Boek ‘Jij kunt toch niets!’ brengt ode aan autistische broer

26 jan Boek ‘Jij kunt toch niets!’ brengt ode aan autistische broer

Geplaatst op 09:00h in Beschouwing & Verdieping, Persbericht door Redactie 0 Reactie's

Na het vorige boek waarin auteur Eduard Poot schreef over zijn eigen ervaringen met dyslexie, is er nu een nieuw boek van de auteur verschenen waarmee hij een ode brengt aan zijn broer met autisme en ADHD. In dit boek met de titel ‘Jij kunt toch niets!’ neemt Poot je mee in het levensverhaal van zijn broer, met als doel om lezers te laten zien dat een leven met autisme ook vol mogelijkheden kan zitten.

Het verhaal van Ricky

Ricky loopt kort na zijn geboorte een hersenvliesontsteking op. Er wordt gevreesd dat hij spoedig zal komen te overlijden, maar Ricky weet te overleven.

Ricky begint echter wel aan een leven vol met teleurstellingen. Het dragen van een brilletje, het hebben van de achternaam Poot en het volgen van speciaal onderwijs leiden ertoe dat Ricky al snel het mikpunt wordt van pestkoppen.

Na het afronden van een beroepsopleiding, komt Ricky bij een werkgever terecht, die vier jaar lang als een soort van duivel zijn leven bepaalt. Als Ricky vervolgens onder een andere baas komt te werken, krijgt hij te maken met een zogenaamde Messias. Een heilsprofeet die vindt dat hij het recht heeft om geld te verdienen ten koste van zijn medewerkers en zichzelf er niet van weerhoudt om als patroon in naam van God te spreken.

Ondanks dat Ricky regelmatig te horen krijgt, ‘Jij kunt toch niks’, lukt het hem om zonder begeleiding een normaal leven op te bouwen. Een leven waarbij er geen sprake is van een depressie of verslaving. Ricky behaalt zijn rijbewijs, bezit een eigen huis en heeft een vaste baan bij een fatsoenlijke werkgever.

Over de auteur

Eduard Poot bracht eerder het boek De probleemleerling uit waarin hij, aan de hand van zijn eigen ervaringen, het afstuderen met dyslexie centraal stelde. In zijn nieuwe boek reconstrueert Eduard Poot de belevenissen van zijn autistische broer. Daarnaast zijn het ook de eigen belevingen van de auteur – in omgang met zijn broer – die in dit boek zijn opgetekend. Met het delen van dit verhaal wil de auteur de aandacht vestigen op de kracht van beperkingen om daarmee de schaamte omtrent autisme te doorbreken.

Eduard Poot over ‘Jij kunt toch niets!’:

“Sprookjes zijn vooral bedoeld voor kinderen. Toch hebben ze ook voor volwassenen een les te leren. Bij dit boek vind ik vooral het lelijke eendje passen als sprookje. Vervelende woorden als ‘jij kunt toch niets’ of ‘je bent toch maar een autist’ zijn net zo kwetsend als het constant horen dat je lelijk bent. Bij herhaaldelijke blootstelling is het ook makkelijk om zelf in deze woorden te gaan geloven. […] De focus op beperkingen in het leven kunnen op die manier ook je denken zodanig beïnvloeden dat het moeilijk is om jezelf te evolueren. Daar zijn mensen voor nodig die je willen/kunnen helpen zodat je je kunt focussen op wat je wil.”

“De hoofdpersoon in het boek dat u nu in handen hebt, genaamd Ricky, zal waarschijnlijk niet gezien worden als de ideale zwaan. Daar staat tegenover dat veel van zijn klasgenoten uit het speciaal onderwijs deel uitmaken van een woongroep en/of een (Wajong-)uitkering krijgen. Het hebben van een vaste baan, koopwoning, het bezitten van een eigen auto is aan hen niet besteed. Dat laatste punt gaat wel op voor Ricky en daarmee de bevestiging dat hij de metafoor van het lelijk eendje is ontstegen.”