16 jan De impact van een psychiatrische patiënt in een rijtjeshuis
Er klinken al langere tijd alarmerende geluiden over een tekort aan bedden en opvang voor patiënten in de geestelijke gezondheidszorg. Met de ingang van de nieuwe Wet verplichte ggz wordt de zorg voor patiënten nog verder naar het thuisfront verschoven. In zowel NRC als de Volkskrant was afgelopen weekend een verhaal te lezen over de gevolgen die het zelfstandig wonen met zich meebrengt. Niet alleen voor psychiatrische patiënten zelf, maar ook voor hun omgeving.
Zo is in het artikel van NRC te lezen hoe het voor een gepensioneerde vrouw – met een achtergrond in sociaal werk – is om naast haar buurman met een drankverslaving te wonen. Na hem lange tijd nog te hebben geholpen waar mogelijk, is voor haar de maat nu toch echt vol. De buurman is luidruchtig, schreeuwt regelmatig (ook diep in de nacht), valt vaak met een harde bons op de grond en laat zijn huis verslonzen. Ook vinden buren hem wel eens in de vrieskou op straat, dan weer omgevallen in een schutting van een buurvrouw of brokken makend met zijn scootmobiel tegen een tuinhek.
Dun wandje
Buren vragen zich af of deze man wel goed voor zichzelf kan zorgen. Echt grote overlast hebben de meeste mensen niet van hem, maar voor directe buur Els Lehr is dat anders. Het zijn oude woningen met dunne wandjes; hoe dun realiseert ze zich pas als drie jaar geleden de nieuwe buurman naast haar komt wonen. In zijn woonkamer, grenzend aan die van haar, staat de tv vaak op hoog volume. Dat gebeurt niet alleen overdag, ook ’s nachts heeft Els daar soms flink last van.
Herhaaldelijk vraagt ze de buurman om het geluid zachter te zetten, of anders de tv wat verder bij de muur vandaan te plaatsen, maar zonder resultaat. Wat ze terugkrijgt zijn woede-uitbarstingen en dreigementen. “Hij zet me nu weg als een bemoeizuchtig oud wijf”, geeft Els aan. “Om aan het dagelijkse geluid van zijn televisie te ontkomen, probeer ik meerdere soorten oordoppen uit. Ik ontvlucht mijn woning, trek me na het Zesuurjournaal terug op mijn slaapkamer.”
Toch voelt ze zich ook verantwoordelijk voor hem, en dat geeft veel stress. Meerdere malen per week krijgt hij thuiszorg en verslavingszorg, maar op andere momenten is er niemand om hem te helpen. “Hij is als een ballon aan een touwtje”, laat ze het NRC weten. “Als je hem loslaat vliegt hij weg.”
Wie beslist wat
Woningcorporaties kunnen echter niet veel met zulke gevallen. Vanuit Volkshuisvesting Arnhem wordt beaamd dat de overlast in de wijken is toegenomen sinds het aantal plekken in ggz-instellingen is afgenomen. Om uitsluiting vooraf te voorkomen, worden nieuwe huurders niet gescreend, en het is lastig om een grens te trekken van welk gedrag wel kan en wat te ver gaat. Daarnaast zijn bij ggz-patiënten meerdere partijen betrokken, wat het maken van beslissingen soms in de weg staat.
Tevens is het de vraag waar ggz-patiënten die overlast veroorzaken in woonwijken dan wel naartoe moeten. Beschermd wonen is ook niet altijd een oplossing, omdat de stap naar zelfstandigheid dan vaak nog groter wordt. In een reportage van de Volkskrant wordt een psychiatrisch patiënt gevolgd die zelfstandig woont en behandeld wordt voor psychose. Een zogenaamd FACT-team, bestaande uit diverse hulpverleners uit de ggz, biedt begeleiding aan dergelijke patiënten. Door de Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg kan gedwongen medicatie nu ook thuis worden toegediend.
Middenweg
In veel gevallen gaat dat goed, maar soms is zelfstandig wonen gewoonweg niet haalbaar. “Het is een illusie dat je iedereen thuis kunt behandelen met een eigen netwerk. Dat voorheen de meeste patiënten zaten weggeborgen in het bos, was ook niet goed. Maar niet iedereen kan in een woonwijk wonen. Er moet een middenweg zijn”, zo geeft een van de gezondheidspsychologen aan.
Ook psychiater Bram Kokke ziet dat er nadelen kleven aan het zelfstandig wonen. Enerzijds is het beter dat patiënten niet worden weggestopt, maar anderzijds kan door zelfstandig wonen de eenzaamheid toenemen. En eenzaamheid blijkt weer een groter risico van ontregeling en overlast met zich mee te brengen. “Deze aanpak is gemakkelijker in een dunbevolkt land, waar niet iedereen zo dicht op elkaar woont. Want je zult maar een buurman hebben die de hele dag op de muren bonkt”, vertelt hij aan de Volkskrant.
Met de nieuwe wetgeving zal de ambulante zorg nog verder toenemen; zoals blijkt uit de praktijk zitten hier echter nog wel een hoop haken en ogen aan. Lees hier het volledige artikel van NRC, dat onderdeel is van een vierdelige serie over de gevolgen van het terugdringen van de opvang van ggz-patiënten. De uitgebreide reportage van de Volkskrant lees je hier.
EC Lehr
Geplaatst op 10:05h, 25 januariDank voor de aandacht.
ir. Niels van Geem
Geplaatst op 13:53h, 04 februariMakkelijk schieten op mensen die zelfstandig wonen en een GGZ verleden hebben. Nu de cijfers: In Nederland wonen 250.000 mensen met ernstige psychische problemen zelfstandig, Zij maken dus 3% deel uit van de 7,9 miljoen woningen voor 17 miljoen inwoners van Nederland. In Nederland heeft 25 % te maken met burenruzie, waarvan 51% door geluidsoverlast. Tekenend is dat hoe dichter bevolkt, hoe meer burenruzie..
Volgens seniorbeleidsmedewerker Jaap van der Rijst van Zorgverzekeraars Nederland valt de overlast van psychiatrische patiënten in woonwijken mee, gezien het dalende aantal acties van de crisisdienst. ‘Men is goed bezig om deze groep te dehospitaliseren.’
‘De veronderstelling dat de beddenafbouw in de ggz leidt tot een grote toename van het aantal meldingen van verwarde personen klopt niet’, zegt ook onderzoeker Bauke Koekkoek.
Men zou eens een keer de zondebok bij zich zelf moeten zoeken en de sociale sector beter moeten opletten bij rekenen en wiskunde voordat men de brandstapel weer gaat opzetten.
Verona
Geplaatst op 14:55h, 24 meiDuidelijk bent uzelf niet in het net verstrikt geraakt, van een psychotische narcistische buurman of buurvrouw, en door politie en woningbouw, (onterecht) behandeld alsof u zelf schuld zou hebben aan het bizarre gedrag dat u ten deel is gevallen (flippen, verwijten, schreeuwpartijen, beschuldigt van diefstal, vernieling, leugens, tot fysieke attacks, enz). Er is geen ‘brandstapel’ – er is (m.i.) onvoldoende capaciteit, bij de buren, om de ondermijningen van een GGZ patiënt, zeker uit de cluster B problematiek, te omzeilen of te handelen. Daar is een gespecialiseerde opleiding voor nodig! De GGZ spreekt, heel politiek correct, over ‘wijkintegratie’. Hoe dan? Door de wet op privacy mogen zij niet onthullen, dat hun cliënt, een GGZ patiënt is. (Die in de voorgaande woonplaats ook al een immens dossier had opgebouwd). Trotseer je een narcist, of negeer je een narcist, het volgende filmpje zal u kunnen voorlichten, over de stappen, waaraan u dan bent overgeleverd: https://www.youtube.com/watch?v=J-oDpao9_GY
Dat is de brandstapel van een narcist. Veel plezier ermee!
Ir. Niels van Geem
Geplaatst op 10:43h, 05 juniIemand psychotisch narcistisch noemen is alleen voorbehouden aan een psychiater, waar u beter naar toekunt gaan. Actie is reactie. Psychiatrische patienten hebben meer last van agressie en geweld van “normale” mensen, dan dat zij zelf agressief zijn. Vergelijk het met de homoseksuele medemens: jongeren plegen 5 keer zo vaak zelfmoord als hun “normale” hetero medemens. Zijn homo’s nu agressief als ze uw discriminatie niet meer tolereren? Is de buurman niet te tolereren omdat ie een psychiatrisch verleden heeft? U bent stigmatiserend bezig. Dat riekt naar een volksgericht, en dat heb ik zelf allemaal meegemaakt, maar u maakt bij mij de pis niet meer lauw.
Klinisch psycholoog
Geplaatst op 18:05h, 27 juliMensen als u moeten weg met hun pappen en nathouden.
Buren die slachtoffer zijn van gekken moeten beschermd en de gekken weg zo simpel is het. Of nog beter, zet gekken die overlast geven en niet willen luisteren tegen de muur.
ir. Niels van Geem
Geplaatst op 10:37h, 17 augustusKlinisch psycholoog? Politieke mafkees.
WVGGZ
Geplaatst op 16:58h, 02 juliIk woon naast 2 patienten en na 7 jaar melden,ben ik nu gesommeerd niet meer te melden,èn ben Ik aangemeld bij Ggz door de verhuurder
Boven mij een ghb gebruiker die jarenlang aan het schreeuwen was
Er gebeurd helemaal niets,je kunt er niets tegen doen!
Buurtbemiddeling …..
Mijn buurman roept een uur lang
KOEKOEK…
Maar dat is normaal toch?!
Gaat s,nachts stofzuigen,tegels leggen,fiets repareren en vooral heel veel praten met zijn broer,die tegen zichzelf praat..
Er word samengewoond ,maar word steevast ontkent
Het is niet Normaal dat je maar blijft melden,en zo een patient gaat gewoon door !
Ik mag dus niet meer melden dat mijn buurman voor overlast zorgt,want dan ga je naar een psygoloog ,want 7 jaar melden is totaal geschift!
Koekoek
Klinisch psycholoog
Geplaatst op 18:10h, 27 juliDe oplossing om mee te beginnen is nooit meer op politieke parijen stemmen die dit hebben veroorzaakt en/of dit in stand houden. Dat zijn D66, Groenlinks, SP, CDA, PvdA, VVD, Christenunie, SP. PvdD en 50+.
WVGGZ
Geplaatst op 21:24h, 07 septemberOndertussen is het rustig en zelfs helemaal stil naast mij
Dat is erg prettig
7 jaar lang wekenlijks en soms dagelijks overlast en overlast gemeld
Ik hoop dat het lekker rustig blijft
En dat alle andere van hun overlast af komen op een goede degelijke manier
TineL
Geplaatst op 18:19h, 02 augustusBij ons in de straat wonen sinds kort mensen die een psychiatrisch patiënt Via de kerk in huis hebben opgenomen. Om de haverklap politie in de straat en het is ook nog een dure wijk met huren rond €950 in Drenthe. Hier wonen ook kinderen en ik vind het niet safe meer. Kan hier niets aan gedaan worden want dit is te idioot voor woorden.
ir. Niels van Geem
Geplaatst op 10:42h, 17 augustusEn wie belt constant de politie?
Lies de observeerder
Geplaatst op 04:47h, 29 oktoberOverduidelijk bent u iemand die maar niet verder kan kijken dan zijn neus lang is. U projecteert uw eigen ervaringen. En redeneert vanuit uw eigen ervaringen. Enige nuance of ruimte voor de ervaring voor anderen zit daar niet in. Gebrek aan zelfinzicht wellicht? Voelt u zich zo benadeeld in uw eigen psychische situatie dat u meent het recht te hebben over elke situatie te oordelen? Dan stel ik voor dat u een praatgroep opricht , zodat u uw ongenoegen kan delen met mensen die er net zo als u over denken. En laat de mensen die geterroriseerd worden door iemand met ernstige psychische problemen in hun waarde. Vaak hebben deze mensen een enorm incasseringsvermogen. En proberen nog te helpen waar mogelijk. Misschien moet je dat soort mensen dan juist een hand geven. Iov ze weg te zetten als zeur. Succes met uw eigen situatie Niels van Geem.
ir. Niels van Geem
Geplaatst op 14:48h, 15 novemberBeetje zielige reactie, maar wel standaard. Dat heet niet op de bal spelen maar op de man. Welke situatie?
Kijker
Geplaatst op 15:59h, 07 januariWij wonen al 7 jaar naast een HVO, en iedere keer is het weer afwachten welke mensen er in komen.
We hebben bijna alles al gehad, van het huids slopen, tot nachtelijke bezigheden.
Ik snap dat deze mensen geholpen moeten worden, (zou ik zelf ook willen als ik deze verregaande klachten had) maar een druk bevolkte woonwijk met kinderen is niet de oplossing, voor niemand niet.
Martine
Geplaatst op 20:49h, 02 juliBeste Klinisch psycholoog,
Als mensen met psychische problemen die niet willen luisteren tegen de muur moeten worden gezet.Ik wil ik u er toch op wijzen dat ze dat eerder gedaan hebben. In Nazi Duitsland. Maar dat hebben we echt niets voor niets afgeschaft.
Ik geloof onmiddellijk als de zorg voor ggz clienten niet goed geregeld is als een klinisch psycholoog dit roept. Ik kan mij zelfs voorstellen dat als klinisch psychologen mensen met geestelijke problemen behandelen op deze manier de clienten gewoon verlangen om tegen de muur gezet te worden. Je zou er depressief van worden. Van zo’n behandeling. Ik hoop dat u niet echt klinisch psycholoog bent want zo n uitspraak is een klinisch psycholoog onwaardig. Ik zou u een carrière switch adviseren als u echt klinisch psycholoog bent.
Martijn
Geplaatst op 12:33h, 27 meiIk woon naast iemand van Veilig Thuis. Ze is knettergek. Zo iemand helpt andere mensen, maar zorgt zelf voor hinderlijke overlast. Een echt betweter, roddeltante en een viswijf.
Lizet
Geplaatst op 16:44h, 27 meiBezuinigingen op de geestelijke zorg is een spirituele doodvonnis. Het weghalen van opvang om tot rust te kunnen komen en de last van je schouders te kunnen halen idem dito. Mensen komen in de knel en moeten wachten, dat maakt de symptomen erger. Buren bellen politie en dat geeft opnieuw ‘overweldiging en schuldgevoelens of beelden in hoofd vanwege dat het een gevoel kan geven als ’tegen je zijn’ dit veroorzaakt dus ook meer kans op stress en opleving en ben dus echt tegen dat er zo makkelijk wordt gedaan met dat de politie dit op het bordje krijgt. Dat zou alleen moeten bij zwaardere psychoses en schizofrenie etc.
Ik ben het niet eens met ‘narcistische mensen’ overigens want die zoeken vaak geen hulp maar kan juist ook verborgen zijn, helaas lopen we daarmee achter. Die kunnen veel schade aanrichten aan andere mensen.
Zelf te maken gehad met ‘zelfmoordgedachten door mishandeling’ politie aan deur is te overheersend en schrikbarend, tevens wordt er niet rekening gehouden met dat de buren dit zien en hier over oordelen, zich terugtrekken jegens jouw als persoon want ‘voor de zekerheid vermijden’ dit zet je buiten de maatschappij.
Anoniem
Geplaatst op 19:34h, 15 julimensen met rust laten
\
ES
Geplaatst op 17:42h, 13 augustusBeste alle, misschien goed om op een situatie als volgt te reageren, wij directe buren van een dame die thuis woont en wordt behandeld/begeleidt; met. Wat wij meemaken is een beton klinker regen, zowel als buren en de directe bewoners/gebruikers van de steeg. Gebonk tegen de muren, stalking en in de nacht paniek aanvallen van haar in de deur. Wie of wat zouden we daarop kunnen vragen voor advies?
Anoniem
Geplaatst op 04:53h, 11 februariWonen in de bos is op zich al goed voor de mentale gezondheid, dat wordt hier buiten beschouwing gelaten.