23 okt Eigenzinnig #3: complete chaos
Debbie Rademaker (1985) is een creatieve schrijver, marketeer en conceptontwikkelaar. Afgelopen jaar kreeg ze – na de nodige inspanningen – de diagnose ADHD en Asperger, waar ze op haar eigen manier mee om probeert te gaan. In haar blogs krijg je een kijkje in haar rebelse en eigenzinnige leven, en maakt ze onderwerpen bespreekbaar.
In mijn vorige blog vertelde ik al over de SoVa-training. Ik volg ook nog een andere training: plannen en organiseren. Deze duurt 10 weken en ik ben al over de helft. En nee, het is helaas niet zo dat je na deze 10-weekse training kan plannen en organiseren als de beste. Je leert de basis en met deze vaardigheden zal je gewoon veel moeten oefenen.
Ik vind het best lastig om alle ballen in de lucht te houden op dit moment, vooral omdat ik een kantoorbaan heb met ADHD en Asperger, en nu ook nog met een writer’s block zit. Op z’n Nederlands ook wel een ‘schrijversblokkade’ genoemd. Ja, ik kom mezelf écht tegen op het moment. Een paar weken geleden had ik wat extra opdrachten aangenomen. In m’n enthousiaste bui zei ik: “Dat doe ik wel effe”. Nou, dat ‘effe doen’ heb ik geweten. Want de ene tekst is de andere niet. Mijn eigen planning is helemaal door de war. Mijn hoofd voelt net aan als een pudding. En ik heb géén idee waar ik moet beginnen. Van mijn ’to do list’ komt niets terecht. De mails durf ik bijna niet meer te lezen, en ik heb géén idee wat ik moet schrijven. Zit met de handen in m’n haar uren naar het beeldscherm te staren. Vre-se-lijk!
Nee, ‘dit’ ga ik niet nog eens doen: iets vanuit enthousiasme roepen. Ik moet écht leren om mijn grens aan te geven. Hoe dan? Wanneer? En wat zeg je? Het liefst hou ik een winterslaap. En zodra ik wakker ben, is alles opgelost en ‘klaar’. Al een week ben ik aan het oefenen met letterlijk uit de situatie stappen en een zelfzorg moment inlassen. ‘Lief zijn voor jezelf’, misschien heb je daar weleens van gehoord? Het helpt wel. Na uren beeldscherm staren, ga ik even op bed liggen. Met de ogen dicht een ademhalingsoefening doen of mediteren. Muziek luisteren, een boek lezen of een paar uur slapen. Dan sta ik fris weer op en probeer ik het opnieuw. Als het niet lukt om iets te schrijven, dan begin ik weer opnieuw met mediteren of slapen.
Op deze manier vliegt de week wel om, ja. Waardoor ik op deadline-dagen nóg meer paniek heb. Paniek, angst, onzekerheid, stress en vooral chaos. “Wanneer stopt dit nou?” vraag ik mezelf hardop af, achter mijn computer. Ik probeer mezelf te kalmeren met helpende gedachten dat dit niet het einde van de wereld is. Dat meer schrijvers en marketeers er last van hebben. Het door de ADHD komt. Wanneer ik door deze ‘peptalk’ weer kan glimlachen, is het duiveltje op m’n schouder het er niet mee eens. Het duiveltje zegt de meest nare dingen en ik luister er ook nog naar!
Ja, ik heb erg veel baat bij het middel Ritalin en inmiddels Concerta. Toch is het goed om te (blijven) beseffen dat dit geen wonderpillen zijn. Momenteel wint de chaos het zelfs van de Concerta! En dat is super gemotiveerd van de chaos. Iets wat ik ook erg graag zou willen, gemotiveerd zijn. Inmiddels weet ik dat er twee soorten ‘gemotiveerd zijn’ bestaan. Natuurlijk ben ik gemotiveerd, maar de motivatie ‘om te beginnen’ ontbreekt. Net als focus, concentratie, en inspiratie. Op deze momenten kost het mij enorm veel moeite om positief te blijven. Ik probeer écht om niet depressief te worden. Of te zijn.
Ik twijfel wel eens of ik een burn-out of depressie heb. Want het wachten op de goede hulp duurt zo lang. Als ik niet meer een ‘knop’ kan omzetten, waardoor mijn werk ‘gewoon’ goed gaat, dan doet dat extra zeer. De dagen zijn dan extra donker. Vaak kan ik mijn ei kwijt in tekst. Hoe doe je dat zonder inspiratie? Hoe maak je je hoofd leeg, als het al leeg voelt? M’n hoofd is een chaotische lege pudding. En ik hoop écht, dat dit snel over gaat. ‘Lief zijn voor mezelf’ en ondertussen in gedachten houden dat dit een leermoment is. Een leermoment over grenzen, gevoelens en gedachten. Wat hoort er bij ADHD? Bij Asperger? Mijn persoonlijkheid? Mijn werkwijze? Wat is ‘normaal’ of ‘oké’?
Ik neem je graag mee in mijn persoonlijke, ingewikkelde proces. Mocht je het herkennen en een tip hebben, dan hoor ik het graag.
Geen reactie's