26 nov Sociaal hulpverleners overspoeld door intimidatie en geweld
Medewerkers in de sociale hulpverlening hebben steeds vaker te maken met bedreigingen en agressie van cliënten, zo blijkt uit onderzoek van RTL Nieuws. In een enquête onder ruim 4000 medewerkers uit verschillende takken van hulpverlening, werden veel ervaringen gedeeld van mensen die in of wegens hun functie zijn geïntimideerd of zelfs met de dood zijn bedreigd.
Het gaat om hulpverleners van onder andere reclassering, ggz en jeugdzorg, gehandicaptenzorg en dak- en thuislozenopvang. Van de 4000 ondervraagden heeft 97 procent in de afgelopen 3 jaar te maken gehad met verbaal geweld en 90 procent met intimidatie. Fysieke agressie is bij 40 procent wel eens voorgekomen. De getallen zijn hoog, en dit gedrag blijkt dus eerder regel te zijn dan uitzondering.
Jan Willem Bruins, directeur van beroepsvereniging BPSW vindt de cijfers zorgwekkend. “Sociaal werk kun je niet anoniem doen. Mensen zijn dus traceerbaar en vindbaar en daardoor vatbaar voor bedreigingen. En als sociaal werker moet je vaak terugkeren naar de locatie en mensen waar de agressie heeft plaatsgevonden. Mensen kunnen daar jarenlang last van hebben”, laat hij weten aan RTL Nieuws.
Volgens Bruins moet er meer actie ondernomen worden om bedreigingen en agressie tegen te gaan. Zo moet er meer aangifte worden gedaan door medewerkers en moeten aangiftes van intimidatie en geweld ook sneller worden opgepakt, zodat er adequaat gehandeld kan worden. “Het is belangrijk dat sociaal werkers, werkgevers, politiek en de samenleving dit nooit normaal gaan vinden.”
Minister Hugo de Jonge van Volksgezondheid, Welzijn en Sport vindt eveneens dat dit probleem moet worden aangepakt: “We zijn er mee bezig, maar we moeten meer doen. We zien dat er in meer sectoren sprake is van verbaal en fysiek geweld. Er is nooit een goede reden voor agressief gedrag richting iemand die jou komt helpen.” Ook hij dringt aan op het belang van aangifte: “Daarmee onderstreep je dat het onacceptabel gedrag is. Het is vervolgens aan ons, aan de overheid, om te zorgen dat we met die aangifte aan de slag gaan en dat er stevige eisen gesteld worden.”
Lees hier het volledige artikel over het onderzoek van RTL Nieuws.
Jeroen e
Geplaatst op 10:09h, 11 augustusDe joden waren ook al zo agressief toen ze door medewerkers van sociale hulpverleners de gaskamer in werden geholpen. Het zou verboden moeten worden. Laat je niet voor de gek houden, door spraakverwarring van zogenaamde sociale hulp verleners. Hun zien mensen als cliënten en als probleem, dat hun eigen habitat in gevaar brengt. Maken mensen bewust kapot, als ze weten er gewoon mee te kunnen komen. Ze hebben zelf veel onverwerkte problemen uit hun jeugd. Teveel bang gemaakt, carrière en beter zijn dan een ander is wat hun moederliefde gaf. Als demonen in de bijbel de valse vrouw van Adam. Steeds maar weer zie ik, dat als een sociaal werker iets niet kan bevatten er een cliënt de dupe van word. Enige waar ik dat gedrag ook zie, is in een vampieren film. Die zetten ook hun tanden in je. En als je bruikbaar bent, dan zuigen ze je eerst leeg en maken zich dat tot je eigen. Ben je niet bruikbaar, dan zuigen ze je leeg tot je het recht op eigen leven volledig kwijt bent. En dat is de sociale hulpverlening. Een poel onbewuste demonen. Het contact met de bron en zichzelf kwijt. Een idealistisch, maar onrealistisch wereld beeld, waar de gevoelens mensen voor sterven moeten, al dan niet letterlijk, want dan is zichtbaar dat er geen hulp geboden word. En een lijk leverd ook geen zakjes geld meer op. Het kwaad in een mooi jasje
Anoniem
Geplaatst op 04:17h, 29 januariIk zou het wat genuanceerder verwoorden. Maar mijn kind en ik hadden een goed leven samen. Alles op orde. Gezond, goede band, ik kon de zorg goed aan. Hij ontwikkelde zich goed. Baan op universitair niveau, goed salaris. Sterk sociaal netwerk. Leuke creche.
Mijn ex kwam vanaf het begin alleen af en toe langs. Hij had mijn kind niet erkend en geen omgangsregeling. Ik gunde mijn kind en mijn ex elkaar zo. Maar hij mishandelde en bedreigde mij. Toen hij ook mijn pasgeboren baby sadistisch begon te behandelen, en dreigde te zullen ontvoeren naar zijn moederland, met concrete plannen – alles aantoonbaar…. was het genoeg. Ik verbrak het contact.
Een heel leger aan hulpverleners draafde ons leven binnen. Ik had daar toen nog vertrouwen in en haalde ze binnen.
De Raad en Jeugdzorg erbij. Dat mijn ex mij hoogzwanger van de bank sleurde en met mijn buik tegen een muur douwde om seks te krijgen…en dat hij concrete plannen voor femicide en ontvoering had? Dat was geen probleem. Zorgzame man, schreef Jeugdzorg. Dat ik mijn kind daartegen beschermde? Een bedreiging voor de ontwikkeling van het kind. Jaren ots. Terreur van de hele jeugdbescherming.
Kind tegen hem beschermd. Zelf zo kapot dat mijn kind door mijn ouders in huis was genomen. Dat ik thuis ook mishandeld ben, en nog wordt, en mijn zoon ook. En dat ik misschien daarom wel een mishandelende man uitkoos. Dat vinden de sociale hulpverleners geen punt. Dat ik zo panisch bang gemaakt wordt dat ik niet functioneer….’dát is het probleem. En de reden dat ik mijn kind niet terug krijg. Want ja, “je bent niet stabiel”. Nee, mijn kind wordt bedreigd, mevrouw.
Anoniem
Geplaatst op 04:19h, 29 januariIk zou het wat genuanceerder verwoorden. Maar mijn kind en ik hadden een goed leven samen. Alles op orde. Gezond, goede band, ik kon de zorg goed aan. Hij ontwikkelde zich goed. Baan op universitair niveau, goed salaris. Sterk sociaal netwerk. Leuke creche.
Mijn ex kwam vanaf het begin alleen af en toe langs. Hij had mijn kind niet erkend en geen omgangsregeling. Ik gunde mijn kind en mijn ex elkaar zo. Maar hij mishandelde en bedreigde mij. Toen hij ook mijn pasgeboren baby sadistisch begon te behandelen, en dreigde te zullen ontvoeren naar zijn moederland, met concrete plannen – alles aantoonbaar…. was het genoeg. Ik verbrak het contact.
Een heel leger aan hulpverleners draafde ons leven binnen. Ik had daar toen nog vertrouwen in en haalde ze binnen.
De Raad en Jeugdzorg erbij. Dat mijn ex mij hoogzwanger van de bank sleurde en met mijn buik tegen een muur douwde om seks te krijgen…en dat hij concrete plannen voor femicide en ontvoering had? Dat was geen probleem. Zorgzame man, schreef Jeugdzorg. Dat ik mijn kind daartegen beschermde? Een bedreiging voor de ontwikkeling van het kind. Jaren ots. Terreur van de hele jeugdbescherming.
Kind tegen hem beschermd. Zelf zo kapot dat mijn kind door mijn ouders in huis was genomen. Dat ik thuis ook mishandeld ben, en nog wordt, en mijn zoon ook. En dat ik misschien daarom wel een mishandelende man uitkoos. Dat vinden de sociale hulpverleners geen punt. Dat ik zo panisch bang gemaakt wordt dat ik niet functioneer….’dát is het probleem. En de reden dat ik mijn kind niet terug krijg. Want ja, “je bent niet stabiel”. Nee, mijn kind wordt bedreigd,
Anoniem
Geplaatst op 08:17h, 29 januariEx is inmiddels uit beeld. Rechter gaf mij gelijk en schoof de hulpverlening opzij. Maar door mijn trauma (ik deed nooit mijn kind kwaad!) kwamen ze weer terug. Nu komt de hulpverlening weer met iets leuks. “Je vader en jij hebben allebei je eigen waarheid. Er zijn geen feiten. Jullie moeten elkaars waarheid respecteren”./”Iemand slaat me, of niet. Bedreigt mijn kind, of niet. Dat is feitelijk waar, of niet.”/”Jaa….nou….ik heb moeite met het woord feitelijk. Als ik hier groen zie, zie jij misschien blauw, dat is allebei goed.”/”:Iemand slaat me, of niet. Dit is onzin”..
Vervolgens wordt weer gedreigd door de hulpverlening. Want ik spreek tegen. En gebeurt er niets om mijn kind te helpen. Ik ben al lang weer aan het werk. Wordt daar als empathisch, open en goed functionerend omschreven. Maar mijn kind krijg ik niet terug. Terwijl hij nooit officieel uithuisgeplaatst is.
Al 13 jaar richt de sociale hulpverlening nu dramatische vernieling aan in ons leven. 13 jaar. Mijn kind en ik worden soms bewust kapotgemaakt, omdat ik overal mijn mond open doe om hem te beschermen – en daarbij tegen deze mensen in ga.
Ik ben nooit agressief geweest naar hen.
Maar als ik na 13 jaar gedwongen toekijken hoe mijn kind en ik kapot mishandeld worden….en nergens gehoor vinden, omdat ze het altijd beter weten….een keer uit zou vallen tegen een hulpverlener? of zelfs een klap geven, omdat ze mijn kind mishandelen?
Dat zou niet goed zijn. Maar ik zou meteen in dit lijstje terecht komen. Zonder uitleg waarom mensen in ons disfunctionele hulpverleningssysteem soms agressief worden. Dan mis je de helft van het verhaal.
Anoniem
Geplaatst op 08:19h, 29 januariEr is nooit een goede reden voor agressief gedrag richting iemand die jou komt helpen….
Nee, agressie is niet goed. Maar helpen? Dat gebeurt in dit systeem niet. Mensen worden niet gehoord. De hulpverleners hebben zelf forse problemen, die ze op hun clienten botvieren. Misschien is dat waar je eens naar moet kijken. En niet betere aangiftes.