Hoe de ggz het financieel beter kan doen

03 jul Hoe de ggz het financieel beter kan doen

Bijna de helft van de Nederlanders krijgt ergens in het leven te maken met een geestelijke aandoening. Dit zorgt voor een toenemende druk op de geestelijke gezondheidszorg. Volgens Skipr, een nieuwsbron voor de gezondheidszorg, zullen waarschijnlijk veel ggz-instellingen over 2022 en 2023 verliezen lijden. Hoe kan de ggz het financieel beter doen?

Maar 6,5 procent van het totale gezondheidszorgbudget gaat naar de ggz. Het probleem is dus niet dat de gehele ggz te duur is, het gaat om de financieringsstructuur binnen de ggz zelf. Ongeveer 0,8 procent van de totale bevolking in Nederland verbruikt samen 66 procent van de ggz-kosten. Deze scheve verdeling vormt de oorzaak van het probleem dat nu is ontstaan.

De groep die hoge kosten maakt is dus klein (0,8%), maar zorgt er toch voor dat de zorg onvoorspelbaar en soms onverzekerbaar wordt. Doordat de afspraken tussen verzekeraars en zorgverleners vaststaan, blijft er geen ruimte over om eventuele onverwachte kosten te dekken.

In een artikel in Trouw komen Klaas Huijbregts (klinisch psycholoog en senior onderzoeker in de ggz) en Marcel Haas (universitair docent en datawetenschapper LUMC) met een mogelijke oplossing. Zij stellen voor om de kleine groep met hoge kosten buiten het reguliere financieringssysteem te plaatsen, om financieel meer ruimte te maken voor zorg aan de overige patiënten.

Op deze manier zou het makkelijker moeten worden om zorg in te kopen voor de groep met lage kosten, maar blijft de mogelijkheid om ook de ‘dure’ groep van zorg te voorzien. “Voor een sector die als geheel relatief goedkoop is, moet toch iets te doen zijn aan het probleem van de bekostiging van behandeling voor 0,8 procent van de bevolking? Deze groep met hoge kosten is klein, maar nog wel zo groot dat zelfs kleine verzekeraars enkele honderden dure verzekerden hebben. Wie dat zijn is niet kort van tevoren te voorspellen en de kosten kunnen van jaar tot jaar stevig variëren. Een posttraumatische stressstoornis (PTSS) kan zelfs jaren na een ernstig voorval nog de kop op steken”, schreven de twee eerder dit jaar in Trouw.

“De totale kosten voor een verzekeraar zijn veel beter te voorspellen, zeker over meerdere jaren. Er is dus geen sprake van onverzekerbaarheid, maar slechts van onduidelijkheid over waar het beschikbare budget van jaar tot jaar heen moet. Als het huidige systeem geen ruimte biedt voor de kleine dure groep (die 0,8 procent van de bevolking dus), maar het totale budget wel groot genoeg is om die van passende zorg te voorzien dan zit er maar één ding op: de kleine groep met hoge kosten moet buiten de bestaande inkoop worden gefinancierd.”

Huijbregts en Haas roepen verzekeraars, de politiek, en ggz-instellingen op om samen te werken om deze verandering in de financieringsstructuur door te voeren. Volgens hen is dat de enige manier waarop de ggz weer financieel gezond kan worden.

Lees het volledige artikel van Huijbregts en Haas op de website van Trouw.