08 aug Belevingen vanuit de isoleercel: patiënten vertellen
Afgelopen week was in verschillende media te lezen dat het plan om de isoleercel af te schaffen nog weinig succes heeft opgeleverd. In de praktijk blijken passende alternatieven tot nog toe te ontbreken. Er blijft een groep patiënten waar ggz-instellingen moeilijk mee om kunnen gaan, enerzijds doordat het niet altijd duidelijk of bekend is welke hulp nodig en effectief is, anderzijds doordat er een gebrek is aan mankracht en middelen.
Maar hoe gaat het er eigenlijk aan toe in zo’n isoleercel? Hoe komen patiënten in die separatie terecht, en wat zijn hun ervaringen gedurende de tijd dat ze in deze ruimte – vaak kortweg ‘separeer’ genoemd – opgesloten zitten? Trouw geeft een kijkje in het hoofd van de patiënt, en geeft een indruk van hoe patiënten die opsluiting kunnen beleven. Lees hier het artikel van Trouw en beluister de monologen van Jeroen en Anita, die ervaringen delen over hun tijd in de isoleercel. Tevens is er een podcast te beluisteren waarin wordt nagepraat met Jeroen over zijn situatie.
Opvallend genoeg geven beiden in hun verhaal aan dat ze op het moment van eenzame opsluiting juist behoefte hadden aan contact, aan wat menselijk gezelschap. De isoleercel lijkt nog te vaak een middel te zijn dat wordt ingezet zodra men niet meer weet wat met de patiënt te doen.
Daarmee is het een soort nooduitweg geworden voor de ggz-instelling, maar de patiënt zal het hoogstwaarschijnlijk niet helpen om te herstellen; het kan zelfs als traumatisch worden ervaren. Vorig jaar al schreef Trouw over de nadelen van de isoleercel en het belang van goed contact. Er moeten echter nog een hoop stappen worden gezet naar verbetering in dit stukje geestelijke gezondheidszorg.
Lees en beluister ook de verhalen van De Groene Amsterdammer over isoleercellen en de opkomst van de zorgbeveiliger.
No Comments