramma van Pointer was afgelopen zondag een reportage te horen over deze kwestie van (on)terechte declaraties. De reportage, waarin verschillende partijen aan het woord komen en het probleem vanuit meerdere kanten wordt belicht, is terug te luisteren via de website van NPO Radio 1.
Geen reactie's