Column | De ggz is ziek, en niet zo’n klein beetje ook… (deel 1)

Column Paul de Bruijn

Column | De ggz is ziek, en niet zo’n klein beetje ook… (deel 1)

Paul de Bruijn– Column door Paul de Bruijn, psycholoog en oprichter van ProMind –

Sinds een aantal jaren moet er in de Basis-GGZ voor elke cliënt een DSM-V diagnose gesteld worden. Dat lijkt op het eerste gezicht misschien redelijk, maar dat is het niet. En het leidt tot bizarre fenomenen.

De DSM is ooit ontstaan als een simpel triage-instrument om bij soldaten die in het hoofd geschoten waren op het slagveld te kunnen vaststellen wat er precies beschadigd was. Gaandeweg zijn daar psychiatrische stoornissen bijgekomen. Handig dus. Maar vooral: de DSM gaat over aandoeningen en ziekten van de hersenen.

De Basis-GGZ, voortgekomen uit de Eerstelijnspsychologische Zorg, is echter heel wat anders. Vuistregel in het onderscheid tussen Psychologie en Psychiatrie is dat de eerste zich bezighoudt met normaal gedrag en de tweede met gestoord gedrag. Hier komen we dus op de kern van ons verhaal. Basis-GGZ is psychologische hulpverlening en zou zich dus bezig moeten houden met normaal gedrag, inhoudelijke existentiële en cognitieve problemen. In bijvoorbeeld relaties of problemen op het werk. Of moeite met het eigen zijn. Hoewel dat laatste zich in theorie verder zou kunnen ontwikkelen tot pathologie. Maar zelfs dan is het in eerste aanleg goed cognitief te behandelen.

Toch worden we gedwongen om een stoornis te benoemen volgens de DSM-V. Dit heeft ertoe geleid dat het overgrote deel van de cliënten een Depressieve Stemmingsstoornis NAO, Somatische Symptoomstoornis NAO of een Angststoornis NAO opgeplakt krijgt… Ik durf het aan om te stellen dat minstens 80% van al deze diagnoses flauwekul zijn! En dat, dames en heren, is met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid een té voorzichtige schatting…

Het leidt echter wel tot vette krantenkoppen en verontrustende items op tv dat er zo ontzettend veel mensen met een depressie kampen.

Als we nu eens met elkaar het lef tonen om deze flauwekul openbaar te maken en tegen beleidsmakers, NZa, belangengroepen en zorgverzekeraars durven te zeggen dat we ophouden met deze onzin, kortom de omerta doorbreken, dan, en echt pas dan, kunnen we beginnen met het stap voor stap gezond maken van, in elk geval, de Basis-GGZ.

Of, zoals mijn supervisor altijd zei, je moet dit vak niet spannender maken dan het is!

8 Reactie's
  • Max
    Geplaatst op 17:33h, 10 september Beantwoorden

    Dit klinkt mooi! Realisme gebied mij wel te vragen met welk systeem zorgverzekeraars dan vergoedingen dienen te bepalen? Ze zijn duidelijk doorgeschoten, maar mede door zorgverzekeringen is psychologische behandeling wel mogelijk geworden voor meer dan enkel de elite. En zonder regels kunnen verzekeraars niet overleven.

  • Jolande Rommens-Musquetier
    Geplaatst op 20:29h, 10 september Beantwoorden

    Het is vaak onnodig kwetsend en stigmatiserend al die etiketten. Mensen gaan er naar leven. Denken dat ‘gek’ geworden zijn. Ziekmakend zelfs.

  • Paul ten Dam
    Geplaatst op 12:26h, 15 september Beantwoorden

    Het wordt nog complexer wanneer een cliënt meerdere etiketjes “opgeplakt” krijgen. De DSM-V’s zorgen voor behandelhokjes waarbinnen de behandelaar de bij de DSM-V behorende zorg verleent. Wanneer een deel van de diagnose buiten het hokje valt heb je als cliënt een uitdaging, helemaal wanneer er een volgordelijkheid zit in de hokjes. Na ieder hokje weer n ellenlange wachtlijst, een intake en weer n ellenlange wachtlijst voor de daadwerkelijke behandeling. Bij iedere overgang van het ene hokje naar de andere en iedere keer weer je verhaal moeten doen opnieuw en opnieuw. Iets wat bij trauma’s niet meehelpt bij het herstel. Ik heb de overtuiging dat dit cliënt vriendelijker kan en moet. Afstemming van GGZ zorg waarbij de cliënt centraal staat, geen hokjes denken, maar een overkoepelend behandelplan realiseren waarbij er een regievoering gedaan wordt die de cliënt ontlast van het zelf zoeken naar een behandelaar. Behandelingen op elkaar afstemmen zal doorlooptijd verkorten en de behandeling effectief maken en als afgeleide resulteren in lagere kosten. Het kan en mag niet zo zijn dat in n land als Nederland bijvoorbeeld suïcide doodsoorzaak nummer 1 is onder jongeren en jongvolwassenen!

  • ines bruins
    Geplaatst op 20:49h, 18 september Beantwoorden

    Helemaal mee eens met bovenstaande reacties. Laten we beginnen om meer preventief te werken en onze focus in de eerste lijn/thuis te zetten. Vooral werken vanuit een strength based philosophy (wat gaat er goed in je leven, wat maakt je blij etc) en van daaruit aan de slag gaan met mensen die vooral gezien moeten worden in hun sociale context en niet los daarvan. Het labelen van mensen (self fulfilling prophesy) , mensen behandelen zonder hun sociale context erbij te betrekken zullen mensen nooit hun eigen kracht vinden om verder te gaan. Nog een lange weg te gaan maar het mag toch niet zo zijn dat verzekeringen bepalen hoe de GGZ moet werken?!

  • TOR SCHILFERS
    Geplaatst op 21:48h, 04 oktober Beantwoorden

    AL JAREN IS ER STIJGENDE LIJN VAN HET AANTAL SUCIDE S onder geestelijk zieken ,,, EN MENSEN DIE IN HUN EIGEN WONINGEN WEG KWIJNEN VAN EENZAAMHEID EN FALENDE ZORG SYSTEEM TRIEST TOESTANDEN VOOR GEESTELIJK ZIEKEN IN DE MAATSCHAPPIJ . zorg bereikt mensen niet of sluit niet aan bij de hulp vraag .

  • Anoniem
    Geplaatst op 05:10h, 26 november Beantwoorden

    ik ben alles in nederland allang zat en het buitenland is ook een kut ellende de mens is een ellende met al zijn kut gezeik ik denk dat ik maar weer een stukje ga fietsen het stilte gebied in op de vlucht voor de mens in een overbevolkt tyfus land met veel te veel kut gezeik van shit mensen

  • Elsa van der Ploeg
    Geplaatst op 15:05h, 14 mei Beantwoorden

    De GGZ is een sekte. Ze maken mensen gek door ze in een hokje te plaatsen, om ze vervolgens te hersenspoelen met zogenaamde evidence based therapieën die volkomen averechts werken.

  • Lizet
    Geplaatst op 21:00h, 26 mei Beantwoorden

    Ben hier helemaal mee eens. Vooral ook zie ik het gevaar van de labels en jonge kinderen, soms hebben die gewoon een late ontwikkeling. Maar als een jong kind dan al autisme opgeplakt krijgt bij wijze, gaan ouders daar naar handelen en het kind is loyaal aan ouders en kopieert en luistert naar dat gedrag. Zelf ook eens benoemt geen label te willen hebben.

    Het is ook zozeer dat dit inderdaad stigmatiserend werkt maar ook anderen of diegene zelf maakt er misbruik van en creëert ongelijkheid.

    Eens met: ines bruins, en ook gewoon cognitief zonder met die labels.

Geef een reactie