Aandacht voor naasten en nabestaanden van psychisch kwetsbaren

16 sep Aandacht voor naasten en nabestaanden van psychisch kwetsbaren

In een artikel van de Volkskrant was afgelopen vrijdag een openhartig interview te lezen met Merlijn Kamerling, zoon van de in 2010 overleden acteur en zanger Antonie Kamerling. Hij vertelt hoe de zelfdoding van zijn vader impact heeft gehad op zijn eigen leven en ontwikkeling als tiener. Na het verlies van zijn vader, verdrijft hij jarenlang alle (goede) herinneringen aan hem en raakt hij tevens steeds verder van zichzelf verwijderd. Het verhaal van Merlijn schetst een belangrijk beeld van hoe aangrijpende situaties – zoals leven met een depressie en zelfdoding – ook het leven van naasten hevig kan beïnvloeden.

Merlijn was 11 jaar oud toen zijn vader na vele mentale worstelingen uit het leven stapte. Dat zijn vader Antonie leed aan manische depressiviteit, wist hij voor die tijd nog niet. Wel was hij zich ervan bewust dat Antonie zich anders gedroeg dan andere vaders; waar anderen vooral die leuke, grappige en luchtige kant van hem konden waarderen, vond Merlijn zijn vader maar raar en schaamde hij zich voor diens gedrag. De afgelopen tien jaar heeft hij dan ook vooral met deze herinneringen en gevoelens aan zijn vader teruggedacht.

“Na twee jaar heb ik tegen mezelf gezegd dat ik moest stoppen met verdrietig zijn. Ik kon het niet meer aan. Alles wat met mijn vader te maken had, stopte ik vanaf dat moment weg. Er volgden jaren waarin ik onhandelbaar was op school, ik had veel problemen met autoriteit, ging tot diep in de nacht uit, had overal baantjes waar ik ontslagen werd omdat ik niet kwam opdagen of ruziemaakte. Als ik mijn vader op de radio hoorde of hij in een film opdook, zette ik het meteen uit. Later stopte ik met praten en nadenken over mijn vader. Want wanneer ik wel aan hem dacht, nam ik het hem kwalijk dat hij ons in de steek had gelaten. […] Pas door gesprekken met Matthijs Kleyn (schrijver en programmamaker, red.) kwam ik tot het inzicht dat het niet toelaten van het verdriet me tegenhield om iets van mezelf en mijn leven te maken”, vertelt Merlijn in het interview.

Zoektocht

Hij besluit zich meer te gaan verdiepen in wie zijn vader was, door onder andere televisiefragmenten en interviews van zijn vader terug te kijken en met familieleden en vrienden te praten. Deze zoektocht legt hij vast in een boek, getiteld Nu ik je zie. Het helpt hem om ook weer in te kunnen zien hoe leuk zijn vader was, en om zich op de positieve herinneringen te richten.

“Ik weet nog steeds niet wat ik wil worden als ik later groot ben, maar zo kijk ik ook niet meer. Ik ben nu druk met mijn boek, en met een documentaire die ik met Matthijs maak over de nalatenschap van mijn vader: heeft zijn overlijden nog een rol gespeeld in hoe we met depressie omgaan? En daarna kijk ik weer verder. Ik probeer in het nu te leven eigenlijk”, aldus Merlijn.

Het volledige interview met Merlijn Kamerling in de Volkskrant lees je hier.

De huidige omstandigheden en coronamaatregelen kunnen extra druk leggen op kwetsbare mensen; wil je meer informatie over wat je als naaste kunt doen voor iemand met psychische problemen? Kijk dan eens op deze website van 113 zelfmoordpreventie. Hier vind je ook tips over hoe je als naaste goed voor jezelf kunt blijven zorgen.