Pleidooi voor een rookvrije thuiszorg

Pleidooi voor een rookvrije thuiszorg

Pleidooi voor een rookvrije thuiszorg

Binnen zorginstellingen heerst inmiddels een rookvrij werkklimaat, roken is hier immers niet meer toegestaan. Een groot deel van de zorgverlening vindt echter bij mensen thuis plaats, en daar wordt op sommige plekken nog volop gerookt. Zeven deskundigen op het gebied van gezondheid, rookgedrag en rookpreventie roepen via een opiniestuk in NRC daarom op tot actie om ook de thuiszorg rookvrij te krijgen.

Een woning waarin flink wordt gerookt is voor zorgverleners niet alleen onprettig om in te werken; zij worden hiermee ook ongewild blootgesteld aan de gezondheidsrisico’s van het ‘meeroken’. Maar als iemand altijd in zijn of haar eigen huis heeft gerookt en daar niet mee wil stoppen, hoe los je dat dan op?

“Het is een ingewikkelde kwestie, omdat het recht op een rookvrije werkplek tegenover het recht van de zorgvragers staat die mogen doen en laten wat zij willen in hun eigen huis”, schrijft NRC. “Bovendien, als we moeten wachten op overheidsingrijpen duurt het misschien nog wel 17 jaar voordat dit geregeld is. Ondertussen wordt het zorglandschap ambulanter. De zorg moet daarom zelf een nieuwe norm stellen, namelijk bescherming van alle medewerkers tegen blootstelling aan tabaksrook.”

Er zijn al ideeën over hoe deze nieuwe norm eruit zou moeten zien: “Zorgorganisaties zouden moeten beginnen met het uitdragen van deze nieuwe rookvrije norm, waarbij ze duidelijk maken dat deze ook geldt voor medewerkers die bij mensen thuis zorg verlenen. Ze dragen dit dan niet alleen uit richting hun medewerkers, maar ook richting hun (toekomstige) cliënten. Al voordat een medewerker in de thuissituatie komt, zijn deze rookvrije norm en het verzoek om hieraan mee te werken dan bekend. De zorgverlener wordt vervolgens geacht om bij elke cliënt te vragen naar eventueel rookgedrag, hulp aan te bieden (of door te verwijzen) voor stoppen met roken en de rookvrije norm toe te lichten. Hiermee wordt een einde gemaakt aan het bagatelliseren van tabaksschade.”

Volgens het artikel wordt de discussie rond dit onderwerp al jaren vermeden en wordt er te weinig aandacht besteed aan zowel de gezondheidsschade voor zorgverleners als een oplossing voor het probleem. Met een nieuwe norm voor de thuiszorg hoopt men niet alleen de situatie voor zorgverleners te verbeteren, maar ook extra hulp te kunnen bieden aan mensen die willen stoppen met roken. Er zijn immers ook een hoop cliënten die best van hun verslaving afgeholpen zouden willen worden, maar die zoveel andere zorgen en problemen hebben dat er geen ruimte meer is om zich hiermee bezig te houden.

“Het is juist belangrijk om deze groep met een lagere sociaaleconomische positie bewust te maken en te helpen richting een rookvrij huis en een rookvrij leven. Niet in de laatste plaats omdat zien roken doet roken en dus de kinderen van ouders die roken ook vaker gaan roken. Een rookvrije norm in de ambulante zorg helpt dus niet alleen de zorgverlener, maar kan met een beetje geluk ook intergenerationele patronen van tabaksgebruik doorbreken”, aldus NRC. Wanneer het een cliënt die thuiszorg nodig heeft niet zou lukken om te stoppen met roken, zouden er naar verwachting aparte afspraken gemaakt kunnen worden tussen de twee partijen, zodat de zorgverlener zo min mogelijk aan de rook wordt blootgesteld.

Lees hier het volledige opiniestuk op de website van NRC.

1 Reactie
  • willem
    Geplaatst op 09:38h, 16 november Beantwoorden

    De gedoogcultuur in ons land staat mijns inziens vaak te hoog in het vaandel.
    De waarschuwing tegen de rookschade problematiek is al in de zestiger jaren vorige eeuw begonnen.
    Dus al “ZESTIG JAAR” geleden,… zal het niet eens tijd worden dat daar gehoor aan wordt gegeven?

    De gezondheid van de zorgmedewerker staat hierin voorop.
    Taak aan de roker om te stoppen met roken of,… i.d.g. zijn of haar woning enige tijd voor het bezoek flink te luchten.
    Geef elke behandelaar een meetinstrumentje mee om te controleren of het voldoende is.
    Zo niet,… jammer dan, een volgend bezoek herkansing.

Geef een reactie